Υπάλληλος σε δύο εταιρείες: Είναι εφικτό και ίσως διασκεδαστικό
Οι εταιρείες και στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουν τη νοοτροπία τους για τη διπλή εργασία.
Πρόσφατα είχα την τύχη να συνομιλήσω με έναν γνωστό μου, τον Scott. Ο Scott, μένει μόνιμα στην Αμερική, συγκεκριμένα στην πολιτεία της Γιούτα (trivial fact είναι πως το 98% του πληθυσμού της πολιτείας είναι Μορμόνοι).
Το ενδιαφέρον βέβαια δεν είναι το οτι μένει εκεί, αλλά ότι τα τελευταία αρκετά χρόνια, εργάζεται ταυτόχρονα σαν δάσκαλος σκι (χειμερινού) και σαν coach σε εταιρείες που θέλουν να εκπαιδεύσουν τα στελέχη τους σε soft skills, όπως η ομαδικότητα, η ηγεσία, η αντιμετώπιση του στρες κ.α.
Όταν τον ρώτησα, αν είναι εφικτό να εργάζεται ταυτόχρονα σε δύο άσχετους μεταξύ τους κλάδους και παράλληλα να αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες, απάντησε με φυσικότητα: «γιατί όχι;»*
Ο Scott λοιπόν, έχει σπουδάσει Ψυχολογία και έχει εξειδικευτεί στην εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Εργάστηκε σε νοσοκομείο για κάποιο διάστημα, μέχρι που αποφάσισε να πάει στην Γιούτα, για να συνδυάσει το χόμπι του (το οποίο εξασκούσε τα βράδια για πολύ καιρό, ώστε να μπορεί να είναι σήμερα δάσκαλος) με την εργασία του ως corporate coach.
Ως δάσκαλος σκι, καλείται να βρίσκει πάντα έναν τρόπο, να εξηγήσει τις βασικές έννοιες του σκι, ώστε ο μαθητής (που κυμαίνεται από 2 ετών μέχρι 70+) να τις κατανοήσει, να τις επαναλάβει με ασφάλεια και να μπορεί παράλληλα να διασκεδάζει.
Σε μια εταιρεία, αντίστοιχα κάθε ομάδα που αναλαμβάνει, έχει δικές της προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσει, ώστε να είναι μια επιτυχημένη «εκπαιδευτική» ημέρα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως οι πελάτες του Scott επανέρχονται και αναζητούν τον ίδιο για τις επόμενες εκπαιδευτικές προκλήσεις, αποδεικνύοντας πως υπάρχει η ωριμότητα να είναι κάποιος επαγγελματίας σε δύο εταιρείες, ταυτόχρονα χωρίς να υπάρχει συμβιβασμός στην επαγγελματική εξέλιξή του.
Και αυτό διότι το αποτελέσμα μπορεί να είναι το επιθυμητό για την εταιρεία και παράλληλα το ιδανικό για το ηθικό του Scott, που βλέπει τις προσπάθειές του να ανταμείβονται.
Κλείνοντας την συζήτησή μας, σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο και στην Ελλάδα να υπήρχε αυτή η ανοιχτή νοοτροπία που θα επέτρεπε να εργάζεται κάποιος σε διαφορετικούς τομείς, οι οποίοι αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους, ώστε να υπάρχει πάντα δυνατότητα εξέλιξης.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι η εταιρεία να εμπιστεύεται ότι κάποιος είναι εξίσου αποτελεσματικός επαγγελματίας, παρόλο που δεν είναι αφοσιωμένος 100% σε αυτή.
*Να σημειώσω εδώ, πως την ερώτηση «γιατί όχι», την κάνουν οι περισσότεροι entrepreneurs όταν βρίσκουν εκείνη την μοναδική ιδέα που θα αλλάξει την καθημερινότητα μας και την κάνουν πράξη.
(Διαβάστε περισσότερα tips της Δανάης Αντωνοπούλου για καριέρα και εργασία στο inspiringcareer.gr).
