Το όραμα του Σπύρου Θεοδωρόπουλου για την Ελληνική Βιομηχανία

Ο αυτοδημιούργητος Έλληνας βιομήχανος και ιδρυτής του ομίλου τροφίμων BESPOKE SGA HOLDINGS AE , άνοιξε τα χαρτιά του στην τελική ευθεία για τις επικείμενες εκλογές και κατέθεσε το όραμά του για την αναδιοργάνωση του ΣΕΒ. Εργασιακά, αύξηση της παραγωγικότητας, άνοιγμα του ΣΕΒ στις ΜμΕ και τις νεοφυείς επιχειρήσεις, δυνατή φωνή της Ελλάδας στην Ευρώπη είναι οι άμεσες προτεραιότητες του σχεδίου δράσης του.

Για τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο, η ικανοποίηση που παίρνει κανείς, όταν νιώθει ότι κάνει κάτι καλό για την οικονομία και την πατρίδα του, είναι ο λόγος που αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία του ΣΕΒ, σε μια περίοδο που, μετά την πώληση της Chipita, οι εταιρείες που πλέον διαχειρίζεται είναι περισσότερες από πριν, αλλά δεν είναι αυτός που τρέχει την καθημερινότητά τους, κάτι που του δίνει μεγαλύτερη άνεση χρόνου να ασχοληθεί με τον ΣΕΒ.

Γι’ αυτό και «έχει μεγάλη σημασία οι άνθρωποι στο ΔΣ του ΣΕΒ να έχουν το χρόνο, τη διάθεση και τη βαρύτητα να υποστηρίξουν τα θέματα που θα προκύψουν. Χρειάζεται χρόνος, όραμα και προσπάθεια» σημείωσε στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, συμπληρώνοντας ότι «ο ΣΕΒ είναι ο πλέον αξιόπιστος φορέας εκπροσώπησης των επιχειρήσεων και κοινωνικός εταίρος, άρα είναι οργανισμός παραγωγής υπεύθυνων πολιτικών, διότι διαχειρίζεται καταστάσεις πολύπλοκες που απαιτούν εμπειρία και δεξιότητες για την επιτυχία των στόχων, με αίσθηση των ισορροπιών και διαμόρφωση των αναγκαίων συναινέσεων».

Η πράσινη μετάβαση, η κλιματική αλλαγή, η έλλειψη ενέργειας και οι γεωπολιτικές κρίσεις, είναι οι κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η βιομηχανία, και προϋποθέτουν υπεύθυνες δράσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας. Άμεσες προτεραιότητες, εφόσον εκλεγεί, είναι η σύναψη ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων που θα οδηγήσει σε απλοποίηση της εργατικής νομοθεσίας, καλύτερες αμοιβές και μεγαλύτερη ευελιξία. Μείζονος σημασίας στόχοι θα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας της χώρας, η στήριξη του ΣΕΒ προς τις ΜμΕ και τις νεοφυείς επιχειρήσεις και η δυνατή φωνή της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Η επόμενη μέρα στο κορυφαίο θεσμικό όργανο της βιομηχανίας στην Ελλάδα

Στο Fortune Greece παρακολουθούμε στενά τις αλλαγές στο ελληνικό και διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον. Διερευνούμε τις συνδυαστικές σχέσεις ανάμεσα στην πολιτική και τους θεσμικούς φορείς, την τεχνολογία και την καινοτομία, την κλιματική αλλαγή και τη λειτουργία των αγορών, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις γεωπολιτικές μεταβολές.

Σε μια κρίσιμη συγκυρία, που οι εκλογές στον ΣΕΒ συνδέονται ευθέως με τα μείζονα θέματα που απασχολούν την ουσία της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων και αποτελούν, ταυτόχρονα, το διακύβευμα των ευρωεκλογών, τις αναγκαίες δηλαδή αλλαγές στην Ευρώπη, έχει κρίσιμη σημασία το ποιος και με ποιο σχέδιο δράσης θα ηγηθεί της επόμενης μέρας στο κορυφαίο θεσμικό όργανο της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο αυτό, κωδικοποιήσαμε 10 κεντρικές θέσεις του «business plan» του έμπειρου Σπύρου Θεοδωρόπουλου για την ελληνική βιομηχανία. Για τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο «καλούμαστε να κινηθούμε μεθοδικά και με ταχύτητα, ώστε να γίνουμε ευθέως ανταγωνιστικοί με δίκαιους οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς όρους, εάν θέλουμε να προχωρήσουμε με επιτυχία στο αύριο.»

1. Εκσυγχρονισμός εργασιακής νομοθεσίας

«Η εργασιακή νομοθεσία είναι πολύπλοκη, με αποτέλεσμα να προκύπτουν αντιφατικές αποφάσεις από τα Δικαστήρια. Πρέπει να γίνει απλούστερη επ’ ωφελεία και των δύο μερών. Πιο σύγχρονη και πιο δίκαιη για εργαζόμενους και εργοδότες. Οι εργοδότες θέλουν περισσότερη ευελιξία, καθώς και μείωση του μη μισθολογικού κόστους και αυτό είναι στοιχείο ανταγωνιστικότητας, ενώ οι εργαζόμενοι θέλουν καλύτερες αμοιβές. Αυτά μπορούν αν συγκεραστούν. Να δώσουμε στους εργαζόμενους περισσότερα χρήματα και στους εργοδότες περισσότερη ευελιξία, αλλά όχι αυθαιρεσία. Ας μη μπερδεύουμε την αυθαιρεσία με την ευελιξία. Είμαστε παγιδευμένοι σε στερεότυπα. Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Είμαι ξεκάθαρα υπέρ της επαναφοράς της διαδικασίας ορισμού του κατώτατου μισθού στα χέρια των κοινωνικών εταίρων, αλλιώς ελλοχεύει ο κίνδυνος οι αυξήσεις να ακολουθήσουν τους πολιτικούς κύκλους».

2. Αύξηση της παραγωγής με αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου

«Η Ελλάδα ζει με 75% κατανάλωση και 25% παραγωγή. Αν καταναλώνουμε περισσότερο από όσο παράγουμε, πόσα χρόνια θα χρειαστούμε μέχρι να ζήσουμε την επόμενη κρίση; ∆εν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μια οικονομία μόνο υπηρεσιών. Μπορούμε να παράγουμε καλά προϊόντα με ανταγωνιστικές τιμές σε όλους τους τομείς. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αξία της παραγωγής. Πρέπει να πείσουμε την κυβέρνηση για ένα καλύτερο πλαίσιο υποστήριξης, ιδιαίτερα των επιχειρήσεων που καινοτομούν ή επενδύουν στην πράσινη οικονομία. Να διαμορφωθεί ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που θα επιτρέψει στις ελληνικές επιχειρήσεις όλων των κλάδων να νιώσουν σιγουριά, να ανθήσουν, αλλά και στους ξένους επενδυτές να έρθουν να κάνουν επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας».

3. Άρση των αντικινήτρων που εμποδίζουν την βιομηχανική ανάπτυξη

«Η απουσία βιομηχανικής πολιτικής φαίνεται στο ότι δεν υπάρχουν βιομηχανικά οικόπεδα. Οι επενδυτές καλούνται να αγοράσουν παλιά, η διαδικασία για τις αδειοδοτήσεις είναι περίπλοκη, υπάρχουν κενά στο χωροταξικό πλαίσιο και στο πλαίσιο των κινήτρων του αναπτυξιακού νόμου, όπως οι επιταχυνόμενες αποσβέσεις και το υπέρογκο μη μισθολογικό κόστος συγκριτικά με άλλες χώρες. Πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες για το come back της βιομηχανίας που σήμερα παράγει οριακά το 10% του ΑΕΠ. Χρειάζεται η επανασύσταση του υπουργείου Βιομηχανίας».

4. Ευρωπαϊκή Ανταγωνιστικότητα

«Δυστυχώς οι μεγάλοι ανταγωνιστές μας, Κίνα, Ινδία, Αμερική, προχωρούν με γενναία βήματα μπροστά ενώ η Ευρώπη όχι. Τρέχουν, όμως, και οι κοντινοί ανταγωνιστές μας: Ρουμανία, Πολωνία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία. Πρέπει να συμβάλουμε ως ΣΕΒ, μέσα από τη συμμετοχή μας στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό φορέα, να ξαναγίνει η Ευρώπη και η ευρωπαϊκή οικονομία ανταγωνιστική. ∆εν είναι δυνατόν να δίνουν οι ΗΠΑ επιδοτήσεις 370 δισ. δολάρια και να προσελκύουν τις ευρωπαϊκές επενδύσεις κι η Ευρώπη να παρακολουθεί αμέριμνη. Πρέπει να αναπτύξουμε μεγάλες ταχύτητες εάν θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί».

5. Reskilling & upskilling στην αγορά εργασίας

«Σε μια περίοδο που υπάρχει έλλειψη προσωπικού και η επανεκπαίδευση είναι το μείζον ζήτημα της αγοράς εργασίας, τα χρήματα των ασφαλισμένων – 80 εκατομμύρια που τα βάζουν εργοδότες και εργαζόμενοι από την τσέπη τους – πρέπει να πηγαίνουν στην μετεκπαίδευση του προσωπικού. Έχουν κλείσει όλες οι τεχνικές σχολές στην Ελλάδα, ΚΑΤΕΕ, ΣΕΛΕΤΕ, Σιβιτανίδειος, με αποφοίτους που είχαν καλούς μισθούς. Τα κάναμε όλα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Καμία δημόσια σχολή στην Ελλάδα δεν παράγει έναν τεχνίτη. Εάν ψάξετε πόσοι ψυκτικοί εκπαιδεύονται στην χώρα μας… είναι 150 ετησίως και ηλεκτρολόγοι κίνησης μηδέν. Πρέπει να είναι συνδεδεμένη η εκπαίδευση με την παραγωγή και τις ανάγκες της αγοράς, να πάψουμε να εκπαιδεύουμε ανθρώπους σε επαγγέλματα χωρίς ανταπόκριση».

6. ΜμΕ & startups

«Προτεραιότητα είναι η δημιουργία ειδικής ομάδας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υπάρχουν ανάγκες των μικρομεσαίων πάνω στις οποίες πρέπει να σκύψουμε κάνοντας εντατικότερες ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση, σε σχέση με ό,τι κάναμε έως τώρα. Να είμαστε σε επαφή με τα μέλη μας, να ακούμε καλύτερα τα θέματα που τους απασχολούν και να δρούμε με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Επίσης, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ειδικό τμήμα, ένα hub καινοτομίας για τις νεοφυείς επιχειρήσεις που αποτελούν το μέλλον της οικονομίας, μας έχουν τιμήσει με την εγγραφή τους στον ΣΕΒ και αντιμετωπίζουν θέματα που χρήζουν επίλυσης».

7. Βιομηχανία Τροφίμων και Κλιματική Κρίση

«Πολλές από τις ανισορροπίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος συνδέονται με την κλιματική αλλαγή. Κάποια προϊόντα θα πάψουν να υπάρχουν. Και θα είναι αυτά που θα χτυπηθούν περισσότερο από την κλιματική κρίση. Αν δεν συνέλθει, για παράδειγμα, ο πορτοκαλεώνας της νότιας Αμερικής, ο μεγαλύτερος του κόσμου, πού θα βρίσκουμε πορτοκάλια; Το πορτοκάλι πέρυσι το αγοράσαμε 230 δολάρια τον τόνο και φέτος η τιμή έφτασε στην περίοδο της συγκομιδής στα 600 δολάρια ο τόνος. Η αύξηση είναι 161%. Αντίστοιχα το βούτυρο κακάο, πρώτη ύλη για τη σοκολάτα, είχε τιμή στην χονδρική 4,2 δολάρια και τώρα πλέον είναι στα 26 δολάρια, αφού πρώτα έφτασε στο pick των 42 δολαρίων. Η αύξηση εδώ είναι της τάξης του 520%. Και τώρα ο καφές οδεύει σε μια αντίστοιχη κατάσταση, όπως και τα κρέατα που έχουν ανέβει και δεν πέφτουν με τίποτα».

8. Νέες αυξήσεις από το 2025 λόγω νέας Οδηγίας της Κομισιόν

«Η νέα ντιρεκτίβα της Κομισιόν ορίζει ότι από 01/01/ 2025 όλες οι πρώτες ύλες που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρώπης, ειδικά στη βιομηχανία τροφίμων, θα πρέπει να φέρουν πιστοποιητικά ότι εφαρμόζουν πρακτικές βιώσιμης ανάπτυξης (για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται να έχουν κοπεί δάση για να γίνουν φυτείες καφέ). Η νέα αυτή οδηγία θα φέρει τεράστια αναστάτωση. Αύξηση στις τιμές πρώτων υλών και περαιτέρω αύξηση στις τιμές στο ράφι. Πρέπει να λύσουμε τα προβλήματα που εμποδίζουν την προσφορά για να περιοριστεί η ακρίβεια. Γιατί εάν όλες αυτές οι οδηγίες δεν εφαρμόζονται από τους ανταγωνιστές μας, τις ΗΠΑ , την Ινδία, την Κίνα, τότε απλώς θα ανεβαίνει το κόστος στην Ευρώπη».

9. Πληθωρισμός τροφίμων

«Οι αυξήσεις των τιμών είναι πολύ μεγάλο θέμα και πρέπει να διαχωριστεί ο πληθωρισμός των τροφίμων από τον γενικό δείκτη του πληθωρισμού. Σέβομαι ότι δεν μπορεί να γίνει μείωση του ΦΠΑ για δημοσιονομικούς λόγους, αλλά δεν δέχομαι πως αν μειωθεί δεν θα περάσει η μείωση στα προϊόντα. Η αγορά δεν είναι ο κλέψας του κλέψαντος. Στις περισσότερες κατηγορίες λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Ποιος θα επιλέξει να έχει υπερκέρδη και δεν θα υπάρξει δίπλα κάποιος που δεν θα του πάρει το μερίδιο; Τι είναι δηλαδή τα υπερκέρδη; Που τελειώνει το θεμιτό κέρδος και ξεκινά το υπερκέρδος; Δεν έχω δει επιχειρήσεις με νοοτροπία μπαγάσα να πηγαίνουν μακριά. Μόνο οι εντάξει επιχειρηματίες θα πάνε μακριά».

10. Τα μέλη του ΣΕΒ πρέπει να εισπράττουν αξία

«Ο ΣΕΒ είναι ο πιο αξιόπιστος φορέας εκπροσώπησης των επιχειρήσεων και, ταυτόχρονα, κοινωνικός εταίρος και οργανισμός παραγωγής υπεύθυνων προτάσεων πολιτικής για την ενίσχυση της οικονομίας και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας. Από το 2016 έως το 2020, επί προεδρίας Φέσσα, τα μέλη του Συνδέσμου αυξήθηκαν κατά 23%-24%. Από το 2020 έως σήμερα, επί προεδρίας Παπαλεξόπουλου, αυξήθηκαν επιπλέον κατά 30%. Ο ΣΕΒ δεν είναι επιμελητήριο, η συμμετοχή δεν είναι υποχρεωτική, είναι εθελοντική. Κι έχει συνδρομή που είναι ανάλογη του τζίρου της επιχείρησης, αλλά διόλου ευκαταφρόνητη. Πιστεύω στη συνέχεια του ΣΕΒ. Για να αυξάνονται όμως σταθερά τα μέλη, πρέπει να νοιώθουν ότι εισπράττουν αξία».