Σαρκοζί, όπως λέμε… Μπερλουσκόνι!

Μπορεί να διατάχθηκε έρευνα εναντίον του -σε μία από τις συνολικά έξι υποθέσεις όπου εμπλέκεται το όνομά του- ο ίδιος όμως δηλώνει θύμα. Θεωρεί ότι μερίδα δικαστών της χώρας του τον καταδιώκουν, στο πλαίσιο μίας συγκεκαλυμμένης σκευωρίας για την πολιτική εξόντωσή του.

Κι έτσι, δηλώνει όχι μόνον αθώος, αλλά κι έτοιμος όσο ποτέ να δώσει μάχη μέχρι τέλους, καλώντας τον λαό του αφενός να συνταχθεί στο πλάι του, αφετέρου να κρατήσει την ανάσα του -και πιθανόν τη… μύτη του- για ακόμη δυο μήνες, μέχρι ο ίδιος να ανακοινώσει τις τελικές αποφάσεις του για το πολιτικό του μέλλον.

Θυμίζει έντονα «κεφάλαιο» από την Μπερλουσκονιάδα. Πρωταγωνιστής όμως όλων των παραπάνω δεν είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, νυν «τιμωρημένος» με κοινωφελή εργασία για φοροδιαφυγή.

Είναι ένας άλλος μέγας πολιτικός ανήρ από την εποχή της εικονικά ευημερούσας Ευρώπης: ο Γάλλος πρώην -και εσαεί επίδοξος- πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί. Ο πρώτος μετά τον Ροβεσπιέρο που πέρασε μία νύχτα πίσω από της φυλακής τα σίδερα στο ειδυλλιακό Παρίσι, εν προκειμένω ανακρινόμενος ως ύποπτος για αθέμιτη άσκηση επιρροής και διαφθορά.

«Είμαι βαθιά σοκαρισμένος γι’ αυτά που έγιναν», διακήρυξε χθες το βράδυ ο Σαρκοζί από την φίλια προς αυτόν τηλεοπτική συχνότητα του καναλιού TF1, στην πρώτη τηλεοπτική συνέντευξή του εδώ και τρία χρόνια, μετά δηλαδή τη βαριά ήττα του, το 2012, την οποία δείχνει να μην μπορεί να «καταπιεί».

Κυρίως γιατί έχασε την γαλλική προεδρία από το άχρωμο, άοσμο κι άνευρο Σοσιαλιστή αντίπαλό του, νυν πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, από τον οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει εν ευθέτω τη ρεβάνς εάν οι δικαστές δεν έμπλεκαν ξαφνικά στα «πόδια» του.

Τώρα που ο Σοσιαλιστής πρόεδρος καταρρέει στις δημοσκοπήσεις και δείχνει ανήμπορος να τιθασεύσει το υπουργικό συμβούλιο, την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του κόμματός του, το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας και την πολιτική επέλαση της λεπενικής ακροδεξιάς.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό αποσύνθεσης, ο Νικολά ευελπιστούσε ότι θα εμφανιζόταν για πολλοστή φορά στα μάτια των συμπατριωτών του ως «Μεσσίας», ξαναβάζοντας υποψηφιότητα για την προεδρία στις εκλογές του 2017 και ταυτόχρονα συμμαζεύοντας τη γαλλική δεξιά, που κινδυνεύει πια να διαλυθεί στα εξ ων κάποτε συνετέθη.

Υπό το βάρος όμως των καταιγιστικών εξελίξεων στο Παρίσι, το πρωτεύον πια ερώτημα είναι άλλο: θα καταλήξει η δικαστική έρευνα και στην απαγγελία κατηγοριών εναντίον του για κατάχρηση εξουσίας;

Επιγραμματικά, η υπόθεση αφορά στην καταγγελλόμενη απόπειρα του Σακροζί να παραβιάσει το απόρρητο του ανακριτικού έργου για τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του, το 2007 (είχε δεχθεί γενναίες εισφορές από τη γηραιά -πάσχουσα από άνοια- κληρονόμου της L’ Oreal, Λιλιάν Μπετακνούρ και του μακαρίτη πια Μουαμάρ Καντάφι).

Τα στοιχεία προέκυψαν από υποκλοπές τηλεφωνικών του συνομιλιών. Τώρα, οι συνήγοροι του Σαρκοζί ετοιμάζουν την υπερασπιστική γραμμή τους, επικαλούμενοι παράνομες μεθοδεύσεις και παραβίαση του δικηγορικού απορρήτου (ο Νικολά φέρεται να απέκτησε μέσω του δικηγόρου του, Τιερί Ερζόγκ, απόρρητες πληροφορίες για το ανακριτικό έργο από τον δικαστή του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, Ζιλμπέρ Αζιμπέρ, στον οποίο λέγεται ότι έταξε ως αντάλλαγμα μία χλιδάτη μετάθεση στο κοσμοπολίτικο Μονακό).

Προτιμούν βέβαια πολύ βολικά να αποσιωπούν το γεγονός ότι την τακτική αυτή είχε στηρίξει τα μάλα ο ίδιος ο πελάτης του όταν είχε διατελέσει, δις, υπουργός Εσωτερικών.

Εφόσον απαγγελθούν κατηγορίες, τότε ο 59χρονος Σακροζί μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με πενταετή φυλάκιση, χρηματικό πρόστιμο 500.000 ευρώ, αλλά και στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι!

Ακόμη όμως και στην περίπτωση που η έρευνα αυτή δεν καταλήξει πουθενά, το προφίλ του Γάλλου πρώην προέδρου θα έχει υποστεί ένα τεράστιο πλήγμα. Πόσο μάλλον όταν θα εξακολουθούν να χάσκουν ανοιχτές άλλες πέντε υποθέσεις, στις οποίες εμπλέκεται το όνομά του.

Ο ίδιος πάντως επιφυλάσσεται για τις τελικές του αποφάσεις, ποντάροντας προφανώς στους συνηγόρους του, αλλά και στην πολιτική λήθη που συνηθίζουν να βυθίζονται οικειοθελώς οι Γάλλοι.

Κι έτσι, στην χθεσινή συνέντευξη, ο Νικολά Σαρκοζί διεμήνυσε πως τίποτε δεν έχει τελειώσει: θα ανακοινώσει, λέει, εάν θα ξανακατέβει στην εγχώρια πολιτική σκηνή περί τα τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη.

Μέχρι τότε, πάντως, η οσμή μίας γενικευμένης σήψης θα συνεχίζει να κατακλύζει το Παρίσι και κυρίως τους κόλπους των δύο -παραδοσιακών μέχρι σήμερα- κομμάτων εξουσίας της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Όχι μόνον λόγω των σκανδάλων, αλλά και εξαιτίας της πολιτικής και οικονομικής στασιμότητας, σε μία χώρα που αντί να ασχολείται με τα πραγματικά και τεράστια εθνικά προβλήματα, αναζητά μάταια λύσεις από το ξεπερασμένο παρελθόν.

Μία χώρα που μέχρι πρότινος αποτελούσε το ένα άκρο στον κινητήριο «γαλλο-γερμανικό άξονα» της Ευρώπης, αλλά σήμερα συρρικνώνεται διαρκώς σε ισχύ, παρεμβατικότητα και γόητρο, αφήνοντας πια το πεδίο ελεύθερο στην «πρέσβειρα» της σκληρής λιτότητας, Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ, αλλά και στη «Σιδηρά Κυρία» του αντιευρωπαϊσμού, επίσης επίδοξη επόμενη πρόεδρο της Γαλλίας και ηγέτιδα του ανανήψαντος «Εθνικού Μετώπου», Μαρίν Λεπέν.