Ωραίο μου hostel

Ωραίο μου hostel

Η οικονομική επάνοδος των πάλαι ποτέ παρηκμασμένων ξενώνων.

Στους περισσότερους, το άκουσμά τους πιθανόν να φέρνει συνειρμικά στο μυαλό γνωστό sequel θρίλερ. Όμως, τα hostels αλλάζουν πια εικόνα. Κι έτσι, από παρηκμασμένοι, ετοιμόρροποι ξενώνες με άθλια δωμάτια κι ανύπαρκτες παροχές πια μετεξελίσσονται σταδιακά σε μικρούς μεν, σοβαρούς ωστόσο ανταγωνιστές των ξενοδοχείων πόλης.

Το ένα μετά το άλλο, κυρίως στην Ευρώπη, πολλά hostels βάζουν τα «καλά» τους, ανακαινίζοντας τους χώρους τους -ιδιωτικούς και κοινόχρηστους- αναβαθμίζοντας τις παροχές τους και προσελκύοντας έτσι ολοένα και μεγαλύτερη γκάμα πελατών, πέραν των… μπατίρηδων εφήβων.

«Χρειάστηκε να πάω αιφνιδίως στην Κοπεγχάγη για ένα επαγγελματικό ραντεβού και -λόγω του περιορισμένου χρόνου, αλλά και μίας εκδήλωσης που γινόταν εκεί- ήταν σχεδόν αδύνατον να βρω διαθεσιμότητα σε κάποιο ξενοδοχείο του κέντρου, που να αντέχει η τσέπη μου», διηγείται στους New York Times o 30χρονος Φέρντι βαν ‘τ Βουτ, μάνατζερ σε κατασκευάστρια εταιρία ηλεκτρονικών στην Ολλανδία.

Διαβάστε ακόμη: Εντυπωσιακή αύξηση των Ελλήνων μεταναστών στην Αυστρία

Αντ’ αυτού, βρήκε ένα δωμάτιο με το δικό του μπάνιο, στο δανέζικο hostel της αλυσίδας Generator. Η διαμονή του εκεί ήταν τόσο ευχάριστη -λέει- ώστε σε ένα επόμενο ταξίδι του στο Βερολίνο επέλεξε να μείνει στο γερμανικό «αδελφάκι» της αλυσίδας.

Η περίπτωσή του νεαρού Ολλανδού δεν είναι πια η εξαίρεση στον κανόνα. Ολοένα και περισσότερα -νεαρά κυρίως- στελέχη επιχειρήσεων, ενήλικοι τουρίστες, αλλά και οικογένειες με περιορισμένο προϋπολογισμό για τα ταξίδια τους στο εξωτερικό ακολουθούν τον ίδιο «δρόμο».

Ειδικά δε η πρώτη κατηγορία, παρατηρεί η Stay Wyse -μία μη κερδοσκοπική εταιρία, που καταγράφει τις τάσεις των νεαρών ταξιδιωτών ανά τον κόσμο- πλέον αντιστοιχεί στο 10% των πελατών hostels στην Ευρώπη, με σταθερά αυξητική μάλιστα τάση, της τάξης του 1%, από το 2009 κι εντεύθεν. Αφότου δηλαδή ενέσκηψε η οικονομική κρίση.

Διαβάστε ακόμη: Οι μπάτλερ του Ντουμπάι

Οι αριθμοί μιλούν λίγο-πολύ από μόνοι τους. Σε αναβαθμισμένους ξενώνες στην Κοπεγχάγη η τιμή διανυκτέρευσης είναι κατά μέσο όρο 20% φθηνότερη από αυτή ενός τυπικού ξενοδοχείου πόλης, στην Βαρκελώνη είναι 10% λιγότερο συγκριτικά με ένα μέσο ξενοδοχείο, ενώ στην Γενεύη μπορεί να είναι και μισοτιμής, έναντι ενός ξενοδοχείου τριών αστέρων.

Ορισμένοι από αυτούς μπορεί να σας αφήσουν μάλιστα με ανοιχτό το στόμα, παρατηρεί η Τζοβάνα Τζεντίλε, διευθύντρια δημοσίων σχέσεων της HostelBookers.com: μίας λονδρέζικης ιστοσελίδας που ειδικεύεται στην ανεύρεση οικονομικής διαμονής για ταξιδιώτες. Πλέον, πολλά hostels δεν παρέχουν άλλωστε απλά δωμάτια με μπάνιο.

Στις εγκαταστάσεις τους μπορεί κανείς να βρει πισίνα, κάποιον μικρό χώρο για συνεδριάσεις, γυμναστήριο, κοινόχρηστη αίθουσα με μεγάλη τηλεόραση και στερεοφωνικό ηχοσύστημα, αίθουσα παιχνιδιών, κοινόχρηστη κουζίνα για μαγείρεμα. Συχνά δε για τους πελάτες οργανώνονται νύχτες προβολής κινηματογραφικών ταινιών, εκδρομές στην πόλη κι άλλες εκδηλώσεις.

Διαβάστε ακόμη: O τουρισμός περνάει από το στομάχι

Δεν είναι ωστόσο όλα «ρόδινα», τονίζει ο Ντέιβιντ Ορ, ιδρυτής της ιστοσελίδας Hostelz.com. «Το κλειδί είναι να διαλέξει κανείς τον χώρο διαμονής που καλύπτει τις προσωπικές του ανάγκες. Σε ορισμένα ξενοδοχεία», προειδοποιεί, «οι λεγόμενοι business travelers μπορεί να αισθανθούν έξω από τα νερά τους». Και για του λόγου το αληθές, παραθέτει την προσωπική του εμπειρία.

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι του στην Ισπανία, ο Ντέιβιντ έμεινε σε ένα hostel, που τελικά ήταν γνωστό για τα ολονύκτια πάρτι. «Κι εάν θες να έχεις υπηρεσία δωματίου ή έστω ένα minibar», συμβουλεύει με τη σειρά του ο Φέρντι βαν ‘τ Βουτ «τότε μία νύχτα σε hostel δεν είναι η καλύτερη ιδέα».