Η Ελλάδα του Eurogroup και του φραπέ
Η χθεσινή εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup αποτελεί μια τεράστια νίκη για την Ελλάδα και τον ίδιο προσωπικά.
Η χώρα δεν τράβηξε λίγα τα τελευταία 15 χρόνια, αναγκάστηκε να κάνει αιματηρές θυσίες, να περικόψει το 25% του ΑΕΠ της εν καιρώ ειρήνης, να μειώσει μισθούς και συντάξεις, να στείλει τα παιδιά της μετανάστες μέχρι να επιστρέψει σε μια κανονικότητα. Μνημόνια περάσαν και η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, σε καμία χώρα όμως η κρίση δεν είχε αυτό το βάθος και αυτή την ένταση.
Η ολική επαναφορά της χώρας αποτυπώνεται στην ομόφωνη εκλογή του Πιερρακάκη στο τιμόνι του Eurogroup, ενός οργάνου που πριν 10-15 χρόνια συνεδρίαζε με βασικό θέμα το πώς θα διαχειριστεί τα άθλια οικονομικά στοιχεία της χώρας μας. Σήμερα η Ελλάδα έχει έναν από τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς ρυθμούς ανάπτυξης, καταφέρνει να μειώνει το χρέος της και να αποπληρώνει νωρίτερα, ενώ δανείζεται με χαμηλότερο επιτόκιο από τη Γαλλία στις διεθνείς αγορές.
Νίκη είναι και για τον Κυριάκο Πιερρακάκη αφού η Ευρώπη αναγνωρίζει στον ίδιο μια μεταρρυθμιστική ορμή και μια όρεξη για δουλειά, ουσιαστική αλλαγή των συσχετισμών και ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το στόρι της ψηφιακής επανάστασης στην Ελλάδα είναι γνωστό στην Εσπερία και ο Πιερρακάκης έχει κατορθώσει να χτίσει πλέον ένα δίκτυο επαφών στη Δύση που αναγνωρίζει στο πρόσωπό του το τεχνοκρατικό προφίλ που συνδυάζεται με γνώση και πολιτική ορμή.
Η Ευρώπη χρειάζεται τέτοια παραδείγματα πολιτικών που παρακολουθούν τις παγκόσμιες τάσεις, κατανοούν τους κανόνες της νέας οικονομίας και τον νέο τεχνολογικό κόσμο αλλά διατηρούν και την πολιτική τους ταυτότητα. Ο Πιερρακάκης είναι πρόσωπο που «πουλάει», μπορεί να μιλήσει με όρους της νέας οικονομίας, να συνομιλήσει με τους γκουρού του χρήματος και της τεχνολογίας και να γεφυρώσει το χάσμα του χρηματοπιστωτικού κόσμου με τον πραγματικό. Υπό αυτή την έννοια, η εκλογή του στην Προεδρία του Eurogroup είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον ίδιο και τη χώρα.
Επειδή βέβαια στη χώρα αυτή δεν μπορεί να βαρεθούμε ποτέ, η είδηση της ομόφωνης εκλογής του στην Προεδρία του Eurogroup συνέπεσε με τις καταθέσεις του επονομαζόμενου «Φραπέ» στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής – λες και με κάποιο τρόπο το σύμπαν συνωμοτεί για να μας υπενθυμίσει πως παρά τα άλματα που έγιναν στα μακροοικονομικά, το βαθύ κράτος και τα δίκτυα διαφθοράς παραμένουν ισχυρά και αναλλοίωτα.
Οι πολίτες μαθαίνουν κάθε μέρα νέες ιστορίες διαφθοράς στον αγροτικό κόσμο, την ώρα που η πλειοψηφία των αγροτοκτηνοτρόφων είναι στα μπλόκα και διαμαρτύρεται για την κατάσταση στην αγροτική παραγωγή. Η κυβέρνηση μοιάζει να ζει σε δυο παράλληλα σύμπαντα, να καταγράφει επιτυχίες στο εξωτερικό, να πετυχαίνει διεθνείς συμφωνίες και να βελτιώνει την θέση της χώρας και από την άλλη να κλονίζεται από χρόνιες αδυναμίες στο κράτος και στη δημόσια διοίκηση και να ακυρώνεται από στελέχη που έχτισαν καριέρα ως παράγοντες και κομματάρχες.
Αυτή η διπλή εικόνα είναι που θολώνει το κυβερνητικό στίγμα και αποτελεί το βασικό της πρόβλημα μέχρι τις εκλογές.
