Πώς η Γαλλία θέλει να «επανιδρύσει» την Ευρώπη

Πώς η Γαλλία θέλει να «επανιδρύσει» την Ευρώπη
Flags of Germany, France and the European Union flutter in the wind before the meeting of new French President Francois Hollande and German Chancellor Angela Merkel in Berlin, May 15, 2012. Hollande called for a European pact for growth to balance out German-driven austerity measures in his inaugural address on Tuesday, hours before taking his challenge to Chancellor Angela Merkel in Berlin. Sworn in with all the pomp of the French Republic, Hollande won support from Germany's opposition Social Democrats (SPD), who vowed to use their parliamentary blocking power to delay ratifying a European budget discipline treaty until Merkel accepts accompanying measures to boost growth and jobs. REUTERS/Tobias Schwarz (GERMANY - Tags: POLITICS) - RTR323PQ

Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν ανέπτυξε το όραμά του για τη νέα δομή ΕΕ και ευρωζώνης.

Μια ευρωζώνη στην οποία τα ισχυρά κράτη θα βοηθούν τα πιο αδύναμα, ένας ισχυρός «ευρω-επίτροπος» στις Βρυξέλλες και ένας μεγαλύτερος προϋπολογισμός για την Ευρωπαϊκή Ένωση: ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν επιθυμεί μια ριζική ανανέωση της ευρωζώνης και ασκεί πιέσεις στο Βερολίνο.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung ο Μακρόν τάχθηκε υπέρ μιας ριζικής ανανέωσης της ΕΕ και της ευρωζώνης. «Επιθυμούμε την επανίδρυση της Ευρώπης», υπογράμμισε ο Γάλλος υπουργός.

Η κρίση στην ευρωζώνη, οι διαπραγματεύσεις για το νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα έδειξαν ότι η νομισματική ένωση δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με τον ίδιο τρόπο. «Η τρέχουσα κατάσταση οδηγεί στην αυτοκαταστροφή», εκτίμησε ο Μακρόν, «οι φυγόκεντρες δυνάμεις είναι πολύ ισχυρές τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά».

Ο 37χρονος υπουργός πιστεύει ότι η γενιά του βρίσκεται μπροστά στο ερώτημα: «Θέλουμε να είμαστε οι επανιδρυτές της Ευρώπης ή οι νεκροθάφτες της;».

Ο Μακρόν στη συνέντευξή του έδωσε και περισσότερες εξηγήσεις για την πρόταση του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ σχετικά με τη δημιουργία μιας κοινής οικονομικής κυβέρνησης στην ευρωζώνη.

Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας επιθυμεί να υπάρξει ένας «ευρω-επίτροπος» στις Βρυξέλλες, ο οποίος θα συντονίζει την οικονομική, δημοσιονομική και κοινωνική πολιτική των 19 χωρών της ευρωζώνης. «Της ευρωκυβέρνησης θα ηγείται ένας επίτροπος με ευρείες εξουσίες», εξήγησε. «Δεν θα πρόκειται απλώς για έναν υπουργό αρμόδιο για τα δημοσιονομικά στο εσωτερικό της ευρωζώνης, αλλά για κάποιον που θα προσφέρει πόρους για επενδύσεις ή θα έχει λόγο στην εργασιακή πολιτική» των κρατών της ευρωζώνης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο επίτροπος αυτός θα πρέπει να διαθέτει σημαντικά περισσότερα οικονομικά μέσα απ’ ό,τι μέχρι τώρα: «Όσο μεγαλύτερος ο προϋπολογισμός, τόσο πιο αξιόπιστη θα είναι η Ευρώπη». Επίσης ο Μακρόν κρίνει ότι περισσότερα χρήματα είναι απαραίτητα ώστε να προστατευθούν τα κράτη μέλη από τις οικονομικές αναταράξεις, αλλά και για να προωθηθούν περισσότερες μεταρρυθμίσεις στις πιο φτωχές χώρες της ευρωζώνης.

Παρόλα αυτά ο Μακρόν παραδέχθηκε ότι η πρότασή του «απαιτεί από τη Γερμανία να σπάσει κάποια ταμπού», καθώς μέχρι τώρα το Βερολίνο απορρίπτει κατηγορηματικά τα σχέδια για μια λεγόμενη ένωση μεταφοράς χρημάτων.

Πάντως ο Γάλλος υπουργός προειδοποίησε: «Αν τα κράτη μέλη, όπως πριν, δεν είναι έτοιμα να δεχθούν ένα είδος μεταφοράς χρημάτων στο εσωτερικό της ευρωζώνης, μπορούμε να ξεχάσουμε το ευρώ και την ευρωζώνη!».

«Δεν μπορεί να υπάρξει νομισματική ένωση χωρίς την εξίσωση των δημοσιονομικών (των χωρών μελών)! Οι ισχυροί πρέπει να βοηθήσουν», τόνισε.

Όμως ο Γάλλος υπουργός επιθυμεί ο νέος αυτός επίτροπος να βρίσκεται υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο: «Αυτό θα πρέπει να το αναλάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια νέα επιτροπή η οποία θα αποτελείται από ευρωβουλευτές οι χώρες των οποίων ανήκουν στην ευρωζώνη».

Εξάλλου ο Μακρόν πρότεινε η ριζική αυτή μεταρρύθμιση να οριστικοποιηθεί με μια ευρωπαϊκή συνθήκη ως το 2019, το αργότερο. Έπειτα από τις σχετικές προετοιμασίες θα μπορούσαν οι αλλαγές να εφαρμοστούν ήδη από το φθινόπωρο του 2017, μετά τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία.