Η επιδίωξη της ευτυχίας

Αναλογιστείτε τις ασύλληπτες επιστημονικές εφευρέσεις των τελευταίων ετών, τις ιατρικές ανακαλύψεις, την επανάσταση του Διαδικτύου, την δημιουργία του «παγκόσμιου χωριού» που ειναι πλέον η Γη μας!

Παρόλα αυτά, δεν είναι απίστευτο να βλέπουμε στον 21ο αιώνα πείνα, εξαθλίωση, πολέμους, αντιπαλότητες, ρατσισμό, δυστυχία; Δεν είναι ασύλληπτο να θεωρείται η σφαγή αμάχων σε όλες τις γωνιές της Γης, ως κάτι αποδεκτό;

Αρκετοί ανεγκέφαλοι θα μιλήσουν για Realpolitik και το γεγονός οτι δεν δύναται να υπάρξει ισότητα και ισονομία. Πόσο γελιούνται!

Η λεγόμενη Belle époque χαρακτηριζόταν απο την πεποίθηση οτι η ανθρωπότητα θα πορευθεί προς ενα λαμπρό μέλλον, χωρίς πολέμους, με γνώμωνα μόνο την ανάπτυξη του Ανθρώπου και του πολιτισμού. Μάταια.

Πολύ φοβάμαι οτι η Ιστορία επαναλαμβάνεται με το πέρασμα απο την αέναη ανάπτυξη στην οικονομική καταστροφή. Τι συμβαίνει όταν ο μέσος πολίτης βρίσκεται προ αδιεξόδου; Ανατροπή της καθεστυκύιας τάξης. Τέλος στο πολιτικό σύστημα και την κοσμοθεωρία που μεσουρανούσε: δυστυχώς αυτή της υπερκατανάλωσης και του ατομικισμού.

Πως μπορεί να είναι κάποιος ευτυχισμένος όταν έστω και ένας πολίτης μιας χώρας στερείται των βασικών αγαθών; Πως μπορεί κάποιος να υπολογίζει τις «αγορές» περισσότερο απο την ευτυχία των συνανθρώπων του; Πως μπορεί κάποιος να συμφωνεί με την εξαθλίωση των μαζών στο όνομα της ανάπτυξης;

Είναι καιρός για ανατροπή του ατομικισμού και της κοσμοθεωρίας της ευημερίας των λίγων και όχι του συνόλου.
Ποιά πρέπει να είναι η διαφορά απο τις ανατροπές του παρελθόντος; Η ειρηνική μετάβαση. Αυτό που πρέπει να γίνει και είναι πέραν ως πέραν δίκαιο, θα λάβει σάρκα και οστά με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου.

Το ερώτημα είναι απλό: Θέλετε τα παιδιά μας να συνεργάζονται και να αλληλοβοηθούνται ή να κοιτούν μόνο την προσωπική τους ευημερία, αδιαφορώντας για το κοινό καλό;

Σκεφτείτε…

Διαβάστε ακόμα:

Ευτυχία διάρκειας… 100 ημερών!