Γιατί το ΔΝΤ θέλει να αρχίσουν οι συζητήσεις στην Αθήνα
Τι προβλέπει το καταστατικό του Ταμείου – Παιχνίδι συμβολισμών με το βλέμμα στραμμένο στους ψηφοφόρους.
«Χάσαμε ήδη δύο εβδομάδες να ασχολούμαστε με το πού θα συζητάμε και με ποιους θα συζητάμε» έλεγε τη Δευτέρα ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ζητώντας να προχωρήσουν άμεσα οι ουσιαστικές συζητήσεις. Και ενώ για λίγες ώρες πιστέψαμε ότι το πρόβλημα είχε πλέον λυθεί και θα μπαίναμε στα θέματα ουσίας, επιστρέψαμε το ίδιο βράδυ στο να ασχολούμαστε με το ίδιο ακριβώς ζήτημα. Οι εταίροι εμμένουν στο να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις και στην Αθήνα, ενώ η κυβέρνηση δεν δέχεται αυτό να γίνει στην παρούσα φάση, αφήνοντας ανοιχτό να επιτρέψει την κάθοδο μεμονωμένων στελεχών των «θεσμών» αργότερα.
Είναι προφανές ότι και οι δύο πλευρές παίζουν το παιχνίδι των συμβολισμών. Οι Ευρωπαίοι θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι η Ελλάδα συζητάει με την «τρόικα», έστω κι αν αυτή έχει μετονομαστεί σε «θεσμοί», ενώ η κυβέρνηση θέλει αν δείξει ότι δεν συζητάει πια με την «τρόικα», αλλά μόνο σε επίσημο βαθμό με τους διεθνείς εταίρους, δηλαδή την ΕΕ, την ΕΚΤ και το Δ.Ν.Τ σε υψηλό επίπεδο.
Η Αθήνα θα δεχτεί τεχνικά κλιμάκια και στο έδαφος της, όμως θέλει αυτό να γίνει σε μεταγενέστερη φάση και όχι με την ταυτόχρονη παρουσία και των τριών «θεσμών», αλλά μεμονωμένα. Στο σημείο αυτό υπάρχει και πάλι πρόβλημα, διότι οι δανειστές δεν θέλουν να παίζουν το «σπασμένο τηλέφωνο», ενώ το ΔΝΤ έχει ένα επιπλέον θέμα: το καταστατικό του προβλέπει ότι ο έλεγχος γίνεται «on the ground»» (επιτόπου).
Με όλες αυτές τις αντεγκλήσεις, οι συζητήσεις δεν είχαν ακόμη ξεκινήσει το πρωί και επιχειρείται να ξεκινήσουν το απόγευμα.
Η ουσία έχει χαθεί για άλλη μια φορά, καθώς αντί να μπούμε στον πυρήνα της διαπραγμάτευσης, δηλαδή, πώς θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που προτείνει η Αθήνα και πώς θα αξιολογηθούν, ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτηθεί, είμαστε και πάλι στο σημείο των επικοινωνιακών χειρισμών, κυρίως για εσωτερική κατανάλωση τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τους ψηφοφόρους των Γερμανών και των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα ρευστό και η υποτιθέμενη έναρξη των συζητήσεων, που θα αποτελούσε σήμα προς την ΕΚΤ για να αυξήσει τον ELA, αλλά έστω και το όριο των εντόκων γραμματίων, τίθεται εν αμφιβόλω.
Για πόσο ακόμη η χώρα, αλλά και η Ευρώπη, έχει το περιθώριο επικοινωνιακών χειρισμών, μένει να το ανακαλύψουμε, ελπίζουμε όχι επώδυνα…
