Τρ. Πειραιώς: To παζλ της μετοχικής αναδιάταξης με φόντο την κεφαλαιακή ενίσχυση

Τρ. Πειραιώς: To παζλ της μετοχικής αναδιάταξης με φόντο την κεφαλαιακή ενίσχυση
Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το προσωρινό φρένο του ΤΧΣ στην ΑΜΚ - H θέση της διοίκησης, οι ζυμώσεις σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο και τα σενάρια.

Η βουτιά κατά 24% της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς αποτύπωσε χθες τον αιφνιδιασμό της επενδυτικής κοινότητας, που δεν ήταν σε θέση να αποτιμήσει την πρόταση των βασικών μετόχων Τζον Πόλσον και Αριστοτέλη Μιστακίδη για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας ύψους 800 εκατ. ευρώ, αφού πρώτα μετατραπούν τα Cocos που κατέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) σε μετοχές.

Το ΤΧΣ, μέτοχος με 26,42% (σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΧΑ ο Τζόν Πόλσον (Paulson John) ελέγχει 6,62% και ο Αριστοτέλης Μιστακίδης (Aristotelis Mistakidis) 5,1472%) ανέκοψε τα σχέδια μεταβίβασης του ελέγχου της τράπεζας. Η μετατροπή των Cocos ύψους 2 δισ. ευρώ σε μετοχές, σε πρώτη φάση θα αύξανε το ποσοστό του ΤΧΣ πάνω από 50% – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το management, τον SSM και τις δυνητικές μετατροπές στο νομικό πλαίσιο – και στη συνέχεια με την αύξηση κεφαλαίου θα υποχωρούσε περίπου 10% από τα σημερινά επίπεδα αφήνοντας χώρο στο νέο σχήμα να ασκήσει πολιτική για το μέλλον της τράπεζας.

Η πρόταση, σύμφωνα με πληροφορίες κρίθηκε μη συμφέρουσα κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που σε συνέχεια της χθεσινής σύσκεψης δεν προχώρησε. Η ανακοίνωση του ΤΧΣ αφήνει περιθώρια ερμηνειών για συνέχιση συνομιλιών στο πλαίσιο του ρόλου του για υποστήριξη των σχεδίων των τραπεζών με στόχο τη βελτίωση της αποδοτικότητάς τους και της κερδοφορίας τους.

«…Ως βασικός μέτοχος της Τράπεζας Πειραιώς είναι ενήμερο για το σχέδιο μετασχηματισμού της τράπεζας σχετικά με τη σταθερή βελτίωση του οργανικού της αποτελέσματος και έχει πλήρη εμπιστοσύνη στη Διοίκηση της Τράπεζας», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Από την πλευρά της η διοίκηση της τράπεζας ανακοίνωσε πως αν και «αξιολογεί σε διαρκή βάση διάφορες επιλογές για την επιτάχυνση της εξυγίανσης του ισολογισμού της, δεν σχεδιάζει να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου στο αμέσως προσεχές διάστημα». Είναι σαφές ότι επιδιώκει να ενισχύσει την κεφαλαιακή βάση και την ποιότητα των κεφαλαίων της τράπεζας και στο πλαίσιο αυτό θα κληθεί να υπερβεί στο μέλλον τυχόν εμπόδια στις διαπραγματεύσεις με όλους τους εμπλεκόμενους.

Ο μετοχικός ακτιβισμός και τα σενάρια

Αναφορικά με το επενδυτικό σχήμα, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στον Τζον Πόλσον κάποιοι χρηματιστές πιστώνουν μεταξύ άλλων την πρόβλεψη για την κρίση της αγοράς ακινήτων στις ΗΠΑ, γεγονός που ευνόησε την εταιρεία του, Paulson & Co, η οποία μέχρι τότε είχε έσοδα από εξαγορές και συγχωνεύσεις και μετά το 2011 έφτασε να διαχειρίζεται σχεδόν 40 δισ. δολ.. Κατά την περίοδο της κρίσης επένδυσε στην ελληνική αγορά περίπου 1 δισ. δολ. αποκτώντας συμμετοχή σε δύο ελληνικές τράπεζες, την Πειραιώς (6,62%) και την Alpha Bank (7,32%) ενώ αργότερα απέκτησε και το 9,99% της ΕΥΔΑΠ. Το χαρτοφυλάκιο του κ. Πόλσον γράφει απώλειες, οι οποίες δυνητικά θα περιορίζονταν από μια συγχώνευση μεταξύ των δύο τραπεζών στις οποίες είχε επενδύσει. Αυτό είναι ένα σενάριο που επανήλθε όσες φορές στο παρελθόν ενεπλάκη το όνομα του στις εξελίξεις στον όμιλο της Πειραιώς.

Από την πλευρά του ο κ. Μιστακίδης, επίσης δισεκατομμυριούχος, όταν εμφανίστηκε στο μετοχολόγιο της Τράπεζας Πειραιώς τον περασμένο Ιούνιο (με ποσοστό πάνω από 5%) σχολιάστηκε ως θετικό νέο ενώ οι προοπτικές της πράσινης ανάπτυξης στη χώρα συσχετίζουν την χρονική στιγμή της τοποθέτησης του με τις κυοφορούμενες επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς της ελληνικής αγοράς.

Λίγους μήνες μετά, η συνεργασία με τον κ. Πόλσον στην πρόταση για την απόκτηση του ελέγχου της Τράπεζας Πειραιώς καλλιεργεί εντυπώσεις, ενώ ορισμένοι την ερμηνεύουν ως μια μελετημένη κίνηση.

Ο μετοχικός ακτιβισμός προμηνύει εξελίξεις ενώ τραπεζικοί κύκλοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να εμφανιστεί και άλλος επενδυτής που θα ενισχύσει την πρόταση στο μέλλον φέροντας τη διοίκηση απέναντι σε ένα σετ παικτών που πιθανόν θα είναι διατεθημένοι να βάλουν περισσότερα χρήματα για να αποκτήσουν τον έλεγχο της «καλής» τράπεζας.