Ο οίκος Fitch υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας – Οι συγκρίσεις με Ελλάδα
Ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε χθες Παρασκευή την πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας σε Α+ με σταθερή προοπτική, υπογραμμίζοντας την παρατεταμένη πολιτική αστάθεια και τις δημοσιονομικές αβεβαιότητες που εμποδίζουν την εξυγίανση των σοβαρά υποβαθμισμένων δημόσιων οικονομικών της.
«Η κατάρρευση της κυβέρνησης λόγω μη παροχής ψήφου εμπιστοσύνης καταδεικνύει τον κατακερματισμό και την αυξανόμενη πόλωση στην εσωτερική πολιτική σκηνή» αναφέρει η ανακοίνωση του οίκου Fitch.
«Αυτή η αστάθεια αποδυναμώνει τη δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να εφαρμόσει σημαντική δημοσιονομική εξυγίανση», συμπληρώνει ο οίκος αξιολόγησης, θεωρώντας απίθανο το ενδεχόμενο η Γαλλία να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 3% του ΑΕΠ έως το 2029, όπως ήλπιζε η απερχόμενη κυβέρνηση.
Συγκρίσεις με Ελλάδα
Κάποιοι αναλυτές διερωτώνται αν βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα κρίση χρέους, όπως εκείνη που ξέσπασε το 2010. Οι περισσότεροι επιμένουν ότι «η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα». Άλλωστε, υποτίθεται ότι η Ευρωζώνη είναι πλέον καλύτερα προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει έναν δημοσιονομικό εκτροχιασμό σε σχέση με το 2010.
Εκεί που ωστόσο υπάρχει σύγκριση με την Ελλάδα της κρίσης είναι ο τεράστιος δημόσιος τομέας, που φτάνει σήμερα στο 57% της γαλλικής οικονομίας. Το είχε επισημάνει η Fitch σε προηγούμενες αξιολογήσεις της γαλλικής οικονομίας. Αυτό προσπάθησε να διορθώσει και ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού, αλλά ατύχησε.
Η νέα υποβάθμιση του αξιόχρεου της γαλλικής οικονομίας, αναμένεται να έχει ευρύτερες συνέπειες και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα ενόψει των κρίσιμων διαβουλεύσεων για το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο και για τη χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών.
Χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Δανία θα κάνουν ό,τι μπορούν για να διαφυλάξουν ως «κόρη οφθαλμού» την άριστη αξιολόγηση ΑΑΑ που ακόμη διατηρούν μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι ενισχύεται μία ούτως η άλλως ισχυρή νοοτροπία δημοσιονομικής εγκράτειας, που δεν ευνοεί πρωτοβουλίες για κοινή ανάληψη χρέους, όπως ζητούν οι οικονομικά ασθενέστερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
