Τραπέζι για έναν
Η επιχειρηματική «μόδα» του «solo dining».
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Μέχρι πρότινος ήταν σχεδόν ταμπού. Κατά την κοινή λογική, θεωρείτο δείγμα απόλυτης μοναξιάς. Και για όσους το δοκίμαζαν ήταν συχνά μία άβολη εμπειρία.
«Παλιότερα, το να τρώει κανείς μόνος του σε ένα εστιατόριο ήταν περίπου σαν κοινωνικό στίγμα, όμως και αυτή η αντιμετώπιση αλλάζει με την πάροδο του χρόνου», παρατηρεί ο Άαρον Άλεν από τη Φλόριντα, ειδικευμένος σύμβουλος στη λειτουργία εστιατορίων.
Η πρακτική αυτή φυσικά δεν αφορά μόνον στους πολυάσχολους επαγγελματίες και τα σύντομα μεσημεριανά γεύματα στη διάρκεια των εργασιακών διαλειμμάτων. «Τα διαζύγια αυξάνονται, οι άνθρωποι δεν παντρεύονται νωρίς και οι γυναίκες κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες», σκιαγραφεί επιγραμματικά στο BBC τη σύγχρονη πραγματικότητα ο Άλεν.
Κι έτσι, έχει αρχίσει μία να σχηματοποιείται μία νέα καταναλωτική ομάδα: οι λεγόμενοι «solo diners», που αναπτύσσουν τη δική τους οικονομική δυναμική, παγκοσμίως. Μόνον στις ΗΠΑ, αντιστοιχούν πια στο 57% της πελατείας εστιατορίων.
Αντίστοιχα αυξητική είναι η τάση διεθνώς. Μοιραία λοιπόν, τονίζει ο Άλεν, «είναι αναγκαίο τα εστιατόρια να δώσουν τη δέουσα προσοχή σε αυτή τη νέα καταναλωτική ομάδα. Οι έξυπνοι επιχειρηματίες το έχουν κάνει ήδη, προχωρώντας σε αλλαγές στο μενού, στον σχεδιασμό των εστιατορίων τους και στην εκπαίδευση του προσωπικού τους».
Ιδού τα πιο χαρακτηστικά παραδείγματα:
«Όλοι για έναν» στην Οττάβα
Για τον εστιάτορα Στίβεν Μπέκτα από τον Καναδά, η ικανοποίηση όσων δειπνούν μόνοι «είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για τα εστιατόρια μας». Για αυτό και το Beckta, το Play και το Gezellig -που απαρτίζουν την επιχειρηματική μίνι «αυτοκρατορία» του στον χώρο της εστίασης- αποτελούν πλέον μαγνήτη για τους «solo diners» στην πρωτεύουσα Οτάβα.
«Εάν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία πελατών», συμβουλεύει ο Μπέκτα, «προτείνω να ζητάς αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Θες απομονωμένο τραπέζι; Μία θέση στον πάγκο; Κουβέντα με τα γκαρσόνια; Ή προτιμάς να σε αφήσουν μόνο;».
Στον προγραμματισμό του, έχει συμπεριλάβει όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμη και αυτό του… από σπόντα «solo diner». Σε περίπτωση λοιπόν που κάποιος κάνει κράτηση για δύο άτομα, αλλά τελικά δειπνήσει μόνος επειδή τον έστησαν σε κάποιο ραντεβού, τα εστιατόρια του κ. Μπέκτα προσφέρουν ως… παρηγοριά δωρεάν το γεύμα! Και οι απατεώνες; «Δεν είχαμε ποτέ κάποιον που να προσπάθησε να μας εκμεταλλευτεί», υποστηρίζει. «Εμπιστευόμαστε τους πελάτες μας. Εάν κάνεις το σωστό γι’ αυτούς, στο ανταποδίδουν».
Η... παράσταση με τις κατσαρόλες
Εδώ κι έναν χρόνο, στο πολυτελές εστιατόριο Top of the Market στο Σαν Ντιέγκο ο επικεφαλής σεφ Ιβάν Φλάουερς έχει προχωρήσει σε αλλαγές, ειδικά για τους ολοένα και αυξανόμενους σε αριθμό μοναχικούς πελάτες.
Έκανε ακόμη πιο μεγάλο τον πάγκο όπου μπορεί κανείς να δειπνήσει με θέα την κουζίνα και σαφώς πιο διαδραστική αυτήν την εμπειρία. Στους πελάτες-θεατές προσφέρονται πλέον ταχύρυθμα μαθήματα μαγειρικής και γευσιγνωσίας. Ενώ μπορούν ακόμη και να πιάνουν κουβέντα με τους σεφ γύρω από την τεχνική τους.
«Παίρνουμε μέχρι και τα email τους για να τους δώσουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που ζητούν», λέει ο Φλάουερς. «Κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για την ικανοποίησή τους».
Όταν «μόνος» σημαίνει «μόνος»!
Υπάρχουν βέβαια και οι λεγόμενοι solo diners που θέλουν πραγματικά να τρώνε μόνοι. Γι’ αυτούς λοιπόν άνοιξε το περασμένο καλοκαίρι ένα μοναδικό στον κόσμο εστιατόριο: το Eenmaal στο Άμστερνταμ, που έχει τραπέζια μόνον για έναν!
«Παρατήρησα ότι στις σύγχρονες κοινωνίες, δεν υπάρχει χώρος για να μείνει κανείς μόνος του σε ένα δημόσιο μέρος», λέει η ιδιοκτήτριά του, Ολλανδή σχεδιάστρια Μαρίνα φον Χορ. «Γι’ αυτό και στόχος ήταν η δημιουργία ενός ωραίου χώρου, όπου θα μπορεί κανείς να «αποσυνδεθεί» για λίγο».
Πράγματι, το Eenmaal έχει κερδίσει τις καρδιές κατοίκων και τουριστών στο Άμστερνταμ. Κάθε βράδυ, τα τραπέζια είναι γεμάτα. Και οι δουλειές πάνε τόσο καλά, ώστε στα άμεσα σχέδιά της Μαρίνα είναι να ανοίξει κι άλλα solo εστιατόρια σε πόλεις, όπου καταγράφεται αύξηση του αριθμού των «solo diners». Στα «σκαριά» βρίσκονται ήδη παραρτήματα του Eenmaal στην Αμβέρσα, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη.
