Γεγονότα και εφευρέσεις που άλλαξαν για πάντα τα ταξίδια μας
Τα τζάμπο τζετ, οι πιστωτικές κάρτες, το Σένγκεν, οι βαλίτσες με ροδάκια και άλλες καινοτομίες στην υπηρεσία των ταξιδιωτών.
Ο ταξιδιώτης της δεκαετίας του ’50 δεν είχε καμία από τις ευκολίες που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα, επέβαινε σε πολύ επικίνδυνα αυτοκίνητα, πλήρωνε πανάκριβα το αεροπλάνο, έχανε το δρόμο του και έπρεπε να έχει συνεχώς το νου του για συνάλλαγμα και τελωνεία.
Η πρόοδος στα ταξίδια ήταν αλματώδης τις τελευταίες δεκαετίες φέρνοντας τον κόσμο στα πόδια μας.
Ας δούμε πώς.
Οι διαγραμμίσεις στους δρόμους
Το 1911 ένας μηχανικός στο Μίτσιγκαν των ΗΠΑ είχε την ιδέα να ζωγραφίσει γραμμές στους δρόμος με σκοπό το διαχωρισμό της κυκλοφορίας σε λωρίδες. Η καινοτομία αυτή επέτρεψε την κατασκευή φαρδύτερων δρόμων και την επιβολή κανόνων που έκαναν την κίνηση ασφαλέστερη και σε μεγαλύτερους αριθμούς.
Οι πιστωτικές κάρτες
Το 1946 η Flatbush National Bank στη Νέα Υόρκη εισήγαγε τον νέο τρόπο πληρωμής χωρίς μετρητά. Ο πελάτης παρουσίαζε την κάρτα του, ο καταστηματάρχης παρουσίαζε την απόδειξη στην τράπεζα και η τράπεζα χρέωνε τον πελάτη. Σήμερα με μια πιστωτική κάρτα έχει κανείς πρόσβαση σε υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο, από το να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο στο Βανουάτου μέχρι να κλείσει και να πληρώσει ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην άλλη άκρη του κόσμου.
Τα ανδρείκελα των crash tests
Στις κακότυχες αυτές κούκλες οφείλουμε το ασφαλές μας road trip και το ότι έχουμε πια περισσότερες πιθανότητες να βγούμε ζωντανοί από ένα τροχαίο. Από το 1949 χρησιμοποιούνται σε προσομοιώσεις συγκρούσεων κάνοντας τα αυτοκίνητα ασφαλέστερα.
Τα τρένα υψηλών ταχυτήτων
Πρωτοεμφανίστηκαν στην Ιαπωνία το 1964 και άλλαξαν για πάντα το σιδηροδρομικό ταξίδι επιτυγχάνοντας την απίστευτη για την εποχή ταχύτητα των 210 χαω. Σήμερα μπορεί κανείς να διασχίσει σχεδόν όλη την Ευρώπη χρησιμοποιώντας μόνο τρένα υψηλών ταχυτήτων. Η Ιαπωνία είναι πια γεμάτη από αυτά και η Κίνα σκοπεύει να γεμίσει επίσης.
Το πρώτο τζάμπο τζετ
Κανένα αεροσκάφος μέχρι το 1969 δεν μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 490 επιβάτες και να καλύπτει το 1/4 της υδρογείου χωρίς στάση. Το Boeing 747 το κατάφερε κάνοντας μάλιστα τις πτήσεις προσιτές στον πολύ κόσμο και φέρνοντας για πρώτη φορά τις μάζες σε θέση να κάνουν αεροπορικό ταξίδι.
Η βαλίτσα με ροδάκια
Όταν το 1970 η εταιρεία United States Luggage Corporation προσπάθησε να λανσάρει τη βαλίτσα που μπορούσες να τη σύρεις αντί να την σηκώνεις, σε ελάχιστους άρεσε η ιδέα. Στους περισσότερους φαινόταν αδιανόητο να σέρνουν τις αποσκευές τους σαν καροτσάκι. Μέχρι που το δοκίμασαν.
Το GPS
Τα «πρωτόγονα» GPS του 1999 στη φωτογραφία είναι πολύ πιο εξελιγμένα από εκείνα του 1974, όταν άρχισε η εμπορική τους διάθεση σε εταιρείες – μόνο εκείνες μπορούσαν να πληρώσουν τις πανάκριβες συσκευές. Σήμερα τα έχουμε ακόμα και στα κινητά μας και μπορούμε να κινηθούμε άνετα ακόμα και σε μια παντελώς άγνωστη πόλη με ακρίβεια εκατοστών.
Τα ανοιχτά σύνορα και το ευρώ
Είναι πολύ δύσκολο, για κάποιον που δεν το έζησε, να συλλάβει το ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια το ταξίδι στην Ευρώπη περιελάμβανε σύνορα, ελέγχους, τελωνείο, περιορισμούς, συνάλλαγμα, ακόμα και βίζα. Μάλιστα στις «ανατολικές» χώρες οι περιορισμοί ήταν ασφυκτικοί τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες. Η συνθήκη του Σένγκεν και το ευρώ έκαναν την Ευρώπη ουσιαστικά ένα κράτος και μόνο μερικές πινακίδες έμειναν να θυμίζουν ότι από εδώ κάποτε δεν μπορούσες να περάσεις.
Το Internet
Το 1996 έκανε την εμφάνισή του το Expedia, το πρώτο πραγματικά παγκόσμιο ταξιδιωτικό site που έφερε τον καταναλωτή σε θέση να κλείνει μόνος του δωμάτια και πτήσεις συγκρίνοντας τιμές και κάνοντας τη δική του έρευνα. Σήμερα υπάρχουν τόσα πολλά sites με αυτό το αντικείμενο που χρησιμοποιούμε μηχανές αναζήτησης για να ψάχνουν ανάμεσά τους για τις καλύτερες προσφορές.
Το Airbnb
Το site που φέρνει σε επαφή ταξιδιώτες που ψάχνουν αξιοπρεπή διαμονή σε λογικές τιμές χωρίς τις εξοργιστικά υψηλές χρεώσεις των ξενοδοχείων μέχρι και για το WiFi, και ιδιοκτήτες που διαθέτουν από ένα δωμάτιο μέχρι ολόκληρο το σπίτι τους, έφερε την επανάσταση στο χώρο της φιλοξενίας. Πάνω από 9 εκατ. άνθρωποι το έχουν χρησιμοποιήσει σε 33.000 πόλεις σε 192 χώρες.
