Τρέχουν οι τράπεζες για 15 δις ευρώ

 Της Λίλυς Σπυροπούλου

Οργανωμένα, με σύστημα, με στρατηγική και με σαφή χρονοδιαγράμματα, ξεκινούν οι τράπεζες το «ράλλυ» των ρυθμίσεων των «κόκκινων δανείων», κάτι που αποτελεί προτεραιότητα για τον κλάδο, αλλά και μνημονιακή δέσμευση.

Οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι σε ένα καλό σενάριο, θα μπορέσουν να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι του ποσού των 12- 15 δις ευρώ, ώστε να είναι εφικτός και ο στόχος της συνολικής μείωσης μέχρι 30 δις ευρώ στο τέλος του 2018. Κατά μέσο όρο, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες «χτίζουν» το στόχο ρύθμισης των δανείων τους για το τρέχον έτος, στο επίπεδο των 3 δις ευρώ.

Βασική προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου αυτού, είναι  η επάνοδος της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά, έστω και σε ποσοστό 1%, καθώς σε ένα περιβάλλον ανάπτυξης, έστω και μικρής, βελτιώνεται η οικονομική κατάσταση των δανειοληπτών. Στόχος που για να πραγματοποιηθεί, απαιτεί το συντομότερο το κλείσιμο της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, που υπό το φως του Eurogroup της 26 Ιανουαρίου, ξανατίθεται ως θέμα.

Θεωρητικά η κυβέρνηση εκτιμά ότι τέλη Ιανουαρίου θα υπάρχουν εξελίξεις και για το σκοπό αυτό, αναμένεται να ξεκινήσουν νέες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, αν και υπάρχουν και «φωνές» που βλέπουν την προοπτική της αξιολόγησης να μην κλείνει πριν την Άνοιξη.

Σε κάθε περίπτωση, για να μπορέσουν οι τράπεζες αφενός μεν να τηρήσουν τους στόχους των επιχειρησιακών τους σχεδίων σε ότι αφορά τις ρυθμίσεις, αφετέρου να «ξαλαφρώσουν» τόσο οι ίδιες από τα βάρη χρεών που δεν εξυπηρετούνται  όσο και οι δανειολήπτες από δόσεις δανείων που έχουν επωμισθεί και αδυνατούν να πληρώσουν, θα πρέπει να βοηθηθούν από το οικονομικό κλίμα.

Ως προς το πώς θα διαχειρισθεί η τραπεζική αγορά το θέμα των ρυθμίσεων,  παρατηρείται ένας «πυρετός» διεργασιών από πλευράς τραπεζών. Οι προτάσεις που θέτουν προς συμφωνία με τους δανειζομένους τους ( μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά), τίθενται σε μια βάση κοινής αποδοχής, με όρους όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκούς προς τους δανειολήπτες, ώστε να μπορέσουν μέσω της ρύθμισης που θα επιλέξουν, να καταστήσουν βιώσιμο το δάνειό τους.

Μόλις το δάνειο αρχίσει να εξυπηρετείται, δεν βγαίνει αυτομάτως από τη λίστα των κόκκινων δανείων (αυτό απαιτεί έναν ολόκληρο χρόνο συνέπειας). Όμως, είναι στην κατηγορία των ρυθμιζομένων και δίνει θετική προοπτική και στον ίδιο τον δανειολήπτη να μπορέσει να το εξοφλήσει με όρους που μπορεί να «σηκώσει» στη σημερινή συγκυρία, αλλά και στην Τράπεζα, ότι από αυτό το δάνειο μπορεί να «καθαρίσει».

Σημαντική παράμετρος αυτή, τόσο για το χαρτοφυλάκιο της ίδιας της Τράπεζας όσο και για την «ελκυστικότητά του» από τις εταιρίες διαχείρισης δανείων, που αγοράζουν τέτοιου είδους δάνεια.

Αναφορικά με όσους αδυνατούν σήμερα να εξοφλήσουν τα δάνειά τους (εξαιρουμένων των στρατηγικών κακοπληρωτών όπου εκεί οι τράπεζες θα δείξουν το σκληρό τους πρόσωπο), θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τη ρύθμιση που τους ταιριάζει, σε ένα πνεύμα καλής συνεργασίας με την Τράπεζα από την οποία έχουν λάβει το δάνειο. Για κάποιους δανειολήπτες, σημαντική είναι η παράταση της χρονικής διάρκειας του δανείου, για άλλους, η μείωση του επιτοκίου. Άλλοι προσβλέπουν σε μερική διαγραφή δανείου, δυνατότητα που είναι πλέον ανοιχτή στη διαπραγμάτευση με τις τράπεζες.