Γιατί πρέπει να «τυπώσουμε» το Internet;

Γιατί πρέπει να «τυπώσουμε» το Internet;

«Η πληροφορία μας θα χαθεί» προειδοποιεί ο «πατέρας» του Internet και προτείνει ως λύση την πιο κλασική απ' όλες: το χαρτί.

Εδώ και πολλούς αιώνες, το μόνο εργαλείο που χρειαζόταν κανείς για να διαβάσει οτιδήποτε ήταν ένα ζευγάρι μάτια. Είτε η πληροφορία είναι γραμμένη σε πέτρα, είτε σε πάπυρο, είτε σε χαρτί, όλοι μπορούν να τη δουν και να την εξετάσουν.

Στην ψηφιακή εποχή όλα είναι διαφορετικά. Τα έγγραφα είναι σε .doc, .pdf, παλαιότερες μορφές επεξεργαστών κειμένου όπως Word Perfect, εικόνες σε δεκάδες μορφές αποθήκευσης (.jpg, .tiff, .raw κ.ά.), το ίδιο και τα βίντεο και οι ήχοι (.mp3, .avi, .mkv, .3gp, mp4 κ.ά.). Για κάθε ένα από αυτά χρειαζόμαστε και διαφορετικό πρόγραμμα (λίγα είναι συμβατά με όλες τις μορφές) και όσο παλαιότερη είναι η μορφή του αρχείου τόσο δυσκολότερο είναι να βρούμε το αντίστοιχο πρόγραμμα.

Μετά, είναι και το μέσο αποθήκευσης. Αν έχετε δεδομένα σε μια παλιά σκληρή δισκέτα 3.5” πώς θα τη διαβάσετε; Ακόμα χειρότερα, αν είστε ερευνητής σε 50 χρόνια από σήμερα και ανακαλύψετε ότι σημαντικά στοιχεία είναι αποθηκευμένα σε μαγνητικές ταινίες ή δισκέτες τις οποίες δεν είναι δυνατόν να αναγνώσετε επειδή δεν υπάρχουν ούτε τα κατάλληλα drives, ούτε τα αντίστοιχα προγράμματα, τι θα κάνετε; Δεν υπάρχουν καν οι τότε γραμματοσειρές.

Η λύση δεν έρχεται από το μέλλον, αλλά από το παρελθόν. Μιλώντας σε ένα τεχνολογικό συνέδριο, ένας από τους «πατέρες» του Internet, o Vint Cerf, ο άνθρωπος που συνέβαλε στη δημιουργία της αρχιτεκτονικής του Διαδικτύου, είπε: «Ψηφιοποιούμε τις πληροφορίες μας στην προσπάθειά μας να τις κρατήσουμε για πάντα, αλλά αυτό μπορεί να είναι μεγάλο λάθος. Γνώμη μου είναι πως αν έχετε κάτι πραγματικά σημαντικό σε ψηφιακή μορφή, καλύτερα να το εκτυπώσετε».

Ο Cerf περιγράφει ένα μέλλον όπου οι δικοί μας υπολογιστές θα είναι «αρχαίοι» και η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν πάρει απαραίτητα «μαζί της» τη συμβατότητα με τα σημερινά αρχεία και τρόπους ανάγνωσης και αναπαραγωγής.

Μια άλλη λύση θα ήταν να φτιάξουμε μια «εικόνα» (snapshot) του υπολογιστή μας η οποία θα μπορεί να δουλεύει σε προγράμματα emulators στους υπολογιστές του μέλλοντος.

Διαφορετικά, οτιδήποτε γράφουμε και παράγουμε σήμερα θα φαντάζει στους ερευνητές του μέλλοντος ό,τι και σε εμάς η γραφή γραμμική Β’ σε ένα κομμάτι πέτρας.