Μία πόλη από το πουθενά!

Σήμερα δεν είναι παρά μία αμμώδης έκταση 72,5τ.χλμ. κατά μήκος της ακτογραμμής του Κατάρ, στον Περσικό, πάνω στην οποία επικρατεί κατασκευαστικός «οργασμός». Κι όταν με το καλό αυτός τελειώσει -υπολογίζεται κοντά στο 2019- στη θέση της ερημικής αυτής περιοχής θα βρίσκεται πια μια πόλη-πρότυπο για τα αστικά κέντρα του μέλλοντος. Έχει ήδη και όνομα. Την λένε Λουσέιλ.

Στα κατασκευαστικά σχέδια βρίσκονται ένα επιχειρηματικό κέντρο όπου θα δεσπόζουν 4 ουρανοξύστες 75 ορόφων ο καθένας και θα το πλαισιώνουν 5αστερα ξενοδοχεία, μια συνοικία αναψυχής με επίκεντρο το υπερσύγχρονο εμπορικό κέντρο Marina Mall -ένας ναός του εμπορίου, έκτασης 55.742 τ.μ., που σε όψη θα θυμίζει φαράγγι της ερήμου, αλλά θα έχει καταρράκτες και βενετσιάνικου τύπου κανάλια- μία λιμνοθάλασσα, τέσσερα νησιά, δύο μαρίνες, δύο γήπεδα γκολφ, ένας ζωολογικός κήπος, ένα νοσοκομείο και κατοικίες που θα μπορούν να στεγάσουν περίπου 250.000 ανθρώπους.

Όμως, το «πετράδι» σε αυτό το «στέμμα» του αμύθητου πλούτου των πετροδολαρίων θα είναι ένα γήπεδο 86.000 θέσεων, που θα περιτριγυρίζεται από τάφρο και -καλώς εχόντων των πραγμάτων για την Ντόχα- θα φιλοξενήσει τον τελικό του Μουντιάλ του 2022…

Καλώς εχόντων, γιατί ακόμη δεν έχει ληφθεί η απόφαση για το εάν το Κατάρ θα διοργανώσει τελικά την 22η γιορτή του ποδοσφαίρου. Εδώ και μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα για το σκάνδαλο δωροδοκιών στη FIFA, που έχει ήδη στιγματίσει τη διοργάνωση του πρώτου στα χρονικά αραβικού Μουντιάλ.

Και σε αυτό προστίθενται πλείστες όσες καταγγελίες που διατυπώθηκαν κατόπιν εορτής για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αραβική αυτή μοναρχία, καθώς και μπόλικοι επιχειρηματικοί προβληματισμοί για το κατά πόσο είναι τελικά συμφέρον να διεξαχθεί το Μουντιάλ στις δύσκολες στον Περσικό Κόλπο κλιματολογικές, αλλά και γεωπολιτικές συνθήκες…
Προχθές πάντως η FIFA ανακοίνωσε πως η τελική της απάντηση δεν θα πρέπει να αναμένεται πριν από την άνοιξη του 2015. Κι έτσι το Κατάρ συνεχίζει ακάθεκτο να χτίζει κυριολεκτικά στην άμμο του σύγχρονα παλάτια.

Η Ντόχα διαμηνύει πως η ανέγερση της Λουσέιλ θα ολοκληρωθεί ό,τι και να γίνει, παρουσιάζοντάς την ως μοντέλο μελλοντικής αστικής ανάπτυξης (αν και η εφαρμογή του σε παλιές πόλεις σαν την Αθήνα πρακτικά σημαίνει ότι θα έπρεπε να πέσει… ναπάλμ και να ξαναχτιστούν εκ βάθρων!).

Αυτό λοιπόν περιλαμβάνει ένα δαιδαλώδες δίκτυο υπόγειων τούνελ απ’ όπου θα περνούν τα δίκτυα φυσικού αερίου, ηλεκτρικού και ύδρευσης, έτσι ώστε όταν χρειάζεται να γίνονται έργα επισκευής η διαδικασία να γίνεται στο υπέδαφος, χωρίς να επηρεάζεται στο παραμικρό η ζωή και η κίνηση στην επιφάνεια της πόλης!

Ακόμη και το δίκτυο αποχέτευσης θα διαφέρει, καθώς δεν θα αποτελείται από το κλασσικό δίκτυο αγωγών, αλλά θα γίνεται με σύστημα πεπιεσμένου αέρα -ας πούμε με σωλήνες σαν κι αυτές που χρησιμοποιούνται σήμερα στα σούπερ μάρκετ και στις τράπεζες για να «ρουφιούνται» από τα ταμεία και τα γκισέ οι δεσμίδες χαρτονομισμάτων!

Τα κτίρια εν τω μεταξύ θα κλιματίζονται όχι με ενεργοβόρα συστήματα air conditioning, αλλά με την αξιοποίηση της δωρεάν ηλιακής ενέργειας και με τη συνεχή ροή παγωμένου νερού μέσα από ένα δίκτυο αγωγών που θα διατρέχει όλη την πόλη.
Για τις μετακινήσεις τους, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Λουσέιλ θα έχουν στη διάθεσή τους ένα εξελιγμένο ηλεκτροκίνητο σύστημα αστικού σιδηροδρόμου, υδροταξί και τούνελ υπόγειας διάβασης που θα εποπτεύονται 24 ώρες το 24ωρο με κάμερες, όπως εξάλλου ολόκληρη την πόλη.

Για την ακρίβεια σχεδόν τα πάντα -τα ενεργειακά συστήματα, οι επικοινωνίες και οι μεταφορές- θα ελέγχονται με τη βοήθεια υπολογιστών, συγκεντρωμένων σε ένα κέντρο διοίκησης, κάνοντας έτσι την Λουσέιλ μία… «πανέξυπνη» πόλη, που θα μπορεί να προσαρμόζεται αυτόματα στις μεταβαλόμενες απαιτήσεις της κίνησης και των κλιματολογικών συνθηκών.

«Χτίζουμε ένα όραμα για το μέλλον», λέει περήφανος στο CNN ο Μπάρι Χιούζ, αντιπρόεδρος της HOK, μίας παγκοσμίου εμβέλειας αρχιτεκτονικής εταιρίας που έχει αναλάβει τον σχεδιασμό του Marina Mall. Όσο για τις καταγγελίες ότι για την ανέγερση της Λουσέιλ, συνολικού κόστους 45 δισ. δολ., έχουν επιστρατευτεί 20.000 εργάτες, κυρίως μετανάστες από το Νεπάλ, που αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι;

«Οι αρχές δεν θα ανεχθούν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων ασφαλείας», τονίζει σε ανακοίνωσή της η κρατική κατασκευάστρια και επικεφαλής των έργων Lusail Real Estate Development Company, αναφερόμενη κυρίως στον νέο εργατικό κώδικα που θέσπισε τον Μάιο το Κατάρ.

Αυτός στην ουσία του καταργεί τη ρήτρα αποκλειστικής εκμετάλλευσης ενός εργάτη από έναν εργοδότη, ανοίγοντας έτσι την αγορά εργασίας. Κίνηση, που φαίνεται να κατευνάζει τη διεθνή κατακραυγή. Ήδη, ο πρόεδρος της FIFA, Σεπ Μπλάτερ, έσπευσε να χαιρετίσει την απόφαση ως «ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση» για το ανεξάρτητο και πάμπλουτο εμιράτο του Κατάρ.