Η νικήτρια του Νόμπελ Ιατρικής είχε απειληθεί με απέλαση και μείωση μισθού

Η Καταλίν Κάρικο, μιας από τους δύο νικητές του Νόμπελ Ιατρικής για το 2023, η οποία με το έργο συνέβαλε στην ταχεία ανάπτυξη των εμβολίων mRNA κατά του κορονοϊού το 2020, αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες στην καριέρα της.

Η Κάρικο άρχισε να μελετά το mRNA, έναν «μεταφραστή» που μετατρέπει τις οδηγίες του DNA σε πρωτεΐνες που παράγουν τα κύτταρα για τη λειτουργία του οργανισμού. «Πάντα πίστευα ότι η πλειονότητα των ασθενών δεν χρειάζονται στην πραγματικότητα νέα γονίδια, αλλά κάτι προσωρινό, όπως ένα φάρμακο, για να θεραπεύσουν τους πόνους τους», δήλωσε στο Wired το 2020.

Οι δυσκολίες άρχισαν αμέσως μετά τη λήψη του διδακτορικού της το 1982, με σκοπό να εγκαταλείψει την πατρίδα της, την Ουγγαρία.

Αφού πολλά ευρωπαϊκά εργαστήρια της είπαν ότι δεν υπήρχε χώρος γι’ αυτήν, η Κάρικο, ο σύζυγός της και η δίχρονη κόρη τους έφυγαν κρυφά από την Ουγγαρία το 1985, μεταφέροντας λαθραία 900 λίρες ραμμένες στο αρκουδάκι της κόρης τους.

Η ίδια έπιασε δουλειά στο Πανεπιστήμιο Temple της Φιλαδέλφειας στις ΗΠΑ, αλλά μετά από τέσσερα χρόνια φέρεται να διαφώνησε με το αφεντικό της και να εκδιώχθηκε από το πανεπιστήμιο, με κίνδυνο να απελαθεί. Συνεχίζοντας την έρευνά της στο γειτονικό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια (UPenn), η Κάρικο έπεφτε στη μία ήττα μετά την άλλη, καθώς τα κύτταρα στα οποία εργαζόταν πέθαιναν συνεχώς μετά από ενέσεις τροποποιημένου mRNA και δεν μπορούσε να καταλάβει το γιατί.

Το 1995, τα αφεντικά της στο UPenn έδωσαν στην Κάρικο ένα τελεσίγραφο: να εγκαταλείψει την έρευνά της ή να αντιμετωπίσει υποβιβασμό και μείωση μισθού. Η ίδια έλαβε την οδηγία ενώ ο σύζυγός της είχε κολλήσει στην Ουγγαρία για έξι μήνες λόγω ενός θέματος βίζας και την ίδια εβδομάδα που διαγνώστηκε με καρκίνο.

Ήταν «τόσο φρικτό. Σκέφτηκα να πάω κάπου αλλού ή να κάνω κάτι άλλο», είπε και πρόσθεσε: «Σκέφτηκα επίσης ότι ίσως δεν είμαι αρκετά καλή, αρκετά έξυπνη».

Ο νέος της ρόλος την έβγαλε από τον στόχο της μονιμοποίησης -ένας σημαντικός στόχος για κάθε ακαδημαϊκή καριέρα- και οδήγησε τον μισθό της κάτω από αυτόν του εργαστηριακού της τεχνικού.

Το 2013, εκδιώχθηκε οριστικά από τη σχολή της Ivy League, όπως είπε η ίδια στις δηλώσεις της μετά από την απονομή του Νόμπελ τη Δευτέρα.

Αυτό που κράτησε την Κάρικο σε εγρήγορση ήταν η συνεργασία με τον Ντριου Βάισμαν, έναν καθηγητή του UPenn που γνώρισε τυχαία κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης για ένα φωτοτυπικό μηχάνημα.

Η υποστήριξη του συζύγου της κατά τη διάρκεια των εννέα ετών που «πηγαινοερχόταν στη Γερμανία» για τη δουλειά της στη BioNTech ήταν επίσης θεμελιώδης, τόνισε η ίδια

Η Καρίκο στα 58 της χρόνια, «έκανε όλα αυτά τα πειράματα με τα ίδια μου τα χέρια… εξακολουθούσα να καλλιεργώ πλασμίδια και να ταΐζω κύτταρα» δήλωσε τη Δευτέρα. Η θανούσα μητέρα της έλεγε τακτικά στην Κάρικο πως πρέπει να πάρει το Νόμπελ και η επιστήμονας γελούσε, λέγοντας: «Δεν ήμουν καν καθηγήτρια, δεν είχα καν ομάδα».

Η ανακάλυψη ήρθε τελικά το 2005, όταν η Καρίκο και ο Βάισμαν δημοσίευσαν έρευνα που έδειχνε πώς να τροποποιούν το mRNA με τρόπο που δεν θα προκαλούσε κυτταρικό θάνατο, καθιστώντας την τεχνολογία χρησιμοποιήσιμη για εμβόλια και άλλους τύπους θεραπειών.

Αυτό σηματοδότησε μια «μεγάλη στροφή», ανέφερε το Ίδρυμα Νόμπελ, επαινώντας την Κάρικο που παρέμεινε «πιστή στο όραμά της να υλοποιήσει το mRNA ως θεραπευτικό μέσο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο να πείσει τους χρηματοδότες της έρευνας για τη σημασία του έργου της»

Η εμπειρία δείχνει ένα πανάρχαιο μάθημα, σύμφωνα με την επιτροπή των βραβείων: «Το μήνυμα όλων αυτών είναι ότι η επιμονή μπορεί να αποδώσει στο τέλος».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Το Νόμπελ Ιατρικής στους επιστήμονες πίσω από τα εμβόλια mRNA κατά του κορωνοϊού
• Αυτός είναι ο νέος τρόπος του Netflix για να κερδίζει εκατομμύρια δολάρια από τις σειρές του