Ελένη Σουράνη (SOCIALDOO): Το νέο επικοινωνιακό αφήγημα των εταιρειών πρέπει να κοιτά μπροστά και θετικά

Ελένη Σουράνη (SOCIALDOO): Το νέο επικοινωνιακό αφήγημα των εταιρειών πρέπει να κοιτά μπροστά και θετικά
Photo: Φωτ. Προσωπικού Αρχείου
Η ανάγκη επιστροφής στο γραφείο, η αλλαγή πλεύσης για τις επιχειρήσεις και η έμφυλη βία στο εργασιακό περιβάλλον.

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που η πανδημία άλλαξε ριζικά την καθημερινότητα, τον τρόπο σκέψης, ακόμη και τη φιλοσοφία ζωής μας. Ο εγκλεισμός στο σπίτι είχε κοινωνικές, οικονομικές, μα πάνω από όλα ψυχολογικές επιπτώσεις, που κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα», όπως την είχαμε στο μυαλό μας, συνιστά ουτοπία.

Στρατιές εργαζομένων μετέφεραν το γραφείο τους στο σπίτι, στερήθηκαν τη φυσική επαφή με τους συναδέλφους και ένιωσαν ότι τα όρια μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής έγιναν δυσδιάκριτα. Βέβαια, η τηλεργασία μας γλίτωσε από χρονοβόρα, ήσσονος σημασίας, meetings και ραντεβού, αλλά και από την κίνηση στους δρόμους. Ωστόσο, παρά την ευελιξία κινήσεων που αποκτήσαμε, η ανάγκη για επιστροφή στο γραφείο ολοένα μεγαλώνει. Το επιβεβαιώνει άλλωστε και η έρευνα δημοσκοπήσεων της PULSE, η οποία έγινε με πρωτοβουλία  της εταιρείας στρατηγικής επικοινωνίας SOCIALDOO και εστιάζει στο εργασιακό τοπίο μετά τη λήξη της πανδημίας, καταδεικνύοντας πως οι Έλληνες νοσταλγούν το γραφείο.

Σύμφωνα με την Ελένη Σουράνη, Ιδρύτρια & Διευθύνουσα Σύμβουλο της SOCIALDOO, πλέον είναι ορατά τα όρια και οι αδυναμίες της τηλεργασίας και η επιστροφή στο γραφείο ισοδυναμεί με την επιστροφή στην κανονικότητα. Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο Fortune η κα Σουράνη δίνει την οπτική των ίδιων των επιχειρήσεων αναφορικά με το πώς θα διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα, αλλά και το νέο επικοινωνιακό αφήγημα που απαιτείται και θα είναι βασισμένο στη λογική του “Forward looking – Ρositive thinking”.

Παράλληλα, αναφέρεται στις επιδράσεις της πανδημίας στον χώρο των media, στην επιστροφή στη συνδρομητική ενημέρωση, καθώς και στον “βομβαρδισμό” περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ τοποθετείται απέναντι στο ζήτημα της λεκτικής  και σωματικής βίας των γυναικών  στο εργασιακό τους περιβάλλον.

Κυρία Σουράνη, πρόσφατη έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων PULSE για την εταιρεία σας κατέδειξε ότι ανάμεσα στο δίλλημα εργασία από το σπίτι ή το γραφείο, οι Έλληνες επιλέγουν το δεύτερο. Που αποδίδετε αυτή την επιλογή; Περιμένατε ένα τέτοιο αποτέλεσμα, διότι δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η τηλεργασία θα είναι η νέα πραγματικότητα.

Είναι σίγουρα μία πραγματικότητα, η οποία προέκυψε κυρίως από ανάγκη. Η τηλε-εργασία μας διευκόλυνε σε πολλά επίπεδα εξαιτίας της καραντίνας, αλλά μετά από έναν χρόνο διαπιστώνουμε πλέον πλήρως τα όρια και τις αδυναμίες της. Αυτό ακριβώς θελήσαμε να αναδείξουμε με τη συγκεκριμένη έρευνα και να δούμε πώς διαμορφώνεται το εργασιακό περιβάλλον την επόμενη μέρα. Διότι όλοι συζητούμε μεταξύ μας πόσο μας έχουν κουράσει οι τηλε-συναντήσεις και πόσο δυσδιάκριτα έχουν γίνει τα όρια μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής μας ζωής με την εργασία στο σπίτι. Σε αυτό το πλαίσιο καταγράφεται στους εργαζόμενους μια μεγάλη προσδοκία επιστροφής, καθώς θεωρούν ότι έτσι γίνονται πιο δημιουργικοί και αποτελεσματικοί, ακόμα κι αν χρειαστεί να χάσουν λίγο χρόνο καθ’ οδόν προς το γραφείο.

Η περίοδος της τηλε-εργασίας, σίγουρα, θα μας αφήσει μια σημαντική κληρονομιά. Δηλαδή, πολλές «διεκπεραιωτικές» συναντήσεις θα συνεχίσουν να γίνονται διαδικτυακά. Πιθανώς και τα επαγγελματικά μας ταξίδια να είναι λιγότερα στο μέλλον. Σίγουρα όλοι θα είμαστε πιο ψηφιακοί από πριν, αλλά η προσδοκία των συντριπτικά περισσοτέρων είναι να επιστρέψουμε στο γραφείο, καθώς αυτό το αντιλαμβανόμαστε ως ένα σημαντικό βήμα επιστροφής στην κανονικότητα.

Οι εργαζόμενοι στην πλειονότητά τους θέλουν να επιστρέψουν στο πρότερο εργασιακό τους περιβάλλον. Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων τι λένε; Είναι ικανή η περικοπή του λειτουργικού κόστους που προκύπτει από την τηλεργασία να τις οδηγήσει στην υιοθέτηση ενός υβριδικού μοντέλου, όπου θα είναι στην ευχέρεια του εκάστοτε εργαζόμενου να διαλέξει το εργασιακό καθεστώς που του ταιριάζει;

Οι επιχειρήσεις έχουν κατανοήσει ότι, για την ανάπτυξή τους, δεν παίζει τόσο ρόλο το να κάνουν οικονομία στα τετραγωνικά των γραφείων τους, αλλά να δημιουργούν ομάδες που μπορούν να συνυπάρχουν δημιουργικά, να κατανοούν και να ενστερνίζονται ευκολότερα τις εταιρικές αξίες, να αισθάνονται μέρος ενός συνόλου, σ΄ ένα περιβάλλον που μπορεί να τους εμπνεύσει και να τους υποστηρίξει. Αυτό το περιβάλλον αποδείχθηκε ότι είναι ο χώρος του γραφείου στις περισσότερες περιπτώσεις. Εκτιμώ ότι, η πανδημία θα οδηγήσει τις επιχειρήσεις στο να φροντίσουν να παρέχουν ποιοτικότερους και ασφαλέστερους χώρους εργασίας, χώρους που θα λαμβάνουν υπόψιν την αειφορία και θα ενισχύουν την αξία της εργασίας. Αυτό, τουλάχιστον, κάναμε εμείς στη SOCIALDOO, μετακομίζοντας εν μέσω του lockdown σε νέα γραφεία, που έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που σας προανέφερα, σηματοδοτώντας το πως βλέπουμε το αύριο.

Ως άνθρωπος της επικοινωνίας με μακροχρόνια εμπειρία στον κλάδο πώς θεωρείτε ότι η πανδημία επηρεάζει την επικοινωνιακή στρατηγική των επιχειρήσεων; Σε ποιες δράσεις και μηνύματα πρέπει να εστιάσουν; Κοινώς ποιο θα είναι το νέο αφήγημα;

Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, πριν ακόμα γίνει ορατό το εύρος των επιπτώσεών της, εκτιμήσαμε ότι ήταν η ώρα οι επιχειρήσεις να γίνουν πιο ανθρωποκεντρικές, όχι μόνον ως προς το μήνυμα που εκπέμπουν, αλλά κυρίως ως προς τον τρόπο που υπάρχουν και λειτουργούν. Αυτή ήταν η εισήγησή μας στους συνεργάτες μας. Και απεδείχθη ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, καθώς ευαισθητοποιήθηκαν άμεσα και στήριξαν έμπρακτα τη μάχη ενάντια στον κορωνοϊό, την κοινωνία αλλά και τους εργαζόμενούς τους. Σήμερα, πιστεύουμε, απαιτείται μία νέα αντίληψη που στηρίζεται στο δίπολο που αποκαλούμε “Forward looking – Ρositive thinking”.

Όρθιοι (από αριστερά): Έλενα Δελλατόλα, Μάρκος Βουτσίνος, Γιάννης Τουφεκλής, Αριστοτέλης Καπετάνιος, Βάσω Γρηγοριάδου
Καθιστές στην πίσω σειρά: Ελένη Σουράνη, Μυλένα Μασούλα, Αφροδίτη Μποντζώρλου
Καθιστές μπροστά: Στεφανία Τσούκα, Βάσω Γώγου, Τζωρτίνα Σερπιέρη, Πετρίνα Σουράνη
Για τις ανάγκες της φωτογράφησης, τηρήθηκαν όλα τα πρωτόκολλα για την προστασία των συμμετεχόντων έναντι της Covid-19.

Δεκαετής ύφεση, κρίση στον τύπο, ψηφιακός μετασχηματισμός και πανδημία, όλες είναι συνισταμένες του ίδιου προβλήματος. Πώς αλλάζει ο χώρος των media; Έχουμε φτάσει στο σημείο εξαφάνισης των έντυπων μέσων;

Είμαστε αναμφίβολα σ’ ένα σημείο μετεξέλιξης. Τα ΜΜΕ απέκτησαν έναν κρίσιμο ρόλο παραγωγού περιεχομένου, σ’ αυτό το αδηφάγο ψηφιακό περιβάλλον. Η ταχύτητα κατανάλωσης του περιεχομένου δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει μόνον αυξημένες ανάγκες ποσότητας. Η ποιότητα αποκτά υπαρξιακά χαρακτηριστικά για τα ΜΜΕ. Γι’ αυτό και βλέπουμε σε πιο ώριμες αγορές ότι επιστρέφει η συνδρομητική  ενημέρωση. Διότι την πληροφορία την έχουν σχεδόν όλοι, σχεδόν την ίδια ώρα. Αυτό που λείπει, είναι η διασταύρωση που κάνει την πληροφορία είδηση, η καλύτερη αξιολόγηση και η βαθύτερη κατανόηση των επιπτώσεων που έχει μια πληροφορία – ένα γεγονός. Η σημασία που πρέπει να έχει για τον αναγνώστη. Αυτό θα δώσει την προστιθέμενη αξία την επόμενη περίοδο. Η παραγωγή και ανάδειξη ειδήσεων που ξεχωρίζουν από τον καταιγισμό, έχουν ουσία και αξίζουν ένα πολύτιμο κλικ και μερικά ακόμα πιο πολύτιμα λεπτά ανάγνωσης.

Ποια η ζημιά των influencers και των social media στον χώρο της επικοινωνίας; Ποιος ο ρόλος και η ευθύνη των PR Agencies σε όλο αυτό;

Για εμάς, η αξία των influencers δεν μετρά με τον αριθμό των followers, αλλά με τις ποιότητες και τις αξίες, που μπορούν να συνδυαστούν αρμονικά με εκείνες των πελατών μας, υπηρετώντας τις επικοινωνιακές τους ανάγκες. Το να βρεις τον δημοφιλέστερο “tik-tokερ” είναι απλό, αλλά αυτό δεν αρκεί για να κάνεις μια αποτελεσματική καμπάνια. Τα social media δεν είναι ένα είδος επικοινωνιακής πανάκειας. Είναι απλώς το εργαλείο που περιμένει να αξιοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο.

Πώς ανταπεξήλθε η SOCIALDOO  στις δυσκολίες που έφερε ο COVID-19; Πώς θα κινηθείτε το 2021;

Ανταπεξήλθαμε με ευελιξία, ακολουθώντας τα λόγια του Δαρβίνου ότι επιβιώνουν όχι τα πιο έξυπνα ή ισχυρά είδη, αλλά εκείνα που επιδεικνύουν τη μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα. Και συνεχίζουμε τη νέα πανδημική χρονιά, επενδύοντας στην εξέλιξή μας, τον περαιτέρω ψηφιακό μετασχηματισμό των υπηρεσιών μας, κάνοντας στρατηγική επικοινωνία με ποιοτικά χαρακτηριστικά που μας ξεχωρίζουν και κοινωνική ενσυναίσθηση. Διότι, μόνον έτσι, καταφέρνουμε να προχωράμε με τους πελάτες-συνεργάτες μας, όχι μόνον καλύπτοντας τις ανάγκες τους, αλλά, ανακαλύπτοντας καινούργιους δρόμους μαζί τους.

Είστε γυναίκα, είστε δυναμική και έχετε καταφέρει να ξεχωρίσετε στον χώρο που δραστηριοποιείστε. Με αφορμή και τις πρόσφατες αποκαλύψεις από την Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου, πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος προς την επιτυχία για ένα στέλεχος γένους θηλυκού;

Κατ’ αρχάς, είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι βρίσκονται γυναίκες με γενναιότητα και δύναμη, όπως η Σοφία Μπεκατώρου, εγείροντας ένα ζήτημα το οποίο υφέρπει, χωρίς να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Η κοινωνία μας, έδειξε υγιή αντανακλαστικά συλλογικής ευαισθητοποίησης. Ελπίζω, αυτό να μετουσιωθεί και σε δράση. Ωστόσο, σίγουρα έγινε ένα μεγάλο βήμα, ώστε να  εξαλειφθούν τέτοια θλιβερά φαινόμενα. Δεν μπορούμε να επιδείξουμε τίποτα λιγότερο από μηδενική ανοχή.

Θα πρότεινα, να εστιάσουμε και όλοι εμείς, από το επικοινωνιακό βήμα, στη δύναμη, τις ικανότητες και τη γυναικεία ευελιξία. Έτσι, θα έχουμε, πιστεύω, μεγάλες πιθανότητες να μεταφέρουμε το αφήγημα και να συμπαρασύρουμε και τους υπόλοιπους κλάδους και τις ηγεσίες τους σε ένα inclusive leadership model, που θα προάγει την ισότιμη συνεργασία, αποδοχή και ανάδειξη της γυναίκας επαγγελματία, της γυναίκας αθλήτριας, της γυναίκας επιστήμονα.

*H Ελένη Σουράνη είναι διευθύνουσα σύμβουλος στη SOCIALDOO, την οποία ίδρυσε το 2009. Έχει διατελέσει επικεφαλής του τμήματος ευρωπαϊκών προγραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Bordeaux III / Michel de Montaigne, καλλιτεχνική διευθύντρια στο Διεθνές Φεστιβάλ “Voyages vers l’ imaginaire”, σύμβουλος στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, καθώς και σύμβουλος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού στο Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ αργότερα κατείχε τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου στην Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.