Ιουλία Τσέτη: Νιώθω περήφανη που επένδυσα στη χώρα μου

Ιουλία Τσέτη: Νιώθω περήφανη που επένδυσα στη χώρα μου
Φέτος συµπληρώνονται 10 χρόνια από τότε που η Ιουλία Τσέτη ανέλαβε τα ηνία του οµίλου OΦΕΤ. Και τον απογείωσε. Είναι µια γυναίκα ευαίσθητη,  τολµηρή και θυελλώδης, που δύσκολα «περιγράφεται». Με απίστευτο drive, µεγάλη ευαισθησία για τον τόπο της, τη νέα γενιά, τις θέσεις εργασίας, την ηθική που πρέπει να πρυτανεύει στο επιχειρείν, εάν θέλουµε να µιλάµε µε όρους βιώσιµης ανάπτυξης και δικαιοσύνης.

Διασχίζοντας την Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας, στο ύψος της Κηφισιάς, το µάτι σου πέφτει στο υπερσύγχρονο γυάλινο κτίριο µε την επιγραφή Uni-pharma. Πρόκειται για το παλαιό ιστορικό εργοστάσιο του οµίλου ΟΦΕΤ, η ανακαίνιση του οποίου ολοκληρώνεται φέτος, και ενώ ήδη από το 2015 λειτουργεί το νέο εργοστάσιο Uni-pharma 2. Ιθύνων νους πίσω από τη θεαµατική ανάπτυξη του οµίλου τα τελευταία 10 χρόνια είναι η Ιουλία Τσέτη. Μια γυναίκα ευαίσθητη, τολµηρή και θυελλώδης, που δύσκολα «περιγράφεται».

Για τη διευθύνουσα σύµβουλο του Οµίλου Φαρµακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη, που απαρτίζεται από την Uni-pharma, την InterMed, τη Pharmabelle στην Κύπρο και τη νεοσύστατη UniHerbo, εταιρεία εκχύλισης φαρµακευτικών φυτών, δεν υπάρχει η έννοια «καλό για ελληνικό», ούτε υπάρχει «ελληνικό φάρµακο». Υπάρχει φάρµακο ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Στην απόφασή της να προχωρήσει σε επενδύσεις άνω των 80 εκατ. ευρώ, µεσούσης της κρίσης, δηµιουργώντας µια πλήρως αυτοµατοποιηµένη, σύγχρονη φαρµακοβιοµηχανία, εναρµονισµένη αυστηρά µε τα ευρωπαϊκά πρότυπα στον τοµέα της παραγωγής, έπαιξαν τεράστιο ρόλο η αγάπη της για την Ελλάδα και το πείσµα της να συγκριθεί ευθέως µε τους Ευρωπαίους εταίρους. «Θεώρησα υποχρέωσή µου να προχωρήσουµε σε επενδύσεις, ανακαινίζοντας εξ ολοκλήρου τις µονάδες µας, για να είναι συµβατές µε τις σύγχρονες απαιτήσεις» είναι η απάντησή της. Τη δεκαετία 2010 – 2020 προχώρησε δυναµικά στη δηµιουργία του νέου βιοκλιµατικού εργοστασίου Uni-pharma 2 και στην ανακαίνιση του Uni-pharma 1, του πρώτου ιστορικού εργοστασίου. Στην InterMed, παράλληλα, προστέθηκαν νέες µονάδες υποστήριξης φαρµακοτεχνικών µορφών και προϊόντων υγείας, µε στόχο τον εκσυγχρονισµό τους. Την Ιουλία Τσέτη, όµως, τίποτε δεν την σταµατά. Τα δερµοκαλλυντικά Eva Belle είναι µια φυσική συνέχεια της πετυχηµένης σειράς των Εva, που είχε ξεκινήσει ο πατέρας της και έπεται… Uniherbo!

Συναντηθήκαµε Κυριακή απόγευµα, µε αφορµή την ανάδειξή της στη λίστα του Fortune µε τις πιο ισχυρές γυναίκες στις επιχειρήσεις. Ήρεµη, χαµογελαστή, είχε µόλις προσγειωθεί από την Ιταλία και σε λίγες ώρες θα πετούσε για Αµερική. Το πρώτο πράγµα που την ρώτησα, αναγνωρίζοντας τις εντυπωσιακές αντοχές που την διακρίνουν, είναι από πού αντλεί τόση τόλµη και αισιοδοξία, ώστε εν µέσω µνηµονίων και capital controls να µετατρέψει µια µικρή προσωπική εταιρεία σε µια δυναµική βιοµηχανία φαρµακευτικών και παραφαρµακευτικών προϊόντων, δηµιουργώντας 150 νέες θέσεις εργασίας και αποκτώντας παρουσία σε 65 χώρες. Η απάντησή της ήταν άµεση.

Ιουλία Τσέτη: Είµαι φύσει τολµηρή και αισιόδοξη. Θεωρώ ηθική υποχρέωση της παραγωγικής τάξης να επενδύει στον τόπο όπου δραστηριοποιείται. Φέτος τον Μάρτιο συµπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του πατέρα µου και ιδρυτή του οµίλου Κλέωνα Τσέτη. Είναι µια χρονιά-ορόσηµο για να κοιτάξω πίσω και να δω τι έκανα. Νιώθω περήφανη που επένδυσα στη χώρα µου και είµαι ιδιαίτερα συγκινηµένη που έδωσα την ευκαιρία σε εκατοντάδες ανθρώπους να δουλέψουν µαζί µας. Στις δύσκολες στιγµές που πέρασε η Ελλάδα θεώρησα χρέος µου να το κάνω.

Fortune: Τι σας απασχολεί περισσότερο αυτό τον καιρό;

Με απασχολούν πολύ οι δεξιότητες που απαιτούνται από τους ανθρώπους που έχουµε ανάγκη να δουλέψουν µαζί µας και τώρα και στο άµεσο µέλλον. Με απασχολεί το ότι δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που να ανταποκρίνονται στις τεχνολογικές απαιτήσεις της νέας εποχής που διανύουµε.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η αυτοματοποίηση είναι αλήθεια ότι αναδεικνύουν το χάσμα των δεξιοτήτων σε νούμερο ένα κίνδυνο για τις θέσεις εργασίας. Εσείς τι κάνατε με το προσωπικό σας όταν αυτοματοποιήθηκαν οι γραμμές παραγωγής σας;

Είχαµε και έχουµε υποστήριξη από εταιρεία του εξωτερικού στο κοµµάτι της εκπαίδευσης του υπάρχοντος προσωπικού για την υποστήριξη των µηχανηµάτων. Η εταιρεία υποστηρίζει όλη αυτήν τη διαδικασία και µεταλαµπαδεύει το γνωστικό αντικείµενο στους εργαζοµένους. Ο Έλληνας έχει µια δυστοκία στην προσαρµογή, ίσως γιατί έχει φοβηθεί ότι ο αυτοµατισµός θα τον υποκαταστήσει και πως τα ροµπότ θα του πάρουν το µεροκάµατο, ενώ, αντίθετα, η ιστορία αποδεικνύει ότι κάθε κύµα τεχνολογικής προόδου δηµιουργεί νέες θέσεις εργασίας και δεν στερεί τις υπάρχουσες.

Από την ημέρα που αναλάβατε τη σκυτάλη του ομίλου υπήρξε εντυπωσιακή ανάπτυξη, μεγάλη εξωστρέφεια, και μάλιστα σε δύσκολα χρόνια. Από πού αντλείτε την έμπνευση και τη δύναμή σας;

Για µένα η ανάπτυξη είναι µονόδροµος. Από τη στιγµή που αποφάσισα να ακολουθήσω τα χνάρια του πατέρα µου, θεώρησα υποχρέωσή µου να προχωρήσω άµεσα σε επενδύσεις, µια και η οικονοµική κατάσταση που µου κληροδότησε ήταν ιδανική. Μηδενικός δανεισµός, µεγάλη ευρωστία, και αυτό έκανε τις τράπεζες να µε εµπιστευτούν για το έργο που ακολούθησε. Τελικά, δεν διέψευσα κανέναν. Επιπλέον, τα προϊόντα και η παρακαταθήκη που µου άφησε έπρεπε να πάρουν τη δυναµική πορεία που τους αξίζει. Ο πατέρας µου ήταν επιφυλακτικός και συγκρατηµένος, γιατί η εµπειρία του από συνεργασίες µε το εξωτερικό ήταν αρνητικές. Εγώ θεώρησα ότι έπρεπε να εµπιστευτώ ανθρώπους και να προχωρήσω όπως µας αξίζει και όπως αναλογεί σε έναν άνθρωπο δεύτερης γενιάς, που έχει την επιθυµία και την τόλµη να πετύχει πράγµατα για τον τόπο του και την κοινωνία που τόσο βασανίστηκε και βασανίζεται ακόµη από την κρίση.

H δημιουργία του logistics center βρίσκεται στην τελική ευθεία, με επενδύσεις που για την τριετία 2019-2021 φθάνουν τα 15 εκατ. ευρώ συνολικά για τον όμιλο. Ποιες ανάγκες έρχεται να καλύψει και σε ποια πρότυπα το υλοποιείτε; 

Το νέο υπερσύγχρονο Logistics Center θα εξυπηρετεί τις ανάγκες όλου του οµίλου, µε υψηλές προδιαγραφές, σύµφωνα µε τις Κατευθυντήριες Γραµµές σχετικά µε την Ορθή Πρακτική Διανοµής (Good Distribution Practice) Φαρµακευτικών προϊόντων για ανθρώπινη χρήση, καθώς και τους Κανόνες Καλής Παραγωγής όλων των προϊόντων. Ταυτόχρονα, οι νέες εγκαταστάσεις αποθήκευσης θα είναι εναρµονισµένες µε τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις και πλήρως αυτοµατοποιηµένες για την ταχεία διεκπεραίωση των παραγγελιών σε όλες µας τις δραστηριότητες, µε αυτόµατο σύστηµα SDA Picking machine  και δυνατότητα έως 2.000 παραγγελιών ηµερησίως, µε στόχο την αναβάθµιση των υπηρεσιών µας και την πιο άµεση και αποτελεσµατική εξυπηρέτηση των πελατών µας.

Θεωρώ ηθική υποχρέωση της παραγωγικής τάξης να επενδύει στον τόπο της. Νιώθω υπερήφανη που επένδυσα στη χώρα μου και είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη που έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες ανθρώπους να δουλέψουν μαζί μας.

Είστε φαρμακοποιός με μεταπτυχιακά στη Βιοφαρμακευτική, βιομήχανος, μάνατζερ και επικεφαλής του R&D του ομίλου. Πού αναγνωρίζετε πιο πολύ τον εαυτό σας;

Στο R&D, φυσικά. Eκεί χτυπά η καρδιά της ανάπτυξης. Στην καινοτοµία των νέων προϊόντων που θα δηµιουργηθούν και µαζί µε τους συνεργάτες µου θα τα δω να παράγονται  σε βάθος χρόνου.

Πρέπει να είναι φανταστικό συναίσθημα να βλέπεις πώς από την έρευνα παράγεται ένα σκεύασμα…

Είναι µοναδικό. Σαν τη γέννηση ενός παιδιού.

«Man is the head, but woman turns it». Ήταν αυτή η περίπτωση των γονιών σας; Θέλω να πω, ο ρόλος της μητέρας σας ήταν καταλυτικός για την πορεία του πατέρα σας; 

Έτσι ακριβώς είναι. Η Σόνια, η µητέρα µου, στήριξε τον πατέρα µου και του έδωσε την ώθηση να γίνει βιοµήχανος. Του έδωσε την ευκαιρία να απελευθερώσει την εφευρετικότητά του και να υλοποιήσει όσα είχε στο µυαλό του. Σε αυτή την επιχειρηµατική του διαδροµή, η µητέρα µου ήταν η κινητήριος δύναµη.

Σας επηρέασαν η τόλμη και η αποφασιστικότητά της;

Πάρα πολύ. Η µητέρα µου αψηφά τους κινδύνους, έχει έναν ασύλληπτο δυναµισµό και µια φοβερή επαφή µε τους ανθρώπους. Γι’ αυτό και στην Άρτα, όπου µεγαλούργησε µε δύο φαρµακεία και 15 υπαλλήλους την εποχή εκείνη –µιλάµε για τη δεκαετία του ’60–, όταν ο πατέρας µου, ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος άνθρωπος, µε µεγάλη προσφορά, αλλά χαµηλών τόνων, δώρισε στην Άρτα το άγαλµα του βασιλιά Πύρρου και επρόκειτο να γίνουν τα αποκαλυπτήρια, η είδηση έκανε τον γύρο της µικρής µας πόλης. Την ηµέρα των αποκαλυπτηρίων, όταν ρωτούσαν πού πάει όλος αυτός ο κόσµος, η απάντηση ήταν: «Κάνει τα αποκαλυπτήρια του βασιλιά Πύρρου ο Σόνιος. Όλοι ήξεραν τη Σόνια, αλλά ελάχιστοι το όνοµα του πατέρα µου στην Άρτα (γέλια).

O όμιλος ακολουθεί το οικογενειακό μοντέλο διακυβέρνησης, παρόλο που από μια μικρή προσωπική εταιρεία έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη και δυναμική βιομηχανία φαρμακευτικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων. Πώς τα καταφέρνετε ως επιχειρηματίας που είναι και μέτοχος και manager να είστε αποτελεσματική και πώς διατηρούνται οι ισορροπίες;

Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας πω ότι δεν κρατάω ισορροπίες. Οι ισορροπίες για µένα είναι µια άγνωστη λέξη (γέλια). Και όσοι µε ξέρουν καλά µπορούν να σας το επιβεβαιώσουν (πολλά γέλια). Οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, απλώς εναλλάσσονται. Άλλοτε είµαι στο R&D, άλλοτε είµαι µάνατζερ, άλλοτε είµαι µέτοχος και άλλοτε µια απλή φαρµακοποιός.

Είστε δύο αδελφές που δραστηριοποιείστε στην επιχείρηση. Πώς αναλάβατε εσείς τη σκυτάλη;

Η σκυτάλη πήγε αυτοδίκαια σε εµένα λόγω επαγγέλµατος, γιατί εγώ είµαι φαρµακοποιός. Η αδελφή µου σπούδασε οικονοµικά. Ίσως και λόγω της αγάπης µου για την έρευνα, που είναι η κινητήριος δύναµη για τη δηµιουργία και την παραγωγή προϊόντων. Και ίσως αυτό να µε ξεχωρίζει από τους συναδέλφους µου: το ότι έχω συνάφεια µε το επάγγελµα που επέλεξα. Καταλαβαίνω τον φαρµακοποιό, τις ανησυχίες του, καταλαβαίνω πώς µπορεί να δηµιουργηθεί ένα φάρµακο, κατανοώ το χρήµα που απαιτείται να επενδυθεί, αλλά και τις συνεργασίες και συµπράξεις που πρέπει να επιδιώξει κάποιος. Στην Ελλάδα έχουµε εξαιρετικά πανεπιστήµια και ερευνητικά κέντρα, αρκεί όλους αυτούς τους πανεπιστηµιακούς εµείς οι βιοµήχανοι να τους αντιµετωπίζουµε µε σεβασµό. Να στηρίζουµε το ερευνητικό και το διδακτικό τους έργο, γιατί µόνον µε συνεργασίες οι κοινωνίες προοδεύουν.

Photo: Στέφανος Παπαδόπουλος

Με προλάβατε! Αν κάτι χαρακτηρίζει από τη σύστασή της τη Uni-pharma, αυτό είναι η έρευνα που οδηγεί σε πατέντες όπως το Unisept, το Chlorhexil, το Reval, το Salospir, το Trebon, το Apotel, το Τ4, το Αlgofren – ελληνικά καινοτόμα προϊόντα που έχουν κατακτήσει τις αγορές του κόσμου. Στα ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ έχουμε ερευνητές υψηλού επιπέδου, δεν υπάρχουν κίνητρα ώστε η έρευνα να είναι συνδεδεμένη με την παραγωγή. Δεν παράγεται πατέντα στη χώρα. Ποια είναι η γνώμη σας;

Χαίροµαι µε την ερώτηση που µου κάνετε. Θεωρώ ότι όλο το πρόβληµα βρίσκεται στο ηθικό κοµµάτι του επιχειρείν. Δεν υπάρχει διαφάνεια και συνέχεια στην επιχειρηµατικότητα, µε αποτέλεσµα οι ερευνητές να βλέπουν µε δυσπιστία τους επιχειρηµατίες. Το παιχνίδι έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια. Από την πλευρά µου, το µόνο που προσπαθώ να κάνω, και το κάνω συστηµατικά, είναι µέσα από το Ίδρυµα «Κλέων Τσέτης» να δίνω υποτροφίες σε αριστούχους φοιτητές, ώστε να προχωρήσουν στο ερευνητικό τους έργο σε συγγενείς µε τη Φαρµακευτική επιστήµες. Τα πανεπιστήµια είναι ώριµα να κάνουν βήµατα για συνεργασίες µε επιχειρήσεις. Οι επιχειρηµατίες, όµως, πρέπει να αποφασίσουν να αντιµετωπίσουν γενναιόδωρα και ηθικά τους ερευνητές. Δεν αποδέχονται το ερευνητικό έργο, το οποίο απαιτεί βάθος χρόνου, εύκολα. Στη διαδικασία αυτή χρειάζεται να µοιραστείς δικαιώµατα, να επενδύσεις, και ο Έλληνας επιχειρηµατίας έχει έναν δισταγµό αν δεν δει άµεσα χρήµατα. Δεν υπάρχει ανεπτυγµένη βιοµηχανική συνείδηση στον τόπο µας, γι’ αυτό και µιλάµε διαρκώς για το επιχειρείν. Είναι άλλο το επιχειρείν και άλλο η βιοµηχανική συνείδηση. Η βιοµηχανική συνείδηση εµπεριέχει την έννοια της καινοτοµίας, και η καινοτοµία προκύπτει µόνον από την έρευνα που απαιτεί επενδύσεις. Και αυτό δεν µπορεί να είναι παρά ένας συνδυασµός πανεπιστηµίων και βιοµηχανίας. Σε αυτή την πορεία χρειάζονται συµµαχίες, συµπράξεις, συνεργασίες.

Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό, ποιο θεωρείτε ότι ήταν το turning point στην επιχειρηματική διαδρομή του ομίλου;

Αναµφισβήτητα, το νέο εργοστάσιο της Uni-pharma, µια βιοκλιµατική σύγχρονη και τεχνολογικά άρτια µονάδα, state of the art σε όλη την Ευρώπη. Εξαιτίας της ανάγκης του Τ4 να βγει σε νέες αγορές, ευρωπαϊκές και µη, έπρεπε να δηµιουργηθεί µια νέα µονάδα µέσα στο ήδη υπάρχον εργοστάσιο. Η δηµιουργία µιας σύγχρονης, πλήρως αυτοµατοποιηµένης µονάδας, που θα παράγει αποκλειστικά θυρεοειδικές ορµόνες, ήταν αυτή που µε κινητοποίησε να σκεφτώ διαφορετικά. Συνειδητοποίησα ότι, αν δεν επενδύσουµε, δεν θα υπάρξει ανάπτυξη. Αυτή η κίνηση άλλαξε τον ρου της εξέλιξής µας.

Πόσο χαρούμενη αισθάνεστε μέσα από τη δημιουργία και τι σας δίνει έμπνευση να προχωρήσετε;

Όταν στο πλαίσιο της ανταλλαγής φοιτητών του Πανεπιστηµίου Αθηνών µε ξένα πανεπιστήµια το ΕΚΠΑ πρότεινε εµάς, µας επισκέφθηκαν οι τελειόφοιτοι της Φαρµακευτικής των Βρυξελλών µαζί µε τους καθηγητές τους στο εργοστάσιο. Το πρώτο πράγµα που µας είπαν είναι ότι «τέτοιο εργοστάσιο δεν έχουµε στην Κεντρική Ευρώπη». Αυτή ήταν ίσως η µεγαλύτερη ανταµοιβή µου.

Είναι άλλο το επιχειρείν και άλλο η βιομηχανική συνείδηση. Η βιομηχανική συνείδηση εμπεριέχει την έννοια της καινοτομίας και η καινοτομία προκύπτει μόνον από την έρευνα που απαιτεί επενδύσεις.

Θα ήθελα να ρωτήσω για τις χρηματοοικονομικές προβλέψεις του ομίλου έως το 2025 και κατά πόσο πιστεύετε ότι θα σας δικαιώσουν;

Το πλάνο για τον όµιλο έως το 2025 προβλέπει αύξηση του τζίρου πάνω από τα 150 εκατ. ευρώ, ΕBITDA 20% επί του τζίρου, επενδύσεις ύψους 20 εκατ. ευρώ, µείωση του τραπεζικού δανεισµού κατά 40% και αύξηση της καθαρής θέσης πάνω από 140 εκατ. ευρώ. Όπως γνωρίζετε, ο κλάδος µας πλήττεται από τα άδικα µέτρα του rebate & clawback. Σκεφθείτε ότι το 2019 θα κληθούµε να πληρώσουµε ένα ποσό γύρω στα οκτώ µε εννέα εκατ. ευρώ, 35% αυξηµένο από το 2018, το οποίο ισοδυναµεί µε το 14% του εγχώριου τζίρου µας. Φανταστείτε, όλα αυτά τα χρήµατα, αν κατευθύνονταν σε επενδύσεις και θέσεις εργασίας, τι τεράστια οφέλη θα είχε το κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς, έχουµε αυτά τα θέµατα που καθυστερούν την ολοκλήρωση της ανάπτυξής µας. Υπάρχει τεράστιο πρόβληµα βιωσιµότητας στον κλάδο εξαιτίας του απεχθούς αυτού µέτρου. Θεωρώ ότι πρέπει να ληφθούν επιπλέον µέτρα από την κυβέρνηση για το clawback. Το πλαφόν των 50 εκατ. ευρώ που µπήκε το 2019 σε όλο τον κλάδο για τις επενδύσεις είναι άδικο. Εµείς που κάναµε από το 2010 µέχρι το 2019 επενδύσεις δεν δικαιούµαστε τίποτε. Είναι τρελό…

Οι στόχοι σας, εντούτοις, δεν σταματούν εδώ. Ήδη προχωρείτε ακάθεκτη, με τη δημιουργία της νέας μονάδας εκχυλισμάτων φαρμακευτικών φυτών Uniherbo στα Οινόφυτα. Σε ποια φάση βρίσκεται το έργο και ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι σας;

Η βιοµηχανική µονάδα Uniherbo ουσιαστικά έρχεται να συµπληρώσει την καθετοποίηση στην παραγωγή µας. Μέχρι στιγµής οι βιοµηχανικές µονάδες της Uni-pharma και της InterMed είναι µεταποιητικές. Οι πρώτες ύλες είναι εισαγόµενες. Με τη Uniherbo θα µπορέσουµε να κάνουµε παραγωγή παραφαρµακευτικών και φαρµακευτικών προϊόντων µε δική µας πρώτη ύλη από εκχυλίσµατα φαρµακευτικών φυτών. Και αυτό ίσως είναι από τα πιο συγκλονιστικά έργα που πραγµατοποιούνται στη χώρα. Πέραν τούτου, όµως, η Uniherbo θα είναι ένας τόπος όπου θα έρχονται φοιτητές στο πλαίσιο των µεταπτυχιακών τους σπουδών, που άπτονται της φαρµακευτικής, της γεωπονικής και συγγενών κλάδων, ώστε να γίνει ένα hub νέων επιστηµόνων οι οποίοι θα βλέπουν σε εξέλιξη την επιστήµη που έχουν επιλέξει. Θα αντιλαµβάνονται πόσο ελκυστικό και γοητευτικό είναι να βλέπεις την αποµόνωση φαρµακευτικών ουσιών από τα φυτά του τόπου σου. Και, ταυτόχρονα, θα καταγραφούν όλες οι ιδιότητες των φαρµακευτικών µας φυτών µέσα από την πράξη, και όχι θεωρητικά.

Πώς σας αντιμετωπίζει, αλήθεια, ο ανταγωνισμός;

Δεν θεωρώ ότι έχουµε ανταγωνισµό. Μακάρι να είχαµε. Και µακάρι ο ανταγωνισµός να υλοποιήσει ανάλογες επενδύσεις µε τις δικές µας των τελευταίων χρόνων, γιατί έτσι θα δηµιουργηθεί µια Ελλάδα καλύτερη για όλους, µε καλύτερη οικονοµία και καλύτερη αγορά φαρµάκων σε παγκόσµιο επίπεδο. Ποτέ, όµως, δεν έβλεπα τι κάνουν οι άλλοι. Επιπλέον δεν µετέχω στα κοινά τα τελευταία χρόνια και έτσι δεν γνωρίζω πώς µας αντιµετωπίζουν.

Είστε, όμως, μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΒ. 

Είµαι µέλος του ΣΕΒ, γιατί επιθυµώ να στηρίζω τη βιοµηχανία της χώρας. Οι βιοµήχανοι είµαστε µειοψηφία στον ΣΕΒ, σε σχέση µε τις επιχειρήσεις παροχής προϊόντων και υπηρεσιών. Θέλω κάποια στιγµή να µιλήσω για τον τόσο κρίσιµο τοµέα της παραγωγής φαρµάκων, πάντα µε γνώµονα την οικονοµία του τόπου µας. Θεωρώ ότι η φαρµακοβιοµηχανία είναι πυλώνας ανάπτυξης και έντονης εξωστρέφειας, και όσο το προσδόκιµο επιβίωσης επιµηκύνεται τόσο η βιοµηχανία φαρµάκων έχει περισσότερα να πει και να κάνει, που θα αφορούν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ να ανοίξει ο δρόμος για τη σύσταση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς σας βρίσκει σύμφωνη;

Από την πλευρά του φαρµακοποιού θα µε έβρισκε περισσότερο σύµφωνη αν εξασφαλιζόταν ο φαρµακοποιός σε αυτόν τον συνεταιρισµό µε ένα ποσοστό 50%, και όχι µε το χλιαρό ποσοστό του 35%. Όµως είµαστε µια ελεύθερη αγορά και θεωρώ ότι η απόφαση αυτή θα δηµιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι το ζητούµενο. Έγιναν οι ενστάσεις, η απόφαση είναι ανέκκλητη, άρα πρέπει να προχωρήσουµε και να δουν οι συνάδελφοι φαρµακοποιοί πώς µπορούν να εκσυγχρονίσουν περισσότερο τα φαρµακεία τους ώστε η απόφαση να µην προκαλέσει πρόβληµα στη δουλειά τους.

Πού βρίσκεται, κατά τη γνώμη σας, το μυστικό της επιτυχίας ενός σωστού και αποτελεσματικού επιχειρηματία; 

Η συνεχής παρουσία του µε γνώµονα τη δικαιοσύνη και την ηθική απέναντι στους συνεργάτες του. Να αντιλαµβάνεται ο ίδιος τι ακριβώς συµβαίνει στη δουλειά του και να µην επαφίεται στις κρίσεις και τις εισηγήσεις των άλλων.

Κυρία Τσέτη, με ποια κριτήρια, πέραν των τυπικών προσόντων, επιλέγετε τους συνεργάτες σας;

Τους επιλέγω µε γνώµονα την καθαρή τους µατιά. Με ποιον τρόπο παρουσιάζουν τον εαυτό τους, πόσο οργανωµένοι είναι, πόσο «καθαρή» είναι η παρουσία και το βλέµµα τους. Αυτό είναι το πρώτο κριτήριο που µε γοητεύει. Και στη συνέχεια δίνω την ευκαιρία σε όσους ανθρώπους µου µιλήσουν εσωτερικά να έρθουν στη µεγάλη οικογένεια του ΟΦΕΤ.

Λένε ότι οι γυναίκες είμαστε πιο ανταγωνιστικές, πιο μεθοδικές και πιο απαιτητικές και «σκληρές» σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους μας. Το πιστεύετε;

Το πιστεύω. Και το θεωρώ λογικό, γιατί εξακολουθούµε να ζούµε ακόµη σε ανδροκρατούµενες κοινωνίες και είµαστε υποχρεωµένες να δίνουµε πολύ µεγαλύτερες µάχες και αγώνες, όχι µόνο για τις προσωπικές µας φιλοδοξίες, αλλά και για το κοινό καλό.

Τελευταία γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη και τις μισθολογικές ανισότητες που οι επιχειρήσεις πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη εάν θέλουμε να μιλάμε για έναν κόσμο δίκαιο, χωρίς αποκλεισμούς. Ποια είναι η πολιτική του δικού σας ομίλου απέναντι σε αυτά τα θέματα;

Είµαι πολύ ανοιχτή στο θέµα του diversion και του inclusion. Είµαι αντίθετη σε κάθε µορφή κοινωνικού αποκλεισµού και ήδη στη δουλειά µας έχουµε αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα και δρούµε µε συµπερίληψη, που είναι αναπόσπαστα στοιχεία της παγκοσµιοποίησης. Ζούµε µε αυτό, πρέπει να τείνουµε χείρα βοήθειας ο ένας στον άλλον, ειδικά σήµερα που το δράµα των προσφύγων απαιτεί από όλους εµάς να βρεθούν λύσεις. Οι Έλληνες, ως κατατρεγµένος λαός στο παρελθόν, το γνωρίζουµε καλά.

Είστε υπερδραστήρια. Καιρός για προσωπική ζωή μένει; Έχετε χόμπι;

Βεβαίως και µένει. Ο χρόνος είναι για να οργανώνεται. Βρίσκω πάντα τον χρόνο να περνάω ευχάριστα, να χαλαρώνω. Χόµπι µου είναι το κολύµπι και το ψάρεµα.

Με ψαροτούφεκο (γέλια);

Όχι. Με πετονιά (γέλια πολλά)!

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας προτέρημα;

Το µεγαλύτερό µου προτέρηµα είναι θεωρώ και το µεγαλύτερό µου ελάττωµα. Είµαι one woman show. Είµαι συγκεντρωτική και δίνω τεράστια σηµασία στη λεπτοµέρεια, κάτι που είναι πολύ κουραστικό για τους συνεργάτες µου.

Κυρία Τσέτη, θα μου επιτρέψετε να κλείσουμε τη συζήτησή μας με μια προσωπική ερώτηση. Ήταν επιλογή σας να μην κάνετε οικογένεια;

Στη ζωή, όπως γνωρίζετε, κάποια πράγµατα τα επιλέγεις και κάποια απλά συµβαίνουν. Θεωρώ ότι ο γάµος είναι υπέροχο πράγµα στη ζωή κάθε ανθρώπου, σε εµένα δεν συνέβη. Αλλά, πιστέψτε µε, δεν το έχω µετανιώσει. Έχω ανθρώπους δίπλα µου που µε αγαπούν και τους αγαπώ, και οι 560 εργαζόµενοι στον ΟΦΕΤ είναι η πιο µεγάλη και η πιο ζεστή αγκαλιά.

Photo: Στέφανος Παπαδόπουλος

ΣΤΑΘΜΟΙ ΟΦΕΤ

1957

Ίδρυση από τον Κλέωνα Τσέτη της Pharmetan, αντιπροσωπείας φαρµάκων εξωτερικού στην Αθήνα.

1963

Ίδρυση της Uni-pharma για την ανάπτυξη, παραγωγή και διάθεση καινοτόµων φαρµάκων.

1977

Εισαγωγή στην αγορά του SALOSPIR.

1990

Εξειδίκευση στη θεραπεία των παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα µε το Τ4.

1992

Εισαγωγή στην αγορά του APOTEL.

1996

Ίδρυση της InterMed.

1998

Ευρωπαϊκό ∆ίπλωµα Ευρεσιτεχνίας για ενέσιµα διαλύµατα παρακεταµόλης και παρακεταµόλης σε συνδυασµό µε άλλες δραστικές ουσίες.

2012

Ξεκινά η κατασκευή του βιοκλιµατικού εργοστασίου Uni-pharma.

​2014

∆ηµιουργείται στην Κύπρο η εµπορική εταιρεία Pharmabelle, η οποία αντιπροσωπεύει όλα τα προϊόντα των Uni-pharma & InterMed.

2015

Ολοκληρώνονται οι απαραίτητες εργασίες validation, ώστε να τεθούν σε λειτουργία βασικές γραµµές παραγωγής του εργοστασίου Uni-pharma 2.

Αρχές 2019

Τίθενται οι βάσεις για τη δηµιουργία της νέας εταιρείας του Οµίλου UniHerbo στα Οινόφυτα.

∆εκέµβριος 2019

Ολοκληρώνεται η ανακαίνιση του πρώτου ιστορικού εργοστασίου της Uni-pharma.

Επενδυτικό πλάνο 2019-2021

∆ηµιουργία Logistics Center για όλο τον όµιλο.

Ο  ΟΦΕΤ BY THE NUMBERS

Όλο και μεγαλύτερη δυναμική αναπτύσσει ο Όμιλος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ), ενισχύοντας τη θέση του στην ελληνική και τη διεθνή αγορά.

Για τη «ναυαρχίδα» του Ομίλου, τη Uni–Pharma, το 2019 ο τζίρος διαμορφώθηκε στα 66,2 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 8,7% σε σχέση με το 2018. Η λειτουργική κερδοφορία της εταιρείας (EBITDA) ανήλθε στα 10,6 εκατ. ευρώ, «τρέχοντας» με 4,6%, ενώ τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν στα 5,3 εκατ. ευρώ (αύξηση 44,1%).

Ανοδική πορεία έχει και η InterΜed, η οποία μάλιστα έχει υπερδιπλασιάσει τον κύκλο εργασιών της την τελευταία 5ετία, φτάνοντας στα 28,2 εκατ. το 2019 (αύξηση 13,7% σε σχέση με το 2018).

Kαθαρές Πωλήσεις  (χιλιάδες ευρώ)

2019: 94.351

2020: 105.500 (εκτίμηση)

2021: 118.500 (εκτίμηση)

EBITDA (χιλιάδες ευρώ)

2019: 12.800

2020: 14.400 (εκτίμηση)

2021: 16.200 (εκτίμηση)

Όλο και μεγαλύτερη δυναμική αναπτύσσει ο Όμιλος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ), ενισχύοντας τη θέση του στην ελληνική και τη διεθνή αγορά.

Για τη «ναυαρχίδα» του Ομίλου, τη Uni–Pharma, το 2019 ο τζίρος διαμορφώθηκε στα 66,2 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 8,7% σε σχέση με το 2018. Η λειτουργική κερδοφορία της εταιρείας (EBITDA) ανήλθε στα 10,6 εκατ. ευρώ, «τρέχοντας» με 4,6%, ενώ τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν στα 5,3 εκατ. ευρώ (αύξηση 44,1%).

Ανοδική πορεία έχει και η InterΜed, η οποία μάλιστα έχει υπερδιπλασιάσει τον κύκλο εργασιών της την τελευταία 5ετία, φτάνοντας στα 28,2 εκατ. το 2019 (αύξηση 13,7% σε σχέση με το 2018).

Kαθαρές Πωλήσεις (χιλιάδες ευρώ)

2019: 94.351

2020: 105.500 (εκτίμηση)

2021: 118.500 (εκτίμηση)

EBITDA (χιλιάδες ευρώ)

2019: 12.800

2020: 14.400 (εκτίμηση)

2021: 16.200 (εκτίμηση)​

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Fortune Μαρτίου 2020 με τη νέα λίστα Most Powerful Women in Business που κυκλοφορεί

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος