Ο «χρησμός» του Τζορτζ Σόρος για το Brexit προκαλεί ήδη ανατριχίλα

Ο Τζορτζ Σόρος, ο δισεκατομμυριούχος ο οποίος στοιχημάτισε έναντι της στερλίνας το 1992, δηλώνει ότι μια ψήφος υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) θα πυροδοτούσε μια μεγαλύτερη υποτίμηση της λίρας και θα προκαλούσε μεγαλύτερη αναταραχή από την πτώση της «Μαύρης Τετάρτης», όταν ο τότε πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ αναγκάστηκε να αποσύρει το νόμισμα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Συναλλαγµατικών Ισοτιµιών (ERM).

Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Guardian, ο Σόρος αναφέρει ότι στην περίπτωση ενός Brexit η λίρα θα υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 15%, και ενδεχομένως κατά περισσότερο από 20%, κάτω από το 1,15 δολάριο συγκριτικά με τα σημερινά επίπεδα που βρίσκονται περίπου στο 1,46 δολάριο.

«Η αξία της λίρας θα υποχωρήσει απότομα. Θα έχει επίσης άμεσο και δραματικό αντίκτυπο στις χρηματοοικονομικές αγορές, τις επενδύσεις, τις τιμές και τις θέσεις εργασίας», αναφέρει ο 85χρονος Σόρος στην Guardian, προσθέτοντας ότι αναμένει την υποτίμηση αυτή να είναι μεγαλύτερη και να προκαλέσει μεγαλύτερη αναταραχή από την πτώση κατά 15% που σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1992.

Ο Σόρος, που σύμφωνα με το περιοδικό Forbes κατατάσσεται 23ος στη λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου με περιουσία 24,9 δισεκ. δολαρίων, δηλώνει ότι η Τράπεζα της Αγγλίας δεν θα μειώσει τα επιτόκια ύστερα από ένα Brexit και ότι θα υπάρχουν λίγα ακόμα διαθέσιμα εργαλεία νομισματικής πολιτικής για να αντιμετωπιστεί η ύφεση ή η πτώση των τιμών των ακινήτων στη Βρετανία.

Επίσης καταδεικνύει το «πολύ μεγάλο» έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στη Βρετανία και λέει ότι μια υποτιμήση μετά το Brexit δεν αναμένεται να βελτιώσει τη μεταποίηση καθώς θα επικρατεί τόση αβεβαιότητα στην αγορά που θα αποτρέπει τις νέες επενδύσεις ή τις προσλήψεις.

Ο ουγγρικής καταγωγής Σόρος εκτιμά ότι το μέγεθος της υποτίμησης της στερλίνας θα συγκριθεί με το 1967, όταν ο τότε πρωθυπουργός Χάρολντ Γουίλσον υποτίμησε τη λίρα στα 2,40 δολάρια από τα 2,80 δολάρια. Οι κερδοσκόποι, ανέφερε ο Σόρος, θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν ένα Brexit προς όφελός τους.

«Σήμερα, υπάρχουν κερδοσκοπικές δυνάμεις στις αγορές, πολύ μεγαλύτερες και πιο ισχυρές. Και θα είναι πρόθυμες να εκμεταλλευτούν οποιοδήποτε λάθος υπολογισμό από τη βρετανική κυβέρνηση ή τους Βρετανούς ψηφοφόρους», υποστηρίζει ο Σόρος. «Το Brexit θα κάνει μερικούς ανθρώπους πολύ πλούσιους, αλλά τους περισσότερους ψηφοφόρους σημαντικά φτωχότερους».

«Οι Βρετανοί ψηφοφόροι καταφανώς υποεκτιμούν το πραγματικό κόστος του Brexit,» αναφέρει ο Σόρος. «Πάρα πολλοί πιστεύουν ότι μια ψήφος υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ δεν θα έχει κανένα αντίκτυπο στην προσωπική οικονομική τους κατάσταση. Αυτό λέγεται ευσεβής πόθος» προσθέτει.

Η ΕΚΤ παίρνει τα μέτρα της
Στο μεταξύ οι κορυφαίοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα συναντηθούν σήμερα για να συζητήσουν με ποιον τρόπο θα διασφαλίσουν ότι μία έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ δεν θα καταπνίξει την περιορισμένη οικονομική ανάκαμψη της Ευρωζώνης, αναφέρει δημοσίευμα των Financial Times. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ΕΚΤ εκτιμά ότι έχει τα διαθέσιμα εργαλεία για να αντιμετωπίσει τις άμεσες συνέπειες που θα είχε ένα Brexit και την αναταραχή που θα προκαλούνταν από αυτό στις αγορές. H ανησυχία της ΕΚΤ είναι πιο μακροπρόθεσμη, καθώς θεωρεί ότι μία έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ δεν θα παρέλυε μόνο τη διάθεση για περαιτέρω ενοποίηση της Ευρωζώνης, αλλά θα μπορούσε να απελευθερώσει πολιτικές δυνάμεις που θα οδηγούσαν στην αποδιάρθρωση της ΕΕ, σημειώνουν οι Financial Times.

Η μεγαλύτερη ανησυχία για τον Μάριο Ντράγκι, ο οποίος θα εξηγήσει το απόγευμα τις θέσεις του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι ότι ένα Brexit θα προκαλούσε ένα ρεύμα ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη, κάνοντας δυσκολότερη την ολοκλήρωση της δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής ενοποίησης της Ευρωζώνης, η οποία είναι αναγκαία για να γίνει το ευρώ πιο βιώσιμο. Η ΕΚΤ έχει κάνει μία συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων με την Τράπεζα της Αγγλίας, επιτρέποντας στις βρετανικές τράπεζες να έχουν πρόσβαση σε ευρώ, ενώ δεσμεύεται στην παροχή απεριόριστων ποσών ευρώ σε τράπεζες της Ευρωζώνης, εφόσον αυτές έχουν επαρκή ενέχυρα για τη χρηματοδότηση που θα λάβουν.