Προσοχή: Αυτά τα φαγητά μπορούν ακόμα και να σας σκοτώσουν

Το Ρήον το βαρβαρικόν (Rheum rhabarbarum), κοινώς ραβέντι ή ρεβέντι, είναι ένα είδος φυτού της οικογένειας των Πολυγονοειδών (Polygonaceae) και είναι ιθαγενές φυτό του Θιβέτ. Το ιδιαίτερο αυτό φυτό, το οποίο παρά το ύψος του που μπορεί να φτάσει και τα δύο μέτρα – δεν έχει ρίζες, έχει αρκετές θεραπευτικές ιδιότητες. Πιο συγκεκριμένα, ρυθμίζει τις εκκρίσεις της χολής και βοηθάει στην δυσπεψία και την δυσκοιλιότητα. Απ’ την άλλη, περιέχει οξαλικό οξύ (ή αιθανοδιικό οξύ) που μπορεί να δημιουργήσει θανατηφόρα κρύσταλλα και πέτρες στα νεφρά.

Οι ξηροί καρποί κάσιους είναι απ’ τους πιο γνωστούς σε όλο τον κόσμο. Τα κάσιους είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, μπορούν να συμβάλουν στη διατήρηση της στοματικής σας υγιεινής, αλλά περιέχουν πολλά κορεσμένα λιπαρά, επομένως όσοι εμφανίζουν υψηλή χοληστερίνη πρέπει να είναι προσεκτικοί με την κατανάλωσή τους.

Προσοχή, όμως. Δεν πρέπει να τρώγονται ωμοί. Στην ωμή τους μορφή τα κάσιους είναι τοξικά για τους ανθρώπους λόγω ενός χημικού που ονομάζεται urushiol, που είναι το ίδιο έλαιο που βρίσκεται και στον δηλητηριώδη κισσό και προκαλεί αλλεργία. Πριν την πώληση τους τα κάσιους περνάνε από τον ατμό ή ψήνονται (ή και τα δύο) για να αφαιρεθεί αυτή η ουσία. Αλλά εάν έχετε αλλεργία στον δηλητηριώδη κισσό να αποφεύγεται όλα τα κάσιους με την ένδειξη ωμά. Το πιο πιθανό είναι ότι έχουν επεξεργαστεί στον ατμό, αλλά δεν αξίζει το ρίσκο. Τα κάσιους μπορεί να περιέχουν επίσης ένα τοξικό συστατικό που ονομάζεται αφλατοξίνη εάν δεν αποθηκευτούν σωστά.

Ο σαμπούκος (Sambucus nigra) είναι ένας μικρός αυτοφυής φυλλοβόλος θάμνος που συναντάμε συχνά σε δασώδεις περιοχές και είναι γνωστός από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Είναι ένα πολύτιμο βότανο για τους ιούς της γρίπης, τα κρυολογήματα και τις παθήσεις του στήθους. Οι ανθισμένες κορυφές είναι ιδανικές για το βήχα, τα κρυολογήματα και τη γρίπη, ενώ το έγχυμα είναι χαλαρωτικό και προκαλεί ήπια εφίδρωση η οποία συντελεί στη μείωση του πυρετού. Απ’ την άλλη, τα φύλλα, τα κλαδιά και οι σπόροι περιέχουν κυανιούχες ουσίες. Αν, λοιπόν, καταναλώσετε άγουρους τους καρπούς μπορεί να πάθετε διάρροια ή ακόμα και επιληπτικές κρίσεις.

Το αψέντι είναι γνωστό απ’ το ομώνυμο ποτό, αλλά η αψιθιά είναι γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη και θεωρείται ένα από τα πιο αρωματικά φυτά παρόλη την πικρή της γεύση. Στο παρελθόν, θεωρούσαν ότι δυναμώνει την μνήμη και την λογική, βοηθά στους πόνους στους μυς, αρθρώσεις και συνδετικούς ιστούς, δυναμώνει την όραση, βαθαίνει τον ύπνο.

Το αψέντι, όμως, κατηγορήθηκε για πρόκληση εθισμού, παραισθήσεων και σχιζοφρένειας ενώ μπορεί να προκαλέσει επιληψία και φυματίωση. Για την ακρίβεια, η ουσία που κατηγορήθηκε για την τοξικότητα του αψέντι (πέρα από αυτή του οινοπνεύματος) ήταν η θυϊόνη ή θουγιόνη. Η θυϊόνη είναι μια νευροτοξίνη, η οποία σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, μυϊκούς σπασμούς και επιληπτικές κρίσεις.

Το Fesikh είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της Αιγύπτου και ουσιαστικά πρόκειται για αλατισμένες και αποξηραμένες μουγιλίδες – από την οικογένεια ψαριών της οποίας κύριος αντιπρόσωπος είναι το γένος Μουγίλος (Mugil), ο γνωστός σε εμάς κέφαλος. Το πιάτο τρώγεται κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Sham el-Nessim, τη γιορτή της άνοιξης δηλαδή.

Η παραδοσιακή διαδικασία παρασκευής του Fesikh περιλαμβάνει την αποξήρανση των ψαριών στον ήλιο πριν διατήρησή τους σε αλάτι. Κάθε χρόνο δεκάδες άτομα πηγαίνουν στο νοσοκομείο με δηλητηρίαση, ενώ τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους το 2009-2010.

Λίγοι είχαν φανταστεί πως τα τυριά μπορεί να είναι επικίνδυνα. Θα ταξιδέψουμε μέχρι τη γειτονική Ιταλία και συγκεκριμένα τη Σαρδηνία και θα γνωρίσουμε το Casu Marzu – ένα τυρί που φτιάχνεται από κατσικίσιο γάλα, και παίρνει περίπου δυο μήνες να «ωριμάσει». Στην ουσία πρόκειται για το γνωστό ιταλικό τυρί πεκορίνο.

Οι παραγωγοί το αφήνουν να παλαιώνει μέχρι να μουχλιάσει και να εμφανιστούν στην επιφάνειά του προνύμφες (δηλαδή σκουλήκια μην ξεχνιόμαστε) και του αφαιρούν το λίπος για να γίνει μαλακό. Κάποιοι αφαιρούν τα σκουλήκια πριν το καταναλώσουν, οι περισσότεροι όμως όχι. Το εν λόγω τυρί είχε αρχικά απαγορευτεί με νόμο της ΕΕ, αλλά επειδή θεωρήθηκε παραδοσιακό επετράπη και πάλι η κατανάλωσή του. Είναι όμως επικίνδυνο για την υγεία γιατί οι γιατροί ισχυρίζονται ότι οι προνύμφες δεν πεθαίνουν στο στομάχι κατά τη διάρκεια της πέψης.

Μια μερίδα ατόμων είναι αρκετά επιφυλακτικοί με τα οστρακοειδή φοβούμενοι τις δηλητηριάσεις. Τα Blood Clams είναι από τα πιο επικίνδυνα και οι κάτοικοι της Κίνας, στον Κόλπο του Μεξικού, στον Ατλαντικό και σε ορισμένα τμήματα του Ειρηνικού θα πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα. Ο λόγος; Ζουν σε ένα περιβάλλον με χαμηλότερο οξυγόνο και γι’ αυτό το λόγο φιλτράρουν περισσότερο νερό για να πάρουν το θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται. Έτσι μπορούν να καταπιούν περισσότερους ιούς και βακτήρια, συμπεριλαμβανομένης της ηπατίτιδας Α, του τυφοειδούς πυρετού και της δυσεντερίας. Αν τα συναντήσετε, ρωτήστε για την προέλευσή τους και αποφύγετε εκείνα από τα νερά της Κίνας, καθώς ευθύνονται για τα περισσότερα κρούσματα ηπατίτιδας.

Στην Ελλάδα μπορεί να λατρεύουμε το χταπόδι και να το έχουμε συνδυάσει ειδικά με τα καλοκαιρινά τραπέζια, σε κάποιες χώρες όμως είναι επικίνδυνο. Ο λόγος για την Κορέα και τη δική τους συνταγή με το ωμό μωρό χταπόδι. Τα άκρα των κεφαλόποδων περιέχουν νευρώνες, συνεχίζουν να κινούνται και οι βεντούζες τους είναι ενεργές ακόμα και αφού έχουν αποκοπεί από το σώμα κι έχουν βουτηχτεί σε σπόρους από σουσάμι. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν μασάτε προσεκτικά και επανειλημμένα μπορεί να κολλήσουν στο λαιμό σας, προκαλώντας ακόμα και πνιγμό.

Η ιαπωνική κουζίνα είναι γνωστή για τα… ιδιαίτερα εδέσματα. Ένα απ’ τα πιο γνωστά πιάτα είναι το ψάρι fugu. Το εν λόγω ψάρι είναι δηλητηριώδες και περιέχει τοξικές ουσίες που βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία του σώματός του και που, αν δεν αφαιρεθούν προσεκτικά από ειδικά εκπαιδευμένους σεφ, το αποτέλεσμα είναι ολέθριο. Ορισμένοι θεωρούν ότι το συκώτι είναι το πιο γευστικό κομμάτι του αλλά και το πιο επικίνδυνο, γι’ αυτό και η διάθεσή του από τα εστιατόρια έχει απαγορευθεί στην Ιαπωνία από το 1984.