Γιατί το μόνο μετεκλογικό πρόγραμμα είναι η συμφωνία με τους Ευρωπαίους
Τα μηνύματα των πολιτικών αρχηγών που διεκδικούν τη νίκη στις εκλογές σε σύγκριση με τις δεσμεύσεις της χώρας.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δύο διεκδικητών της πρώτης θέσης στις επικείμενες εκλογές να πείσουν ότι καθένας τους μπορεί να αλλάξει κάποια από τα επώδυνα μέτρα του Μνημονίου, η αλήθεια παραμένει απλή και μία: το μόνο πρόγραμμα που αναμένεται να εφαρμοστεί μετά τις εκλογές είναι το τρίτο Μνημόνιο.
Η δέσμευση που έχει αναλάβει η χώρα (και οι δύο βασικοί διεκδικητές της εξουσίας) είναι συγκεκριμένη και ρητή. Είτε εφαρμόζουν τα προβλεπόμενα μέτρα, είτε δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ από την Ευρωπαϊκή βοήθεια.
Για το λόγο αυτό στο debate ούτε ο κ. Τσίπρας ούτε ο κ. Μεϊμαράκης κατάφεραν να βρουν έστω ένα ισοδύναμο μέτρο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τις πρόσφατα ψηφισμένες μνημονιακές ρυθμίσεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για κατάργηση του μέτρου του ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση, μέτρο που η δική του κυβέρνηση εμπνεύστηκε και ψήφισε, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις ότι ήταν απαίτηση της Τρόικας. Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε για το ποια είναι τα ισοδύναμα που θα αντικαταστήσουν το μέτρο, δεν ήταν σε θέση να απαντήσει.
Απορία: δεν ήταν προετοιμασμένος; Σε μία προεκλογική αναμέτρηση όπου το συγκεκριμένο ζήτημα είναι η βασική αιχμή κατά της απελθούσης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα ήταν αστείο να πιστεύει κανείς ότι το επικοινωνιακό επιτελείο του πρώην Πρωθυπουργού δεν τον προετοίμασε για αυτή την ερώτηση. Μπορεί λοιπόν εύλογα να υποθέσει κανείς ότι η αλήθεια είναι πως δεν είχε απάντηση να δώσει, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχουν ισοδύναμα 260 εκατ. ευρώ ετησίως για να αντικαταστήσουν τα έσοδα από κάποιο άλλο μέτρο ή από περικοπές δαπανών.
Το ίδιο ισχύει και για τις αλλαγές στη φορολογία των αγροτών, μέτρο που δήλωσε χθες ότι θα «διορθώσει» ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Στην ερώτηση για τα ισοδύναμα που θα φέρουν τα έσοδα που έχουν προβλεφθεί, δεν κατάφερε να δώσει απάντηση.
Ανάλογο περιστατικό και η προεκλογική ρητορική του Αλέξη Τσίπρα για ισοδύναμα που θα αντικαταστήσουν την επιβολή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, την οποία επανέλαβε και στο debate. Εκεί, η εξοικονόμηση δαπανών φθάνει στα 375 εκατ. ευρώ ετησίως, κατά συνέπεια, η εξεύρεση ισοδυνάμων, όσο ωραία και αν ηχεί στα αυτιά των ψηφοφόρων, φαίνεται μάλλον απίθανη, γι’ αυτό και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σε θέση να ορίσει τα ισοδύναμα.
Και στις τρεις περιπτώσεις, η απάντηση είναι η ίδια. Κανένα επιτελείο δεν μπήκε στον κόπο να προετοιμαστεί για ισοδύναμα, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν. Γνωρίζουν, επίσης, ότι σε αυτή τη φάση οι δανειστές δεν θα δεχθούν καμία παρέκκλιση από τα όσα έχουν αποτυπωθεί στο Μνημόνιο και για τα οποία η ψήφος στο Κοινοβούλιο είναι νωπή και ευρεία.
Η προεκλογική εκστρατεία που διανύουμε είναι κατά γενική ομολογία η πρώτη χωρίς σωρεία υποσχέσεων και παροχών, καθώς κανείς πλέον δεν τις πιστεύει.
Όμως, ακόμη και αυτή η ύστατη προσπάθεια των διεκδικητών της εξουσίας να «τάξουν», αφήνει εκτός συζήτησης τα μείζονα θέματα της παιδείας, της υγείας, της ριζικής μεταρρύθμισης του Δημοσίου, των αγορών και των κοινωνικών δομών και δείχνει ότι η ελληνική κοινωνία, μάλλον δεν είναι έτοιμη να δεχθεί τη συζήτηση και, ακόμη περισσότερο, τη μεταρρύθμιση.
