Η μονιμότητα, το Σύνταγμα και τα διλήμματα του 2027
Με τη χθεσινή του συνέντευξη ο Πρωθυπουργός όρισε σε μεγάλο βαθμό το πεδίο της αντιπαράθεσης για το 2026, έτος που θα μας οδηγήσει στις εθνικές εκλογές. Η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων προβάλει ως η προμετωπίδα των αλλαγών στο Σύνταγμα, μιας διαδικασίας που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο, θα ψηφιστεί από την παρούσα προτείνουσα βουλή και θα ολοκληρωθεί από την βουλή που θα προκύψει μετά τις εθνικές εκλογές, που θα είναι αναθεωρητική. Και ο Μητσοτάκης την έφερε τώρα, γνωρίζοντας πως θα προκαλέσει συζητήσεις και ζυμώσεις σε επίπεδο κομμάτων και κοινωνίας.
Για τον Πρωθυπουργό η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση έχει πολιτικό πρόσημο αν και σε μεγάλο βαθμό η συγκεκριμένη κίνηση επηρεάζει ένα συντηρητικό ακροατήριο που ψηφίζει Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πως πρώτον, η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο συναντά τη συναίνεση ευρύτερων πλειοψηφιών που διαπερνούν οριζόντια το πολιτικό σύστημα, δεύτερον βρίσκει σύμφωνο το πιο δεξιόστροφο κομμάτι των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και τρίτον, ορίζει μια ατζέντα για το πώς πρέπει να μοιάζει ένα σύγχρονο κι ευέλικτο κράτος, που θα σέβεται τους πολίτες του και θα προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.
Το θέμα είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση, αν και το δημόσιο του 2025 δεν μοιάζει με το δημόσιο της δεκαετίας του 1980 και το 1990, που είχε εν πολλοίς προκύψει από τις αθρόες προσλήψεις κομματικών στρατών και διαφόρων περαστικών που ξημεροβραδιάζονταν στα πολιτικά γραφεία. Η μεταρρύθμιση του ΑΣΕΠ, που διασφαλίζει πως το προσωπικό του δημοσίου θα έχει στοιχειωδώς ελεγχθεί και εξεταστεί σε ανταγωνιστικές εξετάσεις αλλά και η ψηφιοποίηση έχουν δώσει τη δυνατότητα σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα αξιολόγησης αλλά και μέτρησης των αποτελεσμάτων που παράγει η δημόσια διοίκηση. Εν τέλει, ένας ενσυνείδητος υπάλληλος δεν έχει τίποτε να φοβηθεί εάν κάνει σωστά τη δουλειά του. Αυτό όμως αφορά τους υπαλλήλους. Στο πεδίο της διοίκησης, θα πρέπει επίσης να διασφαλιστεί πως το προσωπικό του δημοσίου θα ενισχυθεί, θα επιμορφωθεί, θα αποκτήσει κίνητρα για μεγαλύτερη αποδοτικότητα αλλά και μπόνους ώστε να μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο της καθημερινότητάς του.
Εν τέλει η αλλαγή αυτή θα κριθεί και από το πόσο πειστική θα είναι η κυβέρνηση για το ότι εννοεί ένα διαφορετικό κράτος και μια διαφορετική κουλτούρα δημόσιας διοίκησης. Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα αυτό, όπως και οι αλλαγές στα άρθρα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την ποινική ευθύνη των υπουργών, τις αλλαγές στη δικαιοσύνη, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης για το 2027. Άλλωστε κανείς δεν ψηφίζει με το βλέμμα στραμμένο στο χθες.
