5 απλά βήματα για να γίνεις πιο υπομονετικός στην καθημερινότητά σου
Λένε πως η υπομονή είναι αρετή. Αλλά κανείς δεν σου μαθαίνει πώς να γίνεις πιο υπομονετικός—είτε πρόκειται για ουρές, καθυστερήσεις στην κίνηση ή για εκείνο το «Συγγνώμη, τι είπες μόλις;» που ακούς για τρίτη φορά στη σειρά από τον σύντροφό σου.
Κάποιοι άνθρωποι είναι πράγματι πιο υπομονετικοί από άλλους. Σύμφωνα με τον Geoffrey Gold, PhD, ψυχολόγο στο Therapists of New York, αυτό μπορεί να οφείλεται σε χαρακτηριστικά προσωπικότητας που διευκολύνουν την αποδοχή της αβεβαιότητας ή που επιτρέπουν στο άτομο να δίνει πιο εύκολα χώρο στους άλλους. Όμως η υπομονή δεν είναι έμφυτη, μπορείς να την καλλιεργήσεις. «Προϋποθέτει συναισθηματικές δεξιότητες όπως η ικανότητα να αντέχεις τη βαρεμάρα, τον εκνευρισμό και το άγχος, σε συνδυασμό με ενσυνειδητότητα και αυτοσυμπόνια», λέει ο Dr. Gold στο SELF.
Αν το να περιμένεις δεν είναι το δυνατό σου σημείο, μην ανησυχείς—υπάρχει λύση. Ορίστε ένας πρακτικός οδηγός βήμα προς βήμα για να καλλιεργήσεις περισσότερη υπομονή στην καθημερινότητά σου:
1. Ξανασκέψου τι σημαίνει πραγματικά "υπομονή"
Αν φαντάζεσαι την υπομονή σαν μια ατελείωτη καλοσύνη χωρίς καμία ενόχληση ή εκνευρισμό… δεν είναι περίεργο που σου φαίνεται αδύνατη. Αυτή η εκδοχή δεν είναι ρεαλιστική — και ούτε είναι το ζητούμενο.
Η υπομονή σχετίζεται περισσότερο με την αποδοχή του ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα. «Για όσους δυσκολεύονται, το πρόβλημα είναι η άρνηση αποδοχής», εξηγεί η Fanny Tristan, LCSW, ψυχοθεραπεύτρια και ιδρύτρια του Restority Space στη Νέα Υόρκη. Δεν αποδέχονται πόσο χρόνο απαιτείται για να μάθεις κάτι νέο ή για να προχωρήσει μια κατάσταση—και αυτό γεννά εκνευρισμό, ανυπομονησία ή και θυμό.
2. Μπες στη θέση του άλλου
Ένας βασικός λόγος που απογοητευόμαστε όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε είναι ότι κρατάμε μέσα μας μια λίστα με “πρέπει”: ο σερβιτόρος πρέπει να είναι πιο γρήγορος, ο συγκάτοικος πρέπει να πλύνει τα πιάτα, ο τραυματισμός μου θα έπρεπε να έχει ήδη επουλωθεί.
Αλλά όπως λέει ο Dr. Gold, αυτό το mindset οδηγεί σε ένα είδος “main character energy”—νιώθεις πως όλοι πρέπει να κινούνται με βάση το δικό σου πρόγραμμα. Η ενσυναίσθηση μπορεί να φέρει ανακούφιση: πριν γκρινιάξεις ή αγανακτήσεις, σκέψου ότι ο barista ίσως εξυπηρετεί 10 άλλες παραγγελίες ή ότι ο συγκάτοικός σου πέρασε μια δύσκολη εβδομάδα. Οι περισσότερες ενοχλήσεις δεν είναι προσωπικές — και συχνά δεν αξίζουν τον θυμό μας.
3. Επιβράδυνε – ξεκινώντας από το σώμα σου
Ακούγεται αντιφατικό, αλλά όσο περισσότερο βιάζεσαι, τόσο πιο αγχωμένος θα νιώθεις. Η επιτάχυνση του σώματος λέει στον εγκέφαλο ότι κάτι επείγει. Το να περπατάς πιο αργά, να παίρνεις μια ανάσα πριν απαντήσεις σε μήνυμα, ή να μασάς πιο συνειδητά είναι μικρές, αλλά ουσιαστικές κινήσεις που καλλιεργούν την εσωτερική ηρεμία. Και από εκεί αρχίζει η πραγματική υπομονή.
4. Χρησιμοποίησε το σώμα σου για να απελευθερώσεις ένταση
Η ανυπομονησία δεν είναι μόνο στο μυαλό—συσσωρεύεται στο σώμα. Πριν φτάσεις να ξεσπάσεις, κάνε κάτι απτό: στρίψε ένα stress ball, χρησιμοποίησε έναν fidget spinner, ή δοκίμασε να κρατήσεις ένα παγάκι ή να μπεις σε ένα καυτό ντους. Αυτές οι σωματικές ασκήσεις, όσο ασήμαντες κι αν φαίνονται, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες στρατηγικές αποσυμπίεσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ TOP 10:
5. Μάθε να μην κάνεις τίποτα — και να νιώθεις καλά με αυτό
Η υπομονή δεν έρχεται από δύο-τρεις στιγμές mindfulness. Θέλει εξάσκηση στο να αποδέχεσαι την ανία και την αβεβαιότητα, χωρίς να αντιδράς με εκνευρισμό. Όπως εξηγεί ο Dr. Gold, ο εγκέφαλός μας έχει μάθει να περιμένει συνεχή ερεθίσματα — από το scroll στο κινητό μέχρι τις λίστες με tasks.
Κάνε το πείραμα: άσε ένα απόγευμα χωρίς πρόγραμμα, χωρίς κινητό, χωρίς ερεθίσματα. Ή κλείσε 10 λεπτά την ημέρα για απόλυτη ακινησία. Σιγά-σιγά, ο εγκέφαλός σου θα αρχίσει να εμπεδώνει μια νέα αλήθεια: όλα είναι καλά — και έχεις χρόνο. Και τότε, η υπομονή δεν θα είναι μαρτύριο. Θα είναι απλώς στάση ζωής.
