Τα ραβασάκια που άφησαν πίσω τους οι θεσμοί

Τα ραβασάκια που άφησαν πίσω τους οι θεσμοί
Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος (Κ) προσέρχεται σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας προκειμένου να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των θεσμών, την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

Με ποιες απαιτήσεις έφυγαν από την Αθήνα οι επικεφαλής των πιστωτών.

Οι δανειστές έφυγαν, με άγνωστη την ημερομηνία επιστροφής. Το κουαρτέτο άφησε πίσω του μια σειρά από “ραβασάκια” για τις εκκρεμότητες, που θα πρέπει να επιλυθούν προκειμένου να επιστρέψουν στην Αθήνα οι επικεφαλής και να συνεχιστεί η αξιολόγηση.

Στα “ραβασάκια” περιλαμβάνονται οι απαιτήσεις για το Ασφαλιστικό (μείωση στις υφιστάμενες συντάξεις, εθνική σύνταξη κάτω από τα 384 ευρώ και με 20ετία, χαμηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης για τις μελλοντικές συντάξεις), αλλά και για το φορολογικό (άμεση ψήφιση αυξήσεων συντελεστών σε αγρότες, ενοίκια).

Παράλληλα, απέρριψαν την πρόταση της κυβέρνησης για αύξηση εργοδοτικών εισφορών και αύξηση των εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών, ενώ διατύπωσαν και ενστάσεις για την επιβολή φορολογικού συντελεστή 50%-55% σε μισθωτούς και συνταξιούχους που δηλώνουν εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ, την ώρα που με την ίδια κλίμακα έρχονται ελαφρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που συστηματικά δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα.

Το χρονοδιάγραμμα για επιστροφή των επικεφαλής του κουαρτέτου, μετά το Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου, φαίνεται πως “πάει περίπατο”, αφού καλά πληροφορημένες πηγές, που πρόσκεινται στους θεσμούς υποστηρίζουν πως “δεν υπάρχει ημερομηνία επιστροφής” και διαμηνύουν πως “εάν δεν κλείσει το Ασφαλιστικό, δεν πρόκειται να κλείσει κανένα άλλο θέμα”.

Στο Μαξίμου επικρατεί προβληματισμός και ο Αλέξης Τσίπρας θα ξεκινήσει νέο γύρο επαφών με Ευρωπαίους ηγέτες και κορυφαίους αξιωματούχους, ενώ και στο Eurogroup ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα επιχειρήσει να πείσει τους συναδέλφους του να δώσουν πολιτική εντολή στους θεσμούς για να δείξουν επιείκεια και να κλείσει η αξιολόγηση.

Η εμπειρία, πάντως, των προηγούμενων ετών έχει δείξει πως όσες φορές επιχειρήθηκε η πολιτική παρέμβαση, η απάντηση των Ευρωπαίων ήταν η ίδια: βρείτε τα με τους θεσμούς.

Οι φόβοι για αναβίωση της περυσινής διαπραγμάτευσης αναζωπυρώνουν, καθώς μία νέα εικόνα αδιεξόδου θα ενεργοποιούσε και πάλι την ανησυχία των αγορών, την αύξηση των επιτοκίων και, φυσικά το νέο “στέγνωμα” της πραγματικής οικονομίας. Οι αντοχές στα ταμεία του Δημοσίου είναι περιορισμένες και όπως φαίνεται, εάν μετά τον Απρίλιο δεν υπάρξει εκταμίευση, θα αρχίσει εκ νέου η επιδρομή στα διαθέσιμα των φορέων του Δημοσίου.