Οι εκλογές των ψευδαισθήσεων του Brexit και το σενάριο του αυτοδύναμου Τζόνσον

Οι εκλογές των ψευδαισθήσεων του Brexit και το σενάριο του αυτοδύναμου Τζόνσον
epa08050264 A handout photo made available by BBC shows BBC Studio before BBC Leadership debate between Conservative party leader and British Prime Minister Boris Johnson (R) and opposition Labour party leader Jeremy Corbyn (L) during a BBC TV debate in Maidstone, Kent, Britain, 06 December 2019. Britons will go to the polls on 12 December 2019 in a general election. EPA/JEFF OVERS / BBC / HANDOUT MANDATORY CREDIT NOTE TO EDITORS: Not for use more than 21 days after issue. HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι κάλπες της Μεγάλης Βρετανίας ανοίγουν την Πέμπτη και όλοι μιλούν για την επόμενη μέρα.

Λίγες ημέρες πριν τις εκλογές της Μεγάλης Βρετανίας, όλα δείχνουν ότι οι Συντηρητικοί θα αποκτήσουν την αυτοδυναμία στην Βουλή των Κοινοτήτων. Η πλέον αξιόπιστη εταιρεία ερευνών, YouGove, που πρόβλεψε το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών το 2017 λόγω του μεγάλου δειγματοληπτικού δείγματος, προβλέπει πλειοψηφία 68 εδρών για το κόμμα του Μπόρις Τζόνσον, με διαφορά 11 μονάδων στην πρόθεση ψήφων, αν και το εκλογικό σύστημα των περιφερειών δεν εξαρτάται από το σύνολο των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Ένας από τους κυριότερους λόγους της επίδοσης των Συντηρητικών,  είναι η πρωτοφανής αποστροφή στο πρόσωπο του Τζέρεμι Κόρμπιν (σχ.1).

Αλλά και η εμπιστοσύνη στον Μπόρις Τζόνσον είναι πολύ χαμηλή λόγω των συνεχών αλλαγών στην πολιτική του, αλλά και τη γνωστή επίδοσή του ως δημοσιογράφου, αφού απολύθηκε από την εφημερίδα του ως διαπιστευμένος στην Ε.Ε., όταν αποκαλύφτηκε ότι τα ρεπορτάζ του ήταν σκόπιμα ψευδή. Παρ’ όλα αυτά σε άλλη έρευνα σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά οι Συντηρητικοί υπερτερούν των Εργατικών, εκτός από ένα: Στο ερώτημα ποιος νοιάζεται περισσότερο για τον λαό, απαντούν «Ο Κόρμπιν».

Οι ίδιοι οι συντηρητικοί συνιστούν γενική κινητοποίηση των ψηφοφόρων «γιατί τίποτε δεν έχει παιχτεί», όπως διατείνεται ο στρατηγός της απρόσμενης νίκης του Brexit, Dominic Cummings, ο οποίος ηγείται της προεκλογικής μάχης.

Ο ιδιόρρυθμος, ιδιοφυής και κυνικός σύμβουλος – που έχει με μαεστρία αποτυπωθεί από τον μεγάλο Benedict Cumberbatch στην ταινία «Brexit», δεν έχει άδικο. Χιλιάδες νέοι ψηφοφόροι έχουν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους, χιλιάδες μετανάστες έχουν δικαίωμα ψήφου, και η επιστολική ψήφος ήδη έχει αποσταλεί από τους πληγωμένους από την «Έξοδο» Βρετανούς- κυρίως συνταξιούχους- που διαβιούν κυρίως σε χώρες του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1.500.000).

Σε πρόσφατο άρθρο της Daily Telegraph η πιθανότητα να μην υπάρξει αυτοδυναμία των Συντηρητικών είναι υπαρκτή, μειώνοντας τη διαφορά σε 8 μονάδες!

Αν και σήμερα η διαφορά των δυο μεγάλων κομμάτων είναι 10 μονάδες σύμφωνα με τον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων, η κάλπη μπορεί να ανατρέψει την αυτοδυναμία εφόσον τις τελευταίες ημέρες η ψαλίδα μειωθεί στις 8 ή τις 5 μονάδες. Και τότε ένας συνασπισμός των Εργατικών, των Φιλελευθέρων και των Πράσινων, των Ουαλλών αυτονομιστών και των Βορειοιρλανδών «ενωτικών» (Unionists) μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση περιορισμένης κυριαρχίας και να υποβάλλει σε νέο δημοψήφισμα την «Έξοδο». Σημειώνουμε ότι με τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, τα ποσοστά των remain κομμάτων υπερτερούν των υπέρ της «Εξόδου», στο ίδιο ποσοστό που υπερτερούν και οι ψηφοφόροι της παραμονής στην Ε.Ε. Σε αυτή την περίπτωση η οικονομία, οι επενδύσεις και η ανάπτυξη και η πτώση της λίρας θα είναι δραματικές.

Αλλά δραματικές θα είναι και οι επιπτώσεις στην περίπτωση της αυτοδυναμίας του Μπόρις Τζόνσον, όπως παραστατικά γράφει ο Martin Wolf  των F.T. 

Ας δούμε όμως τι μπορεί να συμβεί την επόμενη ημέρα με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση Τζόνσον και ποιες είναι οι φαντασιώσεις της.

Οι προεκλογικές δεσμεύσεις για οικονομικές ενισχύσεις στο – σε βαθιά κρίση – διαμάντι της  κοινωνικής πολιτικής του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στην παιδεία και στα δημόσια έργα, δεν μπορούν να υλοποιηθούν από μια οικονομία που χειμάζεται και θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα στη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου.

Η μεταβατική περίοδος στην διάρκεια της οποίας η Μ. Βρετανία θα διαπραγματευτεί την νέα εμπορική συμφωνία με την Ε.Ε.  είναι πρακτικά αδύνατον να υλοποιηθεί στην προθεσμία του ενός έτους που έχει συμφωνηθεί με την Ευρώπη. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι όντως θα τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα, η αστάθεια θα συνεχιστεί μέχρις ότου επιτευχθεί μια συμφωνά τύπου Καναδά, Νορβηγίας ή ότι άλλο.

Καθώς ζούμε σε μια εποχή που ο «οικονομικός εθνικισμός» κυριαρχεί με πρωτοβουλία των ΗΠΑ (Εμπορικός πόλεμος), οι ψευδαισθήσεις για μια Βρετανία που θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες που της δίνει η απελευθέρωσή της από τα δεσμά της Εσωτερικής Αγοράς και της Τελωνειακής Ένωσης, σύντομα θα καταρρεύσουν. Οι απαιτήσεις των Αμερικανών λ.χ. για εισαγωγές μεταλλαγμένων προϊόντων, δεν θα επιτρέψουν τους Τζόνσον και Τραμπ να υπογράψουν μια συμφωνία σύντομα.

Στο διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των όποιων συμφωνιών με τρίτες χώρες, η Μ. Βρετανία θα πρέπει να εφαρμόζει τις συμφωνίες που προβλέπονται από την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου. Όμως εδώ έχουμε την κρίση της ΠΟΕ, που ενδέχεται να οδηγήσει σε τερματισμό της λειτουργίας του Οργανισμού πολύ σύντομα. Και τότε ο νόμος της ζούγκλας θα επικρατήσει διεθνώς, με εξαίρεση την ασφάλεια που παρέχουν οι 50 μέχρι τώρα εμπορικές συμφωνίες που έχει συνάψει η Ε.Ε.

Στον ορίζοντα φαίνονται ήδη τα «μαύρα σύννεφα» που μπορούν να οδηγήσουν στην διάλυση της Μεγάλης Βρετανίας που με αίμα δημιουργήθηκε πριν κάποιους αιώνες…

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλά άλλα εμπόδια που ακυρώνουν το κεντρικό σύνθημα των Συντηρητικών – Let’s get Brexit done. Αλλά και αυτά αρκούν για να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις πολλών ότι, όχι μόνο δεν τελειώνει, αλλά θα κρατήσει πολύ χρόνο με προφανείς επιπτώσεις στην Οικονομία τόσο της Ε.Ε., όσο και της Μ. Βρετανίας.

Καθώς με λύπη παρακολουθούμε τους τελευταίους σπασμούς μιας Αυτοκρατορίας, οφείλουμε ως Ευρώπη να απαλλαγούμε από αυτό το αγκάθι και να επικεντρωθούμε στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε από την πρωτοφανή κρίση της παγκοσμιοποίησης. Και όχι μόνο. Η κρίση απειλεί την νησίδα ασφάλειας, ευημερίας και συνοχής της Ηπείρου μας και τις αξίες της φιλελεύθερης  Δημοκρατίας. «Για Λακεδαιμονίους θα μιλούμε τώρα;».