Πώς να νικήσετε την εξουθένωση: Η ευελιξία δεν είναι το εύκολο φάρμακο που νομίζουν οι εργοδότες

της Claire Zillman

Είναι οι γυναίκες πιο εξαντλημένες από ό,τι ήταν πέρυσι; Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση με ένα κατηγορηματικό «ναι», αλλά τώρα υπάρχουν και επαρκή στοιχεία που το επιβεβαιώνουν.

Σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση Women in the Workplace της McKinsey και της LeanIn.org, η οποία διεξήγαγε έρευνα σε 423 οργανισμούς και 65.000 εργαζόμενους, το 42% των γυναικών δηλώνει ότι συχνά ή σχεδόν πάντα αισθάνεται ότι έχει εξαντληθεί. Αυτό το ποσοστό είναι αυξημένο σε σχέση με το 32% πέρυσι και επτά ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το ποσοστό μεταξύ των ανδρών συναδέλφων τους.

Η μελέτη επισημαίνει μερικούς ενόχους που μπορεί να τροφοδοτούν την εξουθένωση πέρα από τους καλά τεκμηριωμένους παράγοντες, όπως η κατάρρευση της παιδικής μέριμνας.

Οι γυναίκες εκτελούν περισσότερη συναισθηματική εργασία στην εργασία από τους άνδρες συναδέλφους τους. Μεταξύ των εργαζομένων με γυναίκα προϊσταμένη, το 61% δηλώνει ότι αυτή ελέγχει τη γενική τους ευημερία, το 29% δηλώνει ότι αυτή βοηθά στην αντιμετώπιση των προκλήσεων μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής και το 42% δηλώνει ότι η γυναίκα προϊσταμένη προσπαθεί να εξασφαλίσει έναν διαχειρίσιμο φόρτο εργασίας, σε σύγκριση με το 54%, το 24% και το 36% των εργαζομένων με άνδρες προϊσταμένους, αντίστοιχα.

Οι γυναίκες έχουν επίσης έως και διπλάσιες πιθανότητες να αφιερώνουν σημαντικό χρόνο σε προσπάθειες υπέρ της πολυμορφίας, της ισότητας και της ένταξης που δεν αποτελούν μέρος των επίσημων καθηκόντων τους (όπως η διοργάνωση εκδηλώσεων και η πρόσληψη από υποεκπροσωπούμενες ομάδες), αλλά η εργασία αυτή συχνά παραβλέπεται. Σχεδόν το 70% των εταιρειών δηλώνουν ότι η ποικιλομορφία είναι κρίσιμη, αλλά λιγότερο από το ένα τέταρτο των εταιρειών συνυπολογίζουν την εργασία αυτή στις επίσημες αξιολογήσεις απόδοσης.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα ευρήματα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γυναίκες που διοικούν ομάδες έχουν ακόμη υψηλότερο ποσοστό αίσθησης εξουθένωσης – περισσότερο από 50% – και το 40% έχουν σκεφτεί να εγκαταλείψουν το εργατικό δυναμικό ή να στρέψουν αλλού την καριέρα τους.

Η μελέτη προσφέρει μια λύση στους εργοδότες, και θα έλεγα ότι αυτή είναι μάλλον προφανής: «Οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη ευελιξία στο να παίρνουν άδεια και να απομακρύνονται από την εργασία είναι πολύ λιγότερο πιθανό να εξαντληθούν», αναφέρει η μελέτη. Οι εργοδότες το έχουν αντιληφθεί: το 88% των ερωτηθέντων προσφέρουν ευέλικτο ωράριο, από 27% πριν από το 2020.

Γιατί λοιπόν όλη αυτό το burnout;

Φαίνεται ότι αυτά τα «ευέλικτα ωράρια» έχουν συνοδευτεί από ελάχιστα όρια, γεγονός που εκτρέφει μια κουλτούρα στην οποία σχεδόν το 40% όλων των εργαζομένων αισθάνεται ότι είναι πάντα σε λειτουργία. Μόνο 1 στους 5 εργαζόμενους λέει ότι η εταιρεία τους τούς έχει ενθαρρύνει να αγνοούν μη επείγοντα αιτήματα εκτός του παραδοσιακού ωραρίου 9 με 5, και μόνο 1 στους 3 λέει ότι έχει λάβει καθοδήγηση σχετικά με τη δέσμευση προσωπικού χρόνου στο ημερολόγιό τους.

Αυτές οι μικρές χειρονομίες θα μπορούσαν να έχουν μεγάλη σημασία. Από τους εργαζόμενους που αισθάνονται ότι είναι «πάντα σε εγρήγορση», το 57% δηλώνουν ότι έχουν εξαντληθεί. Μεταξύ εκείνων που δεν αισθάνονται έτσι, το ποσοστό εξουθένωσης είναι 26%.