Γιατί καταρρέουν τα crypto
Η πρόσφατη, απότομη διόρθωση της αγοράς κρυπτονομισμάτων έχει επαναφέρει στο προσκήνιο την ακραία μεταβλητότητα των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων. Με την αξία να εξανεμίζεται κατά πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε σύντομο χρονικό διάστημα και το Bitcoin να υποχωρεί κάτω από τα 90.000 δολάρια, δημιουργούνται νέα ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια αυτών των επενδύσεων για θεσμικούς παίκτες.
Οι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές συγκλίνουν στο ότι η αιτία της πτώσης δεν ήταν κάποια εσωτερική ατέλεια του blockchain, αλλά ο μακροοικονομικός φόβος.
Απόφαση για «αποφυγή κινδύνου»
Η κύρια αιτία για το ξεπούλημα ήταν η στροφή των παγκόσμιων επενδυτών σε στρατηγικές «αποφυγής κινδύνου».
Η εδραίωση της προσδοκίας ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θα διατηρήσει τα επιτόκια σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, έχει μειώσει την ελκυστικότητα των κρυπτονομισμάτων κι αυτό γιατί τα υψηλά επιτόκια καθιστούν τις παραδοσιακές, ασφαλείς αποδόσεις (όπως τα κρατικά ομόλογα) πιο ελκυστικές, οδηγώντας τους επενδυτές να εγκαταλείπουν περιουσιακά στοιχεία υψηλής κερδοσκοπίας.
Εξάλλου, η πτώση των κρυπτονομισμάτων συνέπεσε με νευρικότητα και σημαντικές ρευστοποιήσεις στις παγκόσμιες αγορές μετοχών, ιδίως στον κλάδο της τεχνολογίας (π.χ. σε τίτλους που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη). Όταν οι επενδυτές φοβούνται το σκάσιμο μιας «φούσκας» στους τεχνολογικούς γίγαντες, το Bitcoin, ως ο κατεξοχήν δείκτης ρίσκου, δέχεται πάντα το ισχυρότερο χτύπημα. Επομένως, η πτώση ήταν περισσότερο σύμπτωμα της μακροοικονομικής ανησυχίας.
Η ασφάλεια για Τράπεζες και κυβερνήσεις
Η ευαισθησία των κρυπτονομισμάτων στις εξωτερικές συνθήκες πάντως, εξακολουθεί να θέτει το κρίσιμο ερώτημα: Πόσο ασφαλείς είναι οι επενδύσεις ή η έκθεση τραπεζών και κρατών;
Το κεντρικό πρόβλημα για τις τράπεζες είναι ο συστημικός κίνδυνος . Ενώ ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προσφέρουν πλέον υπηρεσίες κρυπτονομισμάτων, οι ρυθμιστικές αρχές είναι εξαιρετικά επιφυλακτικές.
Η κύρια ανησυχία είναι ότι η ακραία μεταβλητότητα, η έλλειψη διαφάνειας και οι κίνδυνοι ρευστότητας του κρυπτο-χώρου θα μπορούσαν να διαχυθούν στο παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και την ευρωστία των τραπεζών. Δεδομένου ότι τα κρυπτονομίσματα δεν καλύπτονται από κρατικές εγγυήσεις καταθέσεων, μια τραπεζική αποτυχία λόγω κρυπτο-ζημιών θα μπορούσε να μεταφέρει το κόστος στους φορολογούμενους. Ως εκ τούτου, η έκθεση των τραπεζών είναι αυστηρά περιορισμένη και υπόκειται σε εξαιρετικά συντηρητικούς κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας.
Σε ό,τι αφορά τα κράτη, η άμεση επένδυση σε κρυπτονομίσματα επίσης θεωρείται, από τους περισσότερους, ανεύθυνη λόγω της έλλειψης κρατικής στήριξης και της απόλυτης ευαισθησίας στις κερδοσκοπικές διαθέσεις.
Το κρυπτονόμισμα είναι εκ φύσεως μη υποστηριζόμενο από καμία κεντρική αρχή. Αυτό σημαίνει ότι για ένα κράτος, η διακύμανσή του είναι ένας αμιγής, μη διαχειρίσιμος κίνδυνος για τα εθνικά αποθεματικά.
Η ανάγκη για ρύθμιση: Το μόνο «ασφαλές» στοίχημα
Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, και από αυτό το παράδειγμα της κατάρρευσης, αναδεικνύεται μια αναπόφευκτη αλήθεια: η έλλειψη σαφούς και ισχυρού ρυθμιστικού πλαισίου αποτελεί τον μεγαλύτερο συστημικό κίνδυνο.
Η ασφάλεια για τράπεζες, επενδυτές και, τελικά, για την ευρύτερη οικονομία, δεν έγκειται στην αποδοχή ή την απόρριψη των κρυπτονομισμάτων, αλλά στην οριοθέτησή τους. Το στοίχημα των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών δεν πρέπει να είναι η κερδοσκοπία, αλλά η προστασία. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω κανόνων που διασφαλίζουν τη διαφάνεια των συναλλαγών, την καταπολέμηση του ξεπλύματος χρήματος και τη θέσπιση αυστηρών ορίων στην έκθεση του παραδοσιακού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μόνο με τη θεσμική «θωράκιση» μπορεί η αγορά να ξεπεράσει τη φάση της άκρατης κερδοσκοπίας και να επιδιώξει μια ενδεχόμενη ωρίμανση.
