Ποιες είναι οι πιο φτωχές χώρες τις Ευρώπης;

Η Ευρώπη μπορεί να είναι από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη, αλλά τα επίπεδα διαβίωσης εξακολουθούν να διαφέρουν σημαντικά σε όλη την ήπειρο.

Ο χάρτης παρουσιάζει τα ποσοστά φτώχειας στην Ευρώπη το 2024, μετρώντας το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού σε κάθε χώρα.

Τα στοιχεία προέρχονται από την Eurostat.

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, που μετρούν τη φτώχεια με βάση το εισόδημα που επαρκεί για την κάλυψη βασικών αναγκών, η ΕΕ χρησιμοποιεί τρεις δείκτες. Ένα άτομο θεωρείται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αν πληροί έστω και ένα από τα παρακάτω κριτήρια (μετριέται μόνο μία φορά ακόμη κι αν πληροί περισσότερα):

• Εισόδημα κάτω από το 60% του εθνικού διάμεσου.

• Υλική αποστέρηση: αδυναμία κάλυψης 7 από 13 βασικές ανάγκες, όπως απρόσμενα έξοδα, θέρμανση σπιτιού, σύνδεση στο διαδίκτυο.

• Χαμηλή ένταση εργασίας: οι ενήλικες (18–64) σε ένα νοικοκυριό εργάστηκαν ≤20% των μηνών που θα μπορούσαν μέσα στο έτος.

Τα ποσοστά φτώχειας στην Ευρώπη ανά χώρα

Η Βουλγαρία (30,3%), η Τουρκία (30,4%) και η Ρουμανία (27,9%) βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, με περίπου έναν στους τρεις κατοίκους να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες.

Αυτά τα υψηλότερα ποσοστά αντανακλούν τους χαμηλότερους μέσους μισθούς, τη μεγαλύτερη ανισότητα εισοδήματος και τα πιο αδύναμα κοινωνικά δίχτυα ασφαλείας σε σύγκριση με τον πυρήνα της ΕΕ.

Η Ελλάδα (26,9%) και η Ισπανία (25,8%) ξεχωρίζουν στον ευρωπαϊκό νότο, όπου η ανεργία εκτοξεύθηκε μετά την κρίση χρέους 2008–2014 και δεν έχει επανέλθει πλήρως. Η επίμονη ανεργία των νέων καθιστά δυσκολότερη τη δημιουργία πλούτου για τις νεότερες γενιές.

Στις Βαλτικές χώρες, η Λιθουανία (25,8%) και η Λετονία (24,3%) ηγούνται, αναδεικνύοντας το χάσμα μεταξύ πόλης και υπαίθρου. Τα νοικοκυριά σε αγροτικές περιοχές κερδίζουν περίπου 20% λιγότερα από αυτά των πόλεων, διευρύνοντας τον κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού.

Η Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη δείχνουν τον χαμηλότερο κίνδυνο φτώχειας

Η Τσεχία καταγράφει το χαμηλότερο ποσοστό (11,3%), ακολουθούμενη από τη Σλοβενία (14,4%) και τις Κάτω Χώρες (15,4%). Οι χώρες αυτές συνδυάζουν υψηλότερους μισθούς με εκτεταμένα κοινωνικά προγράμματα που απορροφούν τα σοκ εισοδήματος.

Οι σκανδιναβικές χώρες κινούνται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο: Φινλανδία (16,8%), Σουηδία (17,5%), Δανία (18%).

Η Γερμανία (21,1%) βρίσκεται ελαφρώς πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ (21,0%), αντανακλώντας τις ανισότητες μεταξύ των βιομηχανικών νοτιοδυτικών περιοχών και των χαμηλότερου εισοδήματος ανατολικών κρατιδίων – μια αντήχηση των διαφορών της επανένωσης που εξακολουθούν να επηρεάζουν τα επίπεδα διαβίωσης.

Ο στόχος της ΕΕ για μείωση της φτώχειας έως το 2030

Οι Βρυξέλλες έχουν θέσει ως στόχο να βγάλουν τουλάχιστον 15 εκατ. πολίτες, εκ των οποίων 5 εκατ. παιδιά, από τον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού έως το 2030. Η πρόοδος έχει παγώσει μετά την πανδημία, καθώς ο πληθωρισμός διαβρώνει τα πραγματικά εισοδήματα και αυξάνει τους λογαριασμούς ενέργειας και τροφίμων.

Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την πρόσβαση σε προσιτή στέγη, την αναβάθμιση δεξιοτήτων για θέσεις υψηλότερης παραγωγικότητας και τη μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ φύλων.

Χωρίς ταχύτερη αύξηση εισοδημάτων στα κράτη-μέλη του νότου και της ανατολής, η ΕΕ κινδυνεύει να παγιώσει το χάσμα βορρά-νότου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Ποιο project 201 εκατ. ευρώ φιλοδοξεί να αλλάξει τον χάρτη της Ερμιόνης
• Η «έπαυλη των 177.000 ευρώ» που ανατρέπει το καθεστώς επιχορηγήσεων