Θα αφήσει το Βερολίνο την Deutsche Bank να χρεοκοπήσει;
Δεν πρόκειται να υπάρξει μια γερμανική Lehman. Ή μήπως όχι;
του Τζέφρι Σμιθ
Η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, η Deutsche Bank AG, βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας.
Τη Δευτέρα, οι μετοχές της έπεσαν κατά 7%, αφότου κυκλοφόρησαν φήμες ότι η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται να τη διασώσει, ακόμα κι αν η τράπεζα χρειαστεί να συγκεντρώσει χρήματα για να καλύψει τις απαιτήσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ σε σχέση με τις πωλήσεις τιτλοποιημένων ενυπόθηκων δανείων από την τράπεζα.
Αυτό έφερε την Deutsche στη δύσκολη θέση είτε α) να πει ότι δεν χρειάζεται ή δεν θέλει βοήθεια (επιβεβαιώνοντας την έλλειψη συμμάχων στη μητέρα όλων μαχών), είτε β) να παραδεχθεί ότι ίσως χρειάζεται (επιβεβαιώνοντας την ευπάθειά της). Επέλεξε το (α).
Θα αφήσει το Βερολίνο τη Deutsche να χρεοκοπήσει;
Η σύντομη απάντηση είναι όχι, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος εφησυχασμού ως προς την προοπτική των μετοχών της Deutsche Bank.
Η Μέρκελ έχει ήδη την εμπειρία μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και γνωρίζει ότι μια άτακτη χρεοκοπία είναι το χειρότερο απ’ όλα τα πιθανά αποτελέσματα. Δεν πρόκειται να υπάρξει μια γερμανική Lehman.
Αλλά υπάρχουν και πολλοί λόγοι που οδηγούν τη γερμανική κυβέρνηση να υποκρίνεται για το αντίθετο. Το πολιτικό κόστος της διάσωσης της Deutsche με τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων λιγότερο από έναν χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές θα ήταν τεράστιο. Το κόμμα CDU της Μέρκελ έχει ήδη ταπεινωθεί σε δύο τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις από το λαϊκίστικο, ακροδεξιό AfV. Όπως επισημαίνει ο Κρίστιαν Όντενταλ, οικονομολόγος στο Center for European Reform στο Λονδίνο, μια διάσωση με χρήματα των φορολογουμένων θα έδινε ένα επιπλέον επιχείρημα στο AfV εναντίον της Μέρκελ.
Ούτε και πρέπει να νομίζουμε ότι ο μέσος Γερμανός νοιώθει εθνική υπερηφάνεια στη σκέψη της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας. Η Γερμανία λατρεύει τους μηχανικούς, όχι τους τραπεζίτες. Και σίγουρα δεν λατρεύει το τραπεζικό μοντέλο υψηλής μόχλευσης, υψηλής πίεσης και υψηλών αποδόσεων που ακολούθησε η Deutsche.
Το μοντέλο αυτό η Deutsche το υιοθέτησε πιστά, ώσπου βρήκε σε …τοίχο χιλιάδων αγωγών που σχετίζονται με καταγγελίες για χειραγώγηση της αγοράς εκ μέρους της, και για παραπλάνηση πελατών σε σχέση με μια σειρά τραπεζικών προϊόντων.
Η τράπεζα κάποτε απολάμβανε τα οφέλη και το πρεστίζ του να είναι «εθνική πρωταθλήτρια». Τώρα, η Deutsche είναι ένα βαθιά τοξικό εμπορικό σήμα, ακόμα και στην εγχώρια αγορά.
Επίσης, στέλνοντας το μήνυμα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ότι δεν μπορεί να βασιστεί στους Γερμανούς φορολογουμένους για την κάλυψη των απαιτήσεών του, η Μέρκελ ίσως πείσει την αμερικανική πλευρά να μετριάσει αυτές τις απαιτήσεις. Η Deutsche δήλωσε ότι υπολόγιζε πώς θα διευθετούσε το ζήτημα με ένα πολύ μικρότερο ποσό (3,5 δισεκατομμύρια δολάρια περίπου) απ’ αυτό που τελικά καλείται να πληρώσει (14 δισεκατομμύρια δολάρια).
Και η αλήθεια είναι ότι καμία τράπεζα των ΗΠΑ δεν κλήθηκε ποτέ να πληρώσει τόσο μεγάλες απαιτήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε διάσωση της τράπεζας απ’ το γερμανικό κράτος θα περιορίσει την ηθική ισχύ του Βερολίνου έναντι άλλων κρατών, τη στιγμή που προσπαθεί να εμποδίσει τα σχέδια του Ματέο Ρέντσι να ανακεφαλαιοποιήσει τις ιταλικές τράπεζες μέσω κρατικού δανεισμού.
Διαβάστε επίσης: Μέρκελ: Ελπίζω να λυθούν τα προβλήματα της Deutsche Bank
