Επιστήμονες «ανέστησαν» τον Ροβεσπιέρο!
Μια από τις ηγετικές μορφές της Γαλλικής Επανάστασης «ξαναβρήκε» το κεφάλι του.
Ο Γάλλος παθολογοανατόμος Φιλίπ Σαρλιέ, γνωστός και ως «Ιντιάνα Τζόουνς των νεκροταφείων» και ο συνεργάτης του Φιλίπ Φρες, ειδικός της τρισδιάστατης ανασύνθεσης προσώπων, αποκατέστησαν την μορφή της ιστορικής προσωπικότητας του Μαξιμιλιανού Ροβεσπιέρου.
Συγκεκριμένα δημιούργησαν την τρισδιάστατη μορφή του ηγέτη της «Τριανδρίας» , ο οποίος οδηγήθηκε στη γκιλοτίνα μαζί με τους στενούς συνεργάτες του Σαιν Ζυστ και Κουτόν στις 28 Ιουλίου του 1794, για τις ανάγκες ενός αγγλό – ισπανικού ντοκιμαντέρ.
Ο Γάλλος ειδικός στηρίχθηκε για την ανακατασκευή του προσώπου του «Αδιάφθορου» σε μια νεκρική μάσκα του ίδιου του Ροβεσπιέρου, την οποία είχε κατασκευάσει η Αν Μαρί Γκροσχόλτς, η οποία έγινε γνωστότερη ως Μαρί Τισό, του οποίου έναν αντίγραφο φυλάσσεται στο μουσείο φυσικής ιστορίας στην Προβηγκία.
Ο Σαρλιέ επεξεργάστηκε τις ουλές του προσώπου του Ροβεσπιέρου και κατέληξε σε κλινικά συμπεράσματα που αφορούν την υγεία του, την εποχή της δράσης του. Με τη σειρά του ο Φρες χρησιμοποίησε την υψηλή τεχνολογία που διαθέτουν τα εργαστήρια του FBI και με βάση τα ιατρικά δεδομένα που του παραχώρησε ο συνεργάτης του γιατρός δημιούργησε ένα σύστημα εξισώσεων με το οποίο πέτυχε να επαναφέρει στη θέση του το κομμένο κεφάλι!
«Μόλις άνοιξα τα μάτια του, το βλέμμα του ήταν παγωμένο και ανήσυχο. Χωρίς αμφιβολία αυτός ο άνθρωπος προκαλούσε τον φόβο» δήλωσε ο Φιλίπ Φρες.
Ποιος ήταν ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος
Ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος ((1758 – 1794) ήταν Γάλλος πολιτικός, δεσπόζουσα μορφή της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.
Γεννήθηκε στην πόλη Αρράς στις 6 Μαΐου 1758 και καρατομήθηκε στο Παρίσι στις 28 Ιουλίου 1794.
Έζησε πολύ δύσκολα και φτωχικά παιδικά χρόνια, κατόρθωσε όμως να σπουδάσει Νομικά στο Παρίσι και επανερχόμενος στη γενέτειρά του άσκησε τη δικηγορία επιδιδόμενος συγχρόνως στη ποίηση, στη φιλολογία και στη μουσική τέχνη. Όταν οι Ορεινοί (οι Ιακωβίνοι δηλαδή, από τη θέση που καταλάμβαναν στα ορεινά έδρανα της Συνέλευσης ονομάστηκαν Ορεινοί) κατέλαβαν την εξουσία το 1793, ο Ροβεσπιέρος έγινε ουσιαστικός αρχηγός της Γαλλίας. Ετέθη επικεφαλής της Κομμούνας και στη Συμβατική Συνέλευση εισήλθε ως αντιπρόσωπος του λαού του Παρισιού. Ψήφισε το θάνατο του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και υπέρ της κατάργησης της Βασιλείας.
Για να στερεώσει την εξουσία του απέκρουσε τις κατηγορίες των Γιρονδίνων ότι επεδίωκε την επιβολή δικτατορίας. Εισερχόμενος δε στην Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας και διευθύνοντας πλέον τους τομείς της Δημόσιας Aσφάλειας και της Δικαιοσύνης, προχώρησε σε προγραφές εναντίον των Γιρονδίνων, για τους οποίους πέτυχε να τεθούν εκτός νόμου, στην εξόντωση των αρχηγών τους, αλλά και τη φυσική εξόντωση πολλών συντρόφων του, όπως του Δαντών, τον οποίο μισούσε θεωρώντας τον βαθύτατα διεφθαρμένο, στέλνοντάς τους στη λαιμητόμο, κάτι που έκανε στη συνέχεια και με τους Εμπερτιστές.
Στην περίοδο της κυριαρχίας του Ροβεσπιέρου επικρατούσε απόλυτη Τρομοκρατία, στηριζόμενη στα Επαναστατικά Δικαστήρια και στην περίφημη Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας. Παρότι, λόγω της προσωπικής του εντιμότητας, του ανεπίληπτου ιδιωτικού του βίου και του αδέκαστου χαρακτήρα του, είχε επονομασθεί από τους ομοϊδεάτες του “αδιάφθορος”, δε δίστασε για την εδραίωση του καθεστώτος του, να στέλνει καθημερινά διά του Επαναστατικού Δικαστηρίου στη λαιμητόμο κατά δεκάδες και εκατοντάδες Γάλλους πολίτες αντιφρονούντες, βασιλόφρονες, μετριοπαθείς, αναρχικούς, κλέφτες, ύποπτους, άνδρες, γυναίκες, ακόμη και παιδιά καταδικασθέντες με συνοπτικές διαδικασίες.
Παραλλήλως, προσπάθησε να επαναφέρει ως συστατικό στοιχείο του κράτους, το πρότυπο των αρχαίων ελληνικών πόλεων (πολιτειών), με ιθύνουσα αρχή την ενότητα και την αρετή, προχωρώντας για το σκοπό αυτό σε αλλαγές στο ημερολόγιο και στη θρησκεία, καθιερώνοντας τη λατρεία του Υπέρτατου Όντος ως θεότητα του Ορθού Λόγου, λατρεία της οποίας ανακηρύχθηκε Μέγας Ποντίφικας σε μεγαλοπρεπή τελετή (16 Νοεμβρίου 1793).
Η Τρομοκρατία, όπως αποκλήθηκε η θηριώδης αυτή περίοδος τριών μηνών, τελείωσε με το πραξικόπημα της 9ης Θερμιδόρ (27 Ιουλίου 1794) το οποίο έγινε από τους ίδιους τους συντρόφους του, όταν συνασπισθέντες οι εχθροί τους στη Συνέλευση εισήγαγαν ψήφισμα να κηρυχθεί αυτός και οι φίλοι του εκτός νόμου.
Και ενώ σκόπευαν να τον συλλάβουν και μεταφέρουν από την Εθνοσυνέλευση στις φυλακές του κάστρου του Λουξεμβούργου, οπαδοί του τον φυγάδευσαν και ο Ροβεσπιέρος έσπευσε ως θριαμβευτής στο Δημαρχείο του Παρισιού προσπαθώντας να εξεγείρει τον λαό σε στάση. Τον πρόλαβαν όμως οι εχθροί του και τον πολιόρκησαν. Τραυματισμένος ο Ροβεσπιέρος προσπάθησε ν’ αυτοκτονήσει. Συνελήφθη όμως μαζί με τον αδελφό του Αυγουστίνο, τον Σαιν Ζυστ, τον Κουτόν και άλλους οπαδούς του. Την επόμενη ημέρα (28 Ιουλίου), ο Ροβεσπιέρος οδηγήθηκε στη λαιμητόμο χωρίς δίκη.
Μαζί του εκτελέστηκαν οι στενοί του συνεργάτες, Σαιν Ζυστ και Κουτόν, αλλά και ο αδερφός του, Αυγουστίνος, υπό τα χειροκροτήματα του λαού του Παρισιού του οποίου μόλις λίγο καιρό πριν υπήρξε είδωλο. Την εκτέλεση του Ροβεσπιέρου ακολούθησαν εκτελέσεις 120 περίπου Ιακωβίνων και η διάλυση της λέσχης τους το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
