Πέθανε η Μπριζίτ Μπαρντό: Ποια ήταν η «μούσα» του γαλλικού κινηματογράφου που και γοήτευσε και δίχασε
Η Μπριζίτ Μπαρντό, το αιώνιο σύμβολο του γαλλικού κινηματογράφου που μεταμορφώθηκε από απόλυτο sex symbol σε μια από τις πιο αδιάλλακτες και αμφιλεγόμενες ακτιβίστριες της εποχής μας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε το ίδρυμα που φέρει το όνομά της (Fondation Brigitte Bardot).
«Το Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό ανακοινώνει με απέραντη θλίψη τον θάνατο της ιδρύτριας και προέδρου του, της Μπριζίτ Μπαρντό, μιας διεθνώς αναγνωρισμένης ηθοποιού και τραγουδίστριας, που επέλεξε να εγκαταλείψει μια περίβλεπτη σταδιοδρομία για να αφιερώσει τη ζωή και την ενέργειά της στην υπεράσπιση των ζώων και στο Ίδρυμά της», αναφέρει ανακοίνωση που διαβιβάστηκε στο Γαλλικό Πρακτορείο, χωρίς να αναφέρει την ημέρα ή τον τόπο θανάτου.
Το πολιτισμικό φαινόμενο “B.B.”
Δεν υπήρξε απλώς μια ηθοποιός, αλλά μια «ατμομηχανή της γυναικείας ιστορίας», όπως την είχε χαρακτηρίσει η Σιμόν ντε Μποβουάρ. Η ταινία-σταθμός «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956) του Ροζέ Βαντίμ δεν την ανέδειξε απλώς σε διεθνή σταρ, αλλά προκάλεσε ένα πολιτισμικό σοκ στη συντηρητική μεταπολεμική κοινωνία. Με το ανέμελο στυλ της, τα ξυπόλητα πόδια και την αδιαπραγμάτευτη σεξουαλικότητά της, η Μπαρντό ενσάρκωσε την επερχόμενη σεξουαλική επανάσταση πριν καν αυτή ξεκινήσει.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με τους κορυφαίους δημιουργούς του «Νέου Κύματος», χαρίζοντας ερμηνείες αξιώσεων σε ταινίες όπως η «Περιφρόνηση» (1963) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ και η «Αλήθεια» (1960) του Ανρί-Ζορζ Κλουζό. Η επιρροή της ήταν τέτοια που το 1970 έγινε η πρώτη ηθοποιός που δάνεισε τη μορφή της στη «Marianne», το εθνικό σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Η ριζοσπαστική αλλαγή πλεύσης
Το 1973, σε ηλικία μόλις 39 ετών και ενώ βρισκόταν στο ζενίθ της δόξας της, η Μπαρντό πήρε την πρωτοφανή απόφαση να εγκαταλείψει οριστικά τον κινηματογράφο. Δηλώνοντας εξουθενωμένη από την πίεση της δημοσιότητας και την επιφανειακή φύση της βιομηχανίας, αποσύρθηκε για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην προστασία των ζώων. «Έδωσα τα νιάτα μου και την ομορφιά μου στους άντρες, τώρα δίνω τη σοφία και την εμπειρία μου στα ζώα», ήταν η φράση που σφράγισε τη νέα της πορεία.
Ιδρύοντας το «Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό» το 1986, χρησιμοποίησε τη φήμη της ως όπλο. Η καμπάνια της κατά της σφαγής της φώκιας στον Καναδά, με τη φωτογραφία της να αγκαλιάζει ένα νεογέννητο ζώο στους πάγους, παραμένει μια από τις πιο επιδραστικές εικόνες του περιβαλλοντικού ακτιβισμού.
Πολιτικές αντιπαραθέσεις και καταδίκες
Ωστόσο, η δημόσια εικόνα της αμαυρώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες από τις ακραίες πολιτικές της τοποθετήσεις. Η Μπαρντό καταδικάστηκε πέντε φορές από τη γαλλική δικαιοσύνη (μεταξύ 1997 και 2008) για «υποκίνηση φυλετικού μίσους». Οι δηλώσεις της, που συχνά στοχοποιούσαν τη μουσουλμανική κοινότητα και τις πρακτικές θρησκευτικής σφαγής (όπως το Eid al-Adha), καθώς και η ανοιχτή στήριξή της στο ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λε Πεν, δίχασαν βαθιά την κοινή γνώμη και τους θαυμαστές της.
Η Μπαρντό παντρεύτηκε τέσσερις φορές: με τον Βαντίμ μεταξύ 1952 και 1957, τον Ζακ Σαριέ από το 1959 έως το 1962 (με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Νικολά, το 1960), τον Σακς (1966-1969) και τον πρώην σύμβουλο του Λε Πεν, Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, τον οποίο παντρεύτηκε το 1992. Είχε επίσης συνάψει αρκετές σχέσεις υψηλού προφίλ, μεταξύ των οποίων με τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν και τον Γκενσμπούργκ.
