Γερμανία και Ισπανία στηρίζουν το τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα

Γερμανία και Ισπανία στηρίζουν το τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα

Υπέρ του τρίτου πακέτου για την Ελλάδα θα ψηφίσουν αύριο οι δύο χώρες.

Υπέρ του τρίτου πακέτου για την Ελλάδα θα ψηφίσουν αύριο στην Βουλή οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες (SPD), σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Κοινοβουλευτικής τους Ομάδας, Κάρστεν Σνάιντερ, ο οποίος τόνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση «εργάστηκε πολύ εποικοδομητικά» και επισήμανε ότι για το SPD η συμμετοχή του ΔΝΤ δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα.

Η εναλλακτική, σύμφωνα με τον κ. Σνάιντερ, θα ήταν το Grexit, το οποίο, όπως σημείωσε, θα είχε εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην οικονομική ανάπτυξη όσο και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. «Αυτό δεν θα το διακινδυνεύσουμε σε καμία περίπτωση», δήλωσε ο Κάρστεν Σνάιντερ στο γερμανικό ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο n-tv, λίγο πριν από την έναρξη της συνεδρίασης της ΚΟ του SPD, ενόψει της αυριανής συνεδρίασης της ολομέλειας της Μπούντεσταγκ για το ελληνικό πακέτο βοήθειας.

Όσον αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ο αντιπρόεδρος της ΚΟ του SPD επισήμανε: «Είναι καλό εάν το ΔΝΤ συνεισφέρει με τη μακρόχρονη εμπειρία και την τεχνογνωσία του, αλλά το θέμα είναι κυρίως η ουσιαστική τεχνογνωσία. Αν συμμετέχει και οικονομικά, τόσο το καλύτερο. Αλλά επί της ουσίας πρέπει να είναι επίσης σαφές ότι το ΔΝΤ είναι στην πραγματικότητα ένας οργανισμός για τον Τρίτο Κόσμο και όχι για την Ευρωζώνη».

Ο κ. Σνάιντερ τάχθηκε ακόμη και υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μέσω επιμήκυνσης των χρόνων αποπληρωμής και μείωσης των επιτοκίων που θα πρέπει να συζητηθούν τον Οκτώβριο. «Αυτό αποτελεί υπόσχεση και της καγκελαρίου έναντι των Ελλήνων και των άλλων αρχηγών», υπενθύμισε και άσκησε κριτική στους χριστιανοδημοκράτες και τους χριστιανοκοινωνιστές κυβερνητικούς εταίρους του SPD, υποστηρίζοντας ότι δεν εκτίμησαν σωστά την κατάσταση. «Ήταν πάντα μια ψευδαίσθηση του CDU να πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορούσε να επιστρέψει έπειτα από δύο ή τρία χρόνια στις αγορές. Αυτό δεν γίνεται, το βάρος του χρέους είναι πολύ μεγάλο και η χώρα έχει μεταρρυθμιστεί πολύ λίγο τα προηγούμενα χρόνια», συνέχισε ο κ. Σνάιντερ, για να καταλήξει λέγοντας ότι το κόμμα του είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με χρόνο αλλά και «πολύ έλεγχο». Δεν πρόκειται για λευκή επιταγή, διευκρίνισε, αλλά «κάθε εκταμίευση θα παρακολουθείται – αν εισπράττονται πραγματικά οι φόροι, κυρίως από τους πιο πλούσιους και αν θα σπάσει το μονοπωλιακό σύστημα και θα καταργηθεί η πελατειακή οικονομία».

Ισπανία: Το κοινοβούλιο αναμένεται να εγκρίνει το πρόγραμμα βοήθειας της Ελλάδας

Το ισπανικό κοινοβούλιο ετοιμάζεται να εγκρίνει σήμερα το τρίτο σχέδιο διεθνούς βοήθειας προς την Ελλάδα, το οποίο υπέβαλε στην κρίση των βουλευτών ο επικεφαλής της κυβέρνησης Μαριάνο Ραχόι.
Αντίθετα από τη Γερμανία και άλλες χώρες της ευρωζώνης, στην Ισπανία η έγκριση του κοινοβουλίου δεν ήταν απαραίτητη προκειμένου να επικυρωθεί η συμφωνία με την Ελλάδα. Ο Ραχόι επέλεξε, ωστόσο, να την υποβάλει στους βουλευτές, εν μέσω κοινοβουλευτικών διακοπών, με την έγκρισή της να θεωρείται εξασφαλισμένη δεδομένης της υποστήριξης της συντηρητικής πλειοψηφίας και εκείνης της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης.

“Υπάρχουν τρία μαθήματα που μπορούμε να εξάγουμε από την ελληνική κρίση”, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Λουίς ντε Γκίντος, σε μία ομιλία που έλαβε τον χαρακτήρα μηνύματος προς την ισπανική κοινή γνώμη, εξαιτίας της αύξησης τους τελευταίους μήνες της υποστήριξης προς το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς Podemos το οποίο έχει υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

“Κατ΄αρχήν, κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει το εμπόδιο (των μεταρρυθμίσεων). Δεύτερον, τα τραγούδια των σειρήνων του λαϊκισμού καταλήγουν να δημιουργούν πλάνες (…). Τέλος, οι ανεύθυνες πολιτικές έχουν κόστος”, είπε.
Χαρακτήρισε “σημαντική” τη βοήθεια της Ισπανίας, που ανέρχεται στα 10,15 δισεκατομμύρια ευρώ, σε ένα σύνολο 86 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα χορηγήσουν ως δάνειο οι χώρες της ευρωζώνης.

Από την πλευρά της, η σοσιαλιστική αντιπολίτευση επωφελήθηκε από τη συζήτηση στο κοινοβούλιο για να προτείνει μία μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να εγκαθιδρυθεί κυρίως ένας κοινός κατώτατος μισθός ή μία ελάχιστη κοινή ηλικία συνταξιοδότησης.