Η εταιρική «επέλαση» της Generation Υ

Η εταιρική «επέλαση» της Generation Υ

Συμβουλές... επιβίωσης για νεαρά στελέχη επιχειρήσεων.

«Έναν ηγέτη πρέπει να τον φοβούνται και να τον αγαπούν. Αν δεν γίνεται να συμβαίνουν και τα δύο, τότε καλύτερα μόνο να τον φοβούνται», γράφει ο Μακιαβέλι. Όμως «οι άνθρωποι συχνά ξεχνούν ότι το ιδανικό είναι να συμβαίνουν και τα δύο», σχολιάζει ο Μπραντ Καρς, επικεφαλής της JB Training Solutions, με έδρα το Σικάγο. «Οι μάνατζερς θα πρέπει να έχουν διπλό στόχο: να είναι και αρεστοί και σεβαστοί, όμως εάν δεν είναι εφικτό να έχεις και τα δύο, καλύτερα τότε να μείνεις με τον σεβασμό».

Αυτό είναι άλλωστε και η κεντρική ιδέα στο νέου του βιβλίο, με τίτλο «Manager 3.0: A Millennial’s Guide to Rewriting the Rules of Management», ειδικά… αφιερωμένο σε όλα τα νεαρά στελέχη επιχειρήσεων της επονομαζόμενης «Γενιά της Χιλιετίας» ή «Gen Y». Όσων δηλαδή γεννήθηκαν μετά το 1981 και τώρα, πριν καλά-καλά κλείσουν τα 30, έχουν καταλάβει επιτελικά πόστα, έχοντας υφιστάμενους τους επαγγελματίες που θα μπορούσαν -από ηλικιακής πλευράς- να είναι κάλλιστα γονείς τους!

Η αγορά βρίθει παραδειγμάτων: από την Zappos και την Groupon (GRPN), έως την Southwest Airlines Co. (LUV), και την Google (GOOG). Κι εάν λάβει κανείς τις δημογραφικές τάσεις, αυτής θα είναι σύντομα η πραγματικότητα στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων, τουλάχιστον στις ΗΠΑ.

Τα στατιστικά στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας δείχνουν ότι το αργότερο μέχρι το 2015, οι εκπρόσωποι της Gen Y θα ξεπεράσουν αριθμητικά τους θρυλικούς Baby Boomers, οι οποίοι μεσουράνησαν στην αγορά όταν γεννιούνταν οι σημερινοί ανταγωνιστές τους και τώρα πατούν αισίως τα 65, οδεύοντας ολοταχώς προς τη συνταξιοδότηση, με ρυθμούς 10.000 άτομα την ημέρα!

Η αξία της ειλικρινούς επικοινωνίας σε μία επιχείρηση

«Πρόκειται για μία περίπλοκη κατάσταση», παρατηρεί ο Καρς, πόσο μάλλον όταν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συνήθως αντιμετωπίζουν σαν… παιδαρέλια τα νεαρά διευθυντικά στελέχη. «Ωστόσο, όλοι εσείς οι νέοι να έχετε κατά νου ότι η αμηχανία που πιθανόν να αισθάνεστε στην αρχή δεν σχετίζεται αποκλειστικά με την ηλικία. Σχεδόν κάθε νέο αφεντικό, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε ηλικία, έχει αμφιβολίες και νευρικότητα».

Πρώτο εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσει κανείς είναι τα στερεότυπα, που υπάρχουν ακόμη και στην δική του σκέψη. «Οι νεαροί μάνατζερς συχνά έχουν την αίσθηση ότι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη μνησικακία από αυτή που πραγματικά υφίσταται», λέει ο Καρς. Κι αυτό γιατί, τις περισσότερες φορές, είναι ήδη προκατειλημμένοι ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τέτοιες καταστάσεις…

Μήπως η ανάγκη για έπαινο σας έχει γίνει εξάρτηση;

«Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Χρειάζεται υπομονή», επισημαίνει ο Καρς, δίνοντας πολύτιμες συμβουλές προς… ναυτιλωμένους: «Κατ’ αρχάς, αναγνωρίστε ότι, ναι, οι πρώην “συμπαίκτες” σας έχουν έχουν πράγματι περισσότερη εμπειρία, καθώς και το γεγονός ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό προσόν που θα πρέπει να έχει κανείς για να γίνει αφεντικό σε μία εταιρία. Αξιοποιείστε όλη την εμπειρία των συναδέλφων σας. Ζητήστε την άποψή τους. Ακόμη κι εάν αποφασίσετε να μην την εφαρμόσετε την πρότασή τους, δείξε τους ότι την λάβατε υπόψη. Αυτό θα σας κάνει καλύτερους μάνατζερ και, παρεμπιπτόντως, θα σας βοηθήσει να κατευνάσετε τους επικριτές σας».

«Μιλήστε απευθείας με τους συνεργάτες σας, συζητείστε για τις δουλειές τους, όχι πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά για το πώς βλέπουν το προσωπικό τους μέλλον, τι τους αρέσει και τι όχι σε αυτό που κάνουν, πώς θα μπορούσε η δουλειά τους να γίνει πιο εύκολη ή πιο ικανοποιητική για τους ίδιους. Δεν βλάπτει να προτείνεται αραιά και πού: “δεν πάμε να τσιμπήσουμε κάτι”; Όσο περισσότερου δουλεύετε πάνω στην δημιουργία κλίματος καλής επικοινωνίας και εμπιστοσύνης, τόσο πιο πρόθυμα η ομάδα σας θα σας αποδεχθεί ως τον αρχηγό της».

Όμως και το πνεύμα ομαδικότητας πρέπει να έχει… μέτρο. «Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι είστε ο… “Decider” -κατά την γνωστή ρήση του Τζορτζ Γ. Μπους», λέει ο Καρς. «Η κατάσταση θα βελτιωθεί, εάν όλοι βλέπουν πόσο σκληρά εργάζεστε και πόσο καλές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνετε. Σε κάθε περίπτωση, συμφιλιωθείτε με την ιδέα ότι θα χρειαστούν να περάσουν έξι μήνες, έως και ένας χρόνος, μέχρι να κερδίσετε τον σεβασμό της ομάδας σας».

Για καλό και για κακό, πάντως, κρατήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ακόμη ένα άλλο χρήσιμο ρητό του Μακιαβέλι: «Αυτός που θέλει να τον υπακούν πρέπει να ξέρει να διατάζει».