Αγωνία για τον κόφτη

Αγωνία για τον κόφτη
Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, μιλάει κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε λίγο μετά το πέρας των εργασιών του έκτακτου Eurogroup, εκφράζοντας την ικανοποίησή του για το σημερινό «θετικό Eurogoup για την Ελλάδα και την Ευρώπη», τη Δευτέρα 9 Μαΐου 2016, στην έδρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις Βρυξέλλες. ΑΠΕ-ΜΠΕ/consilium.europa.eu/Christos DOGAS

Οι θεσμοί επιμένουν σε μηχανισμό για μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.

Προθεσμία μίας εβδομάδας -έως το EWG της επόμενης Δευτέρας- έχουν κυβέρνηση και θεσμοί προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία για τον περιβόητο κόφτη δαπανών, αφού το πακέτο των υπόλοιπων προαπαιτούμενων έχει σχεδόν κλείσει.

Η κυβέρνηση διαρρέει μέσω κύκλων του Μαξίμου ότι θα έχει τον πλήρη έλεγχο της ενεργοποίησης του μηχανισμού, αλλά και της επιλογής των δαπανών που θα κόβονται αυτόματα.

Ωστόσο, οι δανειστές δεν φαίνεται να έχουν την ίδια άποψη. Σύμφωνα με αξιωματούχους των θεσμών, ο αυτόματος κόφτης θα πρέπει να περιέχει μία δεξαμενή δαπανών όπου το μεγαλύτερο μέρος θα έχουν οι μισθοί και οι συντάξεις και όχι οι ελαστικές δαπάνες.

Στον αντίποδα, η κυβέρνηση διατείνεται ότι οι δαπάνες που θα περικόπτονται θα αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος τους επενδυτικές δαπάνες, δαπάνες για το ΕΣΠΑ, κονδύλια των ΟΤΑ, κοινωνικών παροχών, μεταφορών και εκπαίδευσης και μόνο εάν αυτές δεν είναι αρκετές θα προχωρά σε περικοπές μισθών και συντάξεων.

Πάντως, η επιλογή αυτή δεν ικανοποιεί όχι μόνο το ΔΝΤ, αλλά ούτε τους Ευρωπαίους, αφού αξιωματούχοι των Βρυξελλών επιμένουν ότι τα μέτρα θα πρέπει να είναι μόνιμου χαρακτήρα και όχι εφάπαξ.

Οι ίδιοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι πρώτα στη λίστα θα πρέπει να βρίσκονται δαπάνες όπως για παράδειγμα τα ειδικά μισθολόγια, για τα οποία η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στη μνημονιακή υποχρέωση να ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο, καθώς επίσης και η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στους υπάρχοντες συνταξιούχους, που περιλαμβάνεται στο Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου.

Σε κάθε περίπτωση, οι δανειστές διαμηνύουν ότι δεν θα δεχθούν μέτρα που δεν διασφαλίζουν συνέχεια, ενώ θεωρούν ότι πρέπει να μπει φρένο στην αντιαναπτυξιακή, όπως τη χαρακτηρίζουν λογική της περικοπής των επενδυτικών δαπανών, αλλά και της αύξησης των φόρων.