Γιατί χάνετε προθεσμίες; Μήπως δεν είστε αρκετά απασχολημένος;
Μήπως δεν είστε συνεπής στις προθεσμίες σας; Η λύση ίσως είναι να ασχοληθείτε με περισσότερα πράγματα.
της Αν Φίσερ
Φαίνεται ότι οι περισσότεροι μάνατζερ αντιμετωπίζουν δύο μεγάλα προβλήματα παραγωγικότητας των εργαζομένων – την αναβλητικότητα και τις χαμένες προθεσμίες – με τον χειρότερο τρόπο. Τουλάχιστον, αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που εκπόνησαν ερευνητές από τέσσερες σχολές διοίκησης επιχειρήσεων.
Ιδού ένα κουίζ για σας: Όταν ένα μέλος της ομάδας σας αναβάλλει ένα πρότζεκτ μέχρι να περάσει η προθεσμία, τι κάνετε; Υποθέτετε ότι είχε πολλά πράγματα να κάνει και αφαιρείτε λίγο από το βάρος που έχει φορτωθεί ώστε να μπορέσει να συγκεντρωθεί καλύτερα, ή απλώς ορίζετε μια νέα προθεσμία, χωρίς να του μειώσετε το συνολικό αριθμό καθηκόντων.
Τα περισσότερα καλοπροαίρετα αφεντικά ίσως επέλεγαν την πρώτη εκδοχή, αλλά η καλύτερη λύση είναι η δεύτερη. «Όταν οι άνθρωποι χάνουν μια προθεσμία, συνήθως νοιώθουν άσχημα γι’ αυτό. Νοιώθουν ένοχοι», σημειώνει ο Άντριου Στίβεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, που ηγήθηκε της μελέτης. «Αυτά τα συναισθήματα αποθαρρύνουν τον φορέα τους. Μόλις κάποιος αρχίζει να συνδέει αρνητικά συναισθήματα με ένα καθήκον, τότε είναι ακόμα δυσκολότερη η ολοκλήρωση του καθήκοντος».
Αντιθέτως, όταν οι άνθρωποι που χάνουν μια προθεσμία έχουν κι άλλη δουλειά, πέρα από το έργο που δεν έφεραν σε πέρας, «τότε δεν αποθαρρύνονται τόσο πολύ», λέει ο Στίβεν. «Μπορούν να βρουν μια δικαιολογία για την αποτυχία τους λέγοντας στον εαυτό τους ‘Ε, είχα άλλα εκατό πράγματα να κάνω’».
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι ο αριθμός των καθηκόντων που κάποιος έχει να επιτελέσει δεν είναι τόσο σημαντικός όσο το κατά πόσο αυτός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως απασχολημένο. Άρα, για να μην έχουν την τάση να είναι αναβλητικοί οι εργαζόμενοί σας, καλό είναι να τους κάνετε να νοιώθουν ότι είναι απασχολημένοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να τους φορτώνεται περισσότερη δουλειά. Ας πούμε, μπορείτε να χωρίζετε το κάθε έργο σε μικρότερα υπο-έργα, με ξεχωριστή προθεσμία για το καθένα. Έτσι, αντί για ένα έργο, ο εργαζόμενος θα νοιώθει ότι έχει να ασχοληθεί με δέκα.
Διαβάστε ακόμη:
