Τι προσπαθεί να κάνει η Google με το Μοτο Χ;

Τι προσπαθεί να κάνει η Google με το Μοτο Χ;
Photo: REUTERS

To νέο πολυαναμενόμενο smartphone και οι ενδιαφέρουσες εκπλήξεις.

* Ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας, cofounder της Nest Media

Η Motorola παρουσίασε στη Νέα Υόρκη το νέο της smartphone, το πολυαναμενόμενο Moto X. Πολλά από τα χαρακτηριστικά του τηλεφώνου είχαν διαρρεύσει τις προηγούμενες ημέρες, οπότε οι εκπλήξεις δεν ήταν πολλές. Αυτές που απέμεναν, όμως, ήταν ενδιαφέρουσες. Και κάπως περίεργες.

Πρόκειται για ένα κινητό που θα λέγαμε ότι ανήκει στη “μεσαία” κατηγορία των smartphones, με επεξεργαστή της αμέσως προηγούμενης γενιάς, οθόνη 720p (αντί για τις καινούριες λαμπερές 1080p), 2GB RAM, γενικά χαρακτηριστικά που το τοποθετούν ένα σκαλί χαμηλότερα από τα κορυφαία της αγοράς, όπως το Samsung Galaxy S4 και το HTC One . Αλλά αυτό, λέει, έγινε επίτηδες. Οι υπεύθυνοι της Motorola -η οποία, θυμίζω, εξαγοράστηκε από τη Google πέρυσι-, δήλωσαν πως οι επιλογές στην κατασκευή και το design της συσκευής έγιναν με αποκλειστικό κριτήριο το πώς χρησιμοποιούν το κινητό οι πραγματικοί χρήστες, όχι το ποια είναι τα πιο ακριβά εξαρτήματα που κυκλοφορούν.

Η Google «διαβάζει» και μαθαίνει…

Γι’ αυτό επελέγη λιγότερο ενεργοβόρος επεξεργαστής, λιγότερο ενεργοβόρα οθόνη, πιο μικρό μέγεθος, μερικές software λύσεις που κάνουν την χρήση των βασικών δυνατοτήτων του κινητού απλούστερη, μεγαλύτερη μπαταρία και μια πληθώρα επιλογών για την εξωτερική εμφάνιση του κινητού.

Ειδικά οι δυο τελευταίες επιλογές μοιάζουν σημαντικές και ενδιαφέρουσες: Αφ’ ενός πρόκειται για ένα κινητό που, επιτέλους, δίνει μεγάλη σημασία στην αντοχή της μπαταρίας (σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Motorola αντέχει 24 γεμάτες ώρες εντατικής χρήσης), και αφ’ ετέρου προσφέρει αμέτρητους χρωματικούς συνδυασμούς με 18 διαφορετικά χρώματα του πίσω μέρους και δύο του μπροστά, για να το φτιάξεις ακριβώς όπως σου αρέσει.

Σύμφωνα με τους ανθρώπους της Motorola τα κορυφαία specs δεν έχουν πια σημασία. Κανένας δεν ενδιαφέρεται για το αν το κινητό του έχει τετραπύρηνο επεξεργαστή ή οθόνη με 450 ppi, τη στιγμή που στην καθημερινή χρήση δεν θα καταλάβαινε καμιά ουσιαστική διαφορά αν το ίδιο κινητό είχε διπύρηνο επεξεργαστή και 300 ppi. Κι αυτό είναι ένα επιχείρημα λογικό. Το ακούω. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι κάτι άλλο: Η τιμή.

Το Moto X θα κυκλοφορήσει και από τους 4 μεγάλους παρόχους κινητής τηλεφωνίας των ΗΠΑ, και η τιμή του με διετές συμβόλαιο (ο συνήθης τρόπος με τον οποίο πωλούνται τα smartphones εκεί) είναι $199. Τόσο κοστίζει και το Samsung Galaxy S4 . Τόσο κοστίζει και το HTC One. Τόσο κοστίζει ακόμα και το iPhone 5 .

Το Moto X, με άλλα λόγια, είναι ένα μεσαίο smartphone που τοποθετείται ευθέως απέναντι στα κορυφαία, τα πολυτελή και τα πανάκριβα. Τα καταλαβαίνω όλα περί ανώφελης πολυτέλειας και άχρηστων ppi, κι εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο το να φτουράει η μπαταρία πιο πολύ απ’ το να έχει το κινητό μου μεγαλύτερη ανάλυση από την τηλεόρασή μου, αλλά τι γίνεται με την τιμή; Ένα κινητό που έχει μέσα φτηνότερα εξαρτήματα, δεν θα έπρεπε να είναι και φτηνότερο; Ας μοιάζει εξίσου ισχυρό, ας είναι και πιο όμορφο. Γιατί να μη χτυπήσει τα μεγαλύτερα και πολυτελέστερα και στην τιμή; Γιατί να μη γίνει έτσι ακαταμάχητο;

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις για το Chromecast και τo Νέο Nexus 7

Εικάζω πως ο λόγος έχει να κάνει με την επιλογή της Motorola (και άρα και της Google) να συναρμολογεί το Moto X σε ένα εργοστάσιο στις ΗΠΑ, και όχι στην Κίνα, μέρος του κύματος πατριωτισμού που σαρώνει τελευταία την Αμερικανική βιομηχανία τεχνολογίας. Μπορεί και να κάνω λάθος. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, όμως, το Moto X μοιάζει να χάνει μια σημαντική ευκαιρία. Αν γινόταν το smartphone που θα έφερνε καλό και γρήγορο Android σε μια mainstream μάζα ανθρώπων, αυτούς που δεν νοιάζονται για την τεχνολογική τελειότητα των ακριβών -τους ίδιους, πιθανότατα, που θα γλυκοκοιτάξουν το επερχόμενο “φτηνό” iPhone– τότε θα μιλούσαμε για μια πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική κίνηση. Αν το πουλούσαν εξ’ αρχής μέσα από το Google Play (κάτι που ούτως ή άλλως θα γίνει) για $199 ξεκλείδωτο, χωρίς συμβόλαιο, τότε θα μιλούσαμε για επανάσταση.

Τώρα; Τώρα όχι.

(Διαβάστε περισσότερα κείμενα του Θοδωρή Γεωργακόπουλου στο http://www.georgakopoulos.org)