Ελεύθεροι επαγγελματίες ή «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»;

Είναι σίγουρα υπερβολή να αντιπαραβάλουμε αυτό που ζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα του 2015, με τους στίχους του Διονυσίου Σολωμού στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους». Ακόμη κι αν οι αυτοαπασχολούμενοι αισθάνονται ότι ένα χέρι που διαρκώς ζητά όλο και περισσότερα χρήματα από αυτά που με το ζόρι καταφέρνουν να κερδίσουν, έχει εγκατασταθεί μόνιμα έξω από την πόρτα του καταστήματός τους ή τους σπιτιού τους ως άλλος πολιορκητής.

Η τελευταία εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων επιβεβαίωσε αυτό που όλοι φοβούνταν: Το τελειωτικό χτύπημα στη μικρομεσαία επιχείρηση της χώρας, ή αλλιώς αυτό που αρκετοί χαίρονται να περιγράφουν ως «ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας».

Η επιβολή προκαταβολής φόρου 75% για τα εισοδήματα του 2015 και 100% για εισοδήματα του 2016 είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα φέρει και λουκέτα αλλά και αύξηση της μικρο-φοροδιαφυγής. Κακά τα ψέματα. Όλοι το σιγοψιθυρίζουν, αλλά ελάχιστοι βγαίνουν να το πουν παραέξω. Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα δεν γίνεται για να καταλήξει σε πολυτελή αυτοκίνητα ή αποδράσεις του σαββατοκύριακου, αλλά αποτελεί έσχατη «λύση» επιβίωσης.

Αν κάποιος πει ότι δεν έχει κανέναν στον στενό ή ευρύτερο κοινωνικό του κύκλο που να τον έχει ακούσει να λέει ότι είτε θα πληρώσει την εφορία και τις ασφαλιστικές του εισφορές, είτε θα κλείσει το μαγαζί του, μάλλον λέει ψέματα.

Τα στοιχεία της πρόσφατης οικονομικής μας ιστορίας έχουν να επιδείξουν μια άνευ προηγουμένου πτώση της κατανάλωσης. Η κατάρρευση του τζίρου των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η χρηματοδοτική ανομβρία που ήρθε ως αποτέλεσμα των capital controls και της γενικευμένης στάσης πληρωμών του δημοσίου προς τους ιδιώτες τους οκτώ τελευταίους μήνες, είναι καταστροφική.

Η «τιμωρία» των επαγγελματιών με την ανυπαρξία αφορολογήτου ορίου, την αδυναμία αναγνώρισης των ασφαλιστικών τους εισφορών στο ακέραιο με το απόλυτο αλαλούμ στο ποιο θα είναι τελικά εκείνο το ποσοστό που θα συνυπολογίζεται στο σύνολο των εσόδων, την εφεύρεση του τέλους επιτηδεύματος το οποίο για κάποιους εγκεφάλους των οικονομικών επιτελείων που πέρασαν από την πλατεία Συντάγματος είναι απλώς ένα ουρανοκατέβατο 500άρικο (και βάλε), και την ανισότητα του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται σε σύγκριση με τους μισθωτούς, αποτελούν μια εντυπωσιακή ελληνική πρωτοτυπία.

Κι αν η θέληση της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης είναι να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα και να δώσει κίνητρα στους νέους για να καινοτομήσουν και να προσφέρουν ανταγωνιστικά προϊόντα ή υπηρεσίες, τότε σίγουρα κάτι πάει πάρα πολύ στραβά.

Εκτός κι αν ο στόχος τους είναι απλώς να σκοτώσουν την επιχειρηματικότητα στο σύνολό της σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Σε περίπτωση που αυτός είναι πραγματικά ο σκοπός τους, ας ενημερώσουν όλους τους επίδοξους επιχειρηματίες που προσπαθούν να ζήσουν τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και τους εργαζόμενους που απασχολούν, ούτως ώστε να το πάρουν απόφαση και να μεγαλώσουν κι άλλο το επιχειρηματικό μεταναστευτικό ρεύμα που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.