Το μέλλον των μηχανών στην εργασία: Πάνω από τις μισές θέσεις αναμένεται να μην είναι «ανθρώπινες»

Μέχρι το 2025, το 52% των καθηκόντων εντός των θέσεων εργασίας θα εκτελείται από μηχανές, έναντι 29% σήμερα, αναφέρει ο ΣΕΒ σε έκθεση για αναβάθμιση δεξιοτήτων ανθρωπίνου δυναμικού, επικαλούμενος σχετική έρευνα που διενήργησε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

«Καθίσταται λοιπόν επιτακτική η ανάγκη επανακατάρτισης και αναβάθμισης των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού προκειμένου να βελτιωθεί η κινητικότητα και η ανθεκτικότητά του, πυλώνες που διασφαλίζουν την απασχολησιμότητά του», αναφέρει ο Σύνδεσμος.

Σύμφωνα με την έκθεση, η τεχνολογία θα προκαλέσει ριζικές ανακατατάξεις στον χάρτη των επαγγελμάτων και των ειδικοτήτων. Ωστόσο, το ισοζύγιο στην απασχόληση εκτιμάται ότι θα είναι θετικό υπό την προϋπόθεση της υλοποίησης εκτεταμένων προγραμμάτων επανακατάρτισης και αναβάθμισης δεξιοτήτων, προκειμένου να διευκολύνεται η προσαρμογή του ανθρώπινου δυναμικού στα νέα δεδομένα και η μετάβαση από τα φθίνοντα στα ανερχόμενα επαγγέλματα.

Ο ΣΕΒ προτείνει ριζική αναδιαμόρφωση του συστήματος Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ) με κεντρική στόχευση την ενίσχυση της αναπτυξιακής του διάστασης. «Απαιτείται, αναφέρει, ένα νέο, σύγχρονο και εξωστρεφές σύστημα δια βίου μάθησης, με βασική αποστολή την παροχή ευκαιριών προς το ανθρώπινο δυναμικό -ανεξαρτήτως ηλικίας, προσόντων, θέσης στην επιχείρηση κ.ά.- για συνεχή ανάπτυξη των δεξιοτήτων του κατά τη διάρκεια ενός μεγαλύτερου εργασιακού βίου».

Τονίζει ακόμη ότι, παρά την τεκμηριωμένη ανάγκη για αναδιαμόρφωση του συστήματος μάθησης ενηλίκων, τα στοιχεία και οι μελέτες δείχνουν ότι η πρόοδος που έχει συντελεστεί στην Ελλάδα σε αυτό το πεδίο είναι αργή και ελλιπής. Σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ (2019) με θέμα την ετοιμότητα των συστημάτων μάθησης ενηλίκων για την αντιμετώπιση των επερχόμενων προκλήσεων, η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών εκείνων στις οποίες η ανάγκη για επανακατάρτιση και αναβάθμιση δεξιοτήτων αξιολογείται ως ιδιαιτέρως επείγουσα. Όμως, διαπιστώνεται ότι η χώρα δεν παρέχει ευκαιρίες κατάρτισης στο επιθυμητό επίπεδο ποσότητας, ποιότητας και πρόσβασης.