Ειδικός της απομακρυσμένης εργασίας εξηγεί: Γιατί είναι τόσο δύσκολη η επιστροφή στο γραφείο;

Ειδικός της απομακρυσμένης εργασίας εξηγεί: Γιατί είναι τόσο δύσκολη η επιστροφή στο γραφείο;
Woman working from home at laptop. (Photo by PAUL BRADBURY/CAIA IMAGE/SCIENCE / NEW / Science Photo Library via AFP) Photo: AFP
Γινεται όλο και πιο δύσκολο για τους εργαζομένους να πληρώσουν για να μείνουν στη θέση τους - εκτός αν είστε διευθυντής.

Της Sydney Lake

Παρά τις εντολές επιστροφής στο γραφείο και την τάση προς μια πιο υβριδική και in-person εργασία, οι εργαζόμενοι απομακρύνονται περισσότερο από το γραφείο. Αυτό μπορεί να μην βγάζει νόημα μέχρι να δείτε την τιμή των κατοικιών στα κέντρα των πόλεων όπου βρίσκονται τα περισσότερα κτίρια γραφείων. Για την ακρίβεια, οι τιμές κατοικιών έχουν αυξηθεί σε περισσότερες από το 85% των πόλεων των ΗΠΑ το τελευταίο τρίμηνο του 2023, σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Μεσιτών.

Ως αποτέλεσμα, περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν μετακομίσει στα προάστια και αναγκάζονται να κάνουν μεγαλύτερες μετακινήσεις. Η μέση απόσταση από την εργασία για τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν το 2023 είναι τώρα 55 χιλιόμετρα από 16 χιλιόμετρα το 2019, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Stanford και της Gusto που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Το Stanford μελέτησε σχεδόν 6.000 εταιρείες για την έρευνα.

«Οι Αμερικανοί απομακρύνονται από το γραφείο», ανάρτησε στο X ο Nick Bloom, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και ειδικός στην απομακρυσμένη εργασία. Οι άνθρωποι δεν μένουν πια κοντά στο γραφείο».

Ο Bloom έχει συντάξει πολλές μελέτες τάσεων απασχόλησης και εξ αποστάσεως εργασίας, έχοντας θητεύσει στο Υπουργείο Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου, στη McKinsey & Co. και στο London School of Economics. Ο ίδιος μίλησε επίσης για την εξ αποστάσεως εργασία στη Σύνοδο του Λευκού Οίκου για τις Εργαζόμενες Οικογένειες το 2014 μαζί με τον πρώην πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Είναι επίσης συνεργάτης της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών και έλαβε το Βραβείο Καριέρας του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών.

Ο Bloom παρατήρησε, ότι «καθώς οι άνθρωποι απομακρύνονται περισσότερο και έρχονται στο γραφείο λιγότερο, τα ποσοστά κενών χώρων γραφείων συνεχίζουν να αυξάνονται». Πράγματι, τα ποσοστά κενών θέσεων γραφείου είναι τα υψηλότερα εδώ και δεκαετίες, και η Cushman & Wakefield προβλέπει ότι μπορεί να υπάρξουν 305 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα αχρησιμοποίητων χώρων γραφείων μέχρι την αρχή της νέας δεκαετίας.

Ο Bloom δεν απάντησε σε αίτημα για συνέντευξη του Fortune.

Επειδή οι κατοικίες στην πόλη έχουν γίνει τόσο ακριβές τα τελευταία χρόνια, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τους εργαζομένους να πληρώσουν για να μείνουν στη θέση τους – εκτός αν είστε διευθυντής. Μια μελέτη της ADP που κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτόν τον μήνα δείχνει ότι η ζωή σε μεγάλες πόλεις έχει γίνει προσιτή μόνο για άτομα που εργάζονται σε διοικητικό επίπεδο και όχι για εργαζομένους πρώτης γραμμής.

Αυτή η μελέτη βρήκε μια σχέση μεταξύ προσιτής στέγης και μεμονωμένων εργαζομένων πρώτης γραμμής, ενώ πιο ακριβές πόλεις (όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, η Ουάσιγκτον, DC και το Σιάτλ) προσέλκυσαν τους ανθρώπους με περισσότερα χρήματα. Αυτό αντικατοπτρίζει ένα στεγαστικό Catch-22: Σε γενικές γραμμές, μπορείτε είτε να έχετε μια υψηλά αμειβόμενη δουλειά είτε ένα προσιτό σπίτι, αλλά το θέμα είναι να αποκτήσετε και τα δύο.

Με τη σειρά της, αυτή η τάση έχει ωθήσει περισσότερες οικογένειες χαμηλού εισοδήματος και μεσαίας τάξης στα προάστια, καθώς δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τη στέγαση στις μεγάλες πόλεις.

Πράγματι, «τα προάστια επανήλθαν στη μόδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ οι πόλεις έπεφταν σε δυσμένεια — σε μεγάλο βαθμό λόγω της στροφής στην απομακρυσμένη εργασία και της κρίσης των οικονομικά προσιτών κατοικιών», σύμφωνα με μια μελέτη της Redfin.

Μια άλλη μελέτη από την IWG, μια εταιρεία που προμηθεύει υβριδικά προϊόντα και χώρους εργασίας, δείχνει επίσης την άνοδο των commuter towns (πόλεις για μετακινήσεις) και των προαστίων των μεγαλύτερων πόλεων όπου οι εργαζόμενοι μπορούν πραγματικά να αντέξουν οικονομικά τη στέγαση. Η IWG προβλέπει ότι ο αριθμός των εργαζομένων σε γραφεία σε commuter towns θα μπορούσε να αυξηθεί έως και 175% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 60% στις ΗΠΑ, καθώς οι επιχειρήσεις στρέφονται περισσότερο προς ένα υβριδικό μοντέλο.

«Η υβριδική εργασία αναδιαμορφώνει ριζικά τη γεωγραφία της εργασίας», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της IWG, Mark Dixon. «Τα προάστια και οι επαρχιακές κοινότητες παντού αναζωογονούνται και αυτή η τάση θα συνεχίσει να επιταχύνεται τα επόμενα χρόνια».

Αν και τα δεδομένα δείχνουν ότι περισσότεροι άνθρωποι μετακινούνται προς την εργασία τους, το υβριδικό μοντέλο ήταν ακόμα μια σημαντική αλλαγή για τους ανθρώπους που περίμεναν ότι θα εργάζονται εξ αποστάσεως επ’ αόριστον και μετακόμισαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

«Πολλοί εργαζόμενοι έκαναν δραστικές αλλαγές στη ζωή τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως η μετεγκατάσταση, και τώρα απαιτείται να κάνουν ξανά σημαντικές αλλαγές», λέει στο Fortune η LynnAnn Brewer, εκτελεστική σύμβουλος στην εταιρεία συμβούλων ηγεσίας και ανθρώπινου δυναμικού McLean & Company. «Οι ηγέτες πρέπει να επιδεικνύουν ενσυναίσθηση και ευελιξία σε όλη τη διαδικασία επιστροφής για να μετριάσουν τους κινδύνους απώλειας ταλέντων ή βλάβης στη δέσμευση των εργαζομένων και στη φήμη του εργοδότη».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

Πηγή: fortune.com