Πώς θα μπορούσε να ρυθμιστεί το ελληνικό χρέος

Πώς θα μπορούσε να ρυθμιστεί το ελληνικό χρέος
epa05101782 Managing Director of the European Stability Mechanism Klaus Regling (L) speaks with Greece's Finance Minister Euclid Tsakalotos (R) during a Eurogroup Finance ministers meeting at the European Council headquarters in Brussels, Belgium, 14 January 2016. Person at (C) not identified. EPA/OLIVIER HOSLET

Τι δείχνει έγγραφο του ESM για τις παρεμβάσεις που αυτή τη στιγμή εξετάζονται στο τραπέζι.

Σε τρία στάδια και υπό προϋποθέσεις θα γίνει η αναμόρφωση του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με όσα αποφασίστηκαν στο Eurogroup για την Ελλάδα. Οι τελικές αποφάσεις για τον τελικό οδικό χάρτη του χρέους θα παρθούν στο τακτικό Eurogroup της 24 Μαΐου.

Σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις γενικές κατευθυντήριες αρχές που έθεσαν οι Ευρωπαίοι ΥΠΟΙΚ τα πιθανά πρόσθετα μέτρα για το χρέος αφορούν:

(i) τη διευκόλυνση της πρόσβασης στην αγορά ομολόγων

(ii) την εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής

(iii) την παροχή κινήτρων για τη διαδικασία προσαρμογής της χώρας, ακόμη και μετά τη λήξη του προγράμματος

(iv) την ευελιξία να προλάβει τις επιπτώσεις από τις διακυμάνσεις του ΑΕΠ και των επιτοκίων στο μέλλον.

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το Eurogroup θα εξετάσει τα εξής:

Σε βραχυπρόθεσμη βάση, τις πιθανότητες για μεγιστοποίηση της διαχείρισης του χρέους του προγράμματος.

Σε μεσοπρόθεσμη βάση, το Eurogroup ζητά από το EWG να αναζητήσει συγκεκριμένα μέτρα (όπως η επιμήκυνση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής) που μπορεί να χρησιμοποιηθούν, αν είναι αναγκαίο, στη λήξη του προγράμματος του ESM, υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και μέτρα όπως η χρήση των κερδών των ομολόγων που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης (SMPs και ΑNFA).

Σε μακροπρόθεσμη βάση, το Eurogroup είναι έτοιμο, αν κριθεί αναγκαίο, και υπό την προϋπόθεση ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα, να αξιολογήσει στο τέλος του προγράμματος την ανάγκη πιθανών πρόσθετων μέτρων για το χρέος για να διασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας παραμένουν σε βιώσιμη τροχιά.

Πιο αποκαλυπτικό είναι έγγραφο του ESM που δημοσίευσε η Wall Street Journal. Σύμφωνα με αυτό εξετάζεται:

1. Η μέση επιμήκυνση των δανείων που έλαβε η Ελλάδα από τον EFSF κατά το δεύτερο πρόγραμμα πρέπει να επιμηκυνθεί κατά πέντε έτη, στα 37,5 έτη.

2. Οι ετήσιες πληρωμές που καταβάλλει η Ελλάδα για τα δάνεια του EFSF θα σταθεροποιηθούν στο 1% το ΑΕΠ ως το 2050, ενώ θα μπει πλαφόν στα

επιτόκια στο 2%.

3. Οι κεντρικές τράπεζες των κρατών της ευρωζώνης και η ΕΚΤ θα επιστρέψουν στην Ελλάδα τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα. Το ποσό που θα επιστραφεί υπολογίζεται στα 8 δισ. ευρώ, σημειώνει το έγγραφο.

4. Η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όποια χρήματα απομείνουν από την διάσωση των 86 δισ. ευρώ για να αποπληρώσει νωρίτερα τα δάνεια από το ΔΝΤ, τα οποία έχουν υψηλότερο κόστος.

Όπως αναφέρουν οι Financial Times, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας θα εκτοξευτούν μετά το 2022, όταν θα λήξει η συμφωνία του 2012, που της επιτρέπει να αναβάλει για 10 χρόνια πληρωμές τόκων από κάποια από τα χρέη της.

Μια βασική εκτίμηση του ESM δείχνει τις χρηματοδοτικές ανάγκες να εκτοξεύονται από 9% του ΑΕΠ το 2022 σε 19,5% μέχρι το 2040 και 24,3% μέχρι το 2060, εκτός και αν εγκριθεί ελάφρυνση χρέους. Σε περίπτωση που η ευρύτερη οικονομία επιδεινωθεί, τότε αυτό το ποσό θα μπορούσε να αυξηθεί μέχρι και 62,8% ως το 2060.

Πιο «επίμαχα» μέτρα που βρίσκονται υπό συζήτηση είναι η επιστροφή κερδών που έχει βγάλει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία θα μπορούσαν να αγγίξουν τα οκτώ δισ. ευρώ μέχρι το 2026, και η αντικατάσταση των δανείων από το ΔΝΤ (με επιτόκια 4-5%) από φθηνότερα δάνεια μεγαλύτερης διάρκειας από τον ESM.

Κάθε επιλογή έχει τεχνικά και πολιτικά μειονεκτήματα. Αλλά και πάλι υπάρχει διαφωνία για το πόση ελάφρυνση χρέους χρειάζεται, με το ΔΝΤ να είναι πιο συντηρητικό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σχετικά με την προοπτική ανάπτυξης της Ελλάδας, τους στόχους για το πλεόνασμα και τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις.