Ιστορικές και πολυσυζητημένες πολιτικές διαφημίσεις

Ξεχωρίσαμε τις πιο επιδραστικές, πολυσυζητημένες ή ακόμα και περίεργες πολιτικές διαφημίσεις από την Ελλάδα και διεθνώς, αυτές που αντιπροσωπεύουν το κλίμα της εποχής τους και που η εξέλιξή τους αντικατοπτρίζει την αλλαγή του πολιτικού μηνύματος μέσα στο χρόνο.

Ο πόλεμος του Τζόνσον
Στις ΗΠΑ θεωρούν αυτή την πιο επιδραστική τηλεοπτική διαφήμιση στην ιστορία. Δημιουργήθηκε το 1964 από την καμπάνια του τότε προέδρου Λίντον Τζόνσον και υποστήριζε ότι ο αντίπαλός του στην προεδρική εκλογή Μπάρι Γκολντγουότερ θα ξεκινούσε πυρηνικό πόλεμο που θα οδηγούσε στον αφανισμό των ΗΠΑ. Εκτιμάται πως συνέβαλε αποφασιστικά στη νίκη του Τζόνσον.

Το τραγούδι του Κένεντι

Ήταν σαν διαφήμιση για κορν φλέικς με catchy ρυθμό που ακόμα και σήμερα σου «κολλάει» στο μυαλό. Το σποτ του 1960 εκθειάζει τις αρετές του JFK -ατρόμητος, νέος, κ.λπ.- και καλεί το κοινό να τον ψηφίσει σαν να ήταν προϊόν. Τακτική που επικρατεί μέχρι σήμερα.

Ο Εθνάρχης και η νοικοκυρά

Περίπου την ίδια εποχή στην Ελλάδα η πολιτική διαφήμιση ήταν σχεδόν αποκλειστικά υπόθεση της αφίσας. Για τις εκλογές του 1961 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εμφανίζεται ως ο εθνικός ηγέτης, ενώ ακριβώς δίπλα η αφίσα της ΕΔΑ (που συμμετείχε ως Πανδημοκρατικόν Αγροτικόν Μέτωπον Ελλάδος) περιγράφει τα πάθη της νοικοκυράς υπό τη διακυβέρνηση της ΕΡΕ.

Το πρωινό του Ρέιγκαν

1984 και η διαφήμιση που περιγράφει πόσο πιο καλά περνούν οι Αμερικανοί μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης Ρέιγκαν μίλησε απευθείας στο θυμικό των ψηφοφόρων και θεωρείται σήμερα από τους βασικούς λόγους για τη σαρωτική του νίκη σε εκείνες τις εκλογές.

Μετωπική επίθεση

1989 και στην Ελλάδα τα μαχαίρια έχουν βγει προς πάσα κατεύθυνση. Το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται παροχές και η ΝΔ το παρομοιάζει με ακρίδα που έχει πέσει στη χώρα και τρώει τη δραχμή.

Αυτιάς και Βιβάλντι

1993. Το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ξανακυβερνήσει, τα στελέχη της ΝΔ εκθειάζουν τις ένοπλες δυνάμεις και προειδοποιούν για «πράσινη» φορολογική επιδρομή (κάπου εκεί ακούγεται και ο νεαρός Γιώργος Αυτιάς να κάνει ερώτηση στον Παντελή Οικονόμου), η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά διαφημίζεται υπό τους ήχους της… άνοιξης του Βιβάλντι και ο Συνασπισμός με αρχηγό τη Μαρία Δαμανάκη προσκαλεί τους ψηφοφόρους να στρίψουν αριστερά.

Η αρνητική διαφήμιση στο φόρτε της

1996, η χώρα προσπαθεί να συνέλθει από την κρίση των Ιμίων, ο Κώστας Σημίτης έχει αντικαταστήσει τον θανόντα Ανδρέα Παπανδρέου και η επίθεση είναι ολομέτωπη. Οι διαφημίσεις στοχεύουν στο ότι ο αντίπαλος δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τον Έβερτ ότι δεν θα υπερασπιστεί την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία και η ΝΔ κατηγορεί τον Σημίτη ότι ευθύνεται για τα οικονομικά δεινά του τόπου.

Ο Ομπάμα και το Yes We Can

Δεν ήταν ακριβώς διαφήμιση, αλλά ένα τραγούδι του will.i.am του συγκροτήματος Black Eyed Peas οι στίχοι του οποίου αποτελούνται εξολοκλήρου από φράσεις του Μπαράκ Ομπάμα σε προεκλογική του ομιλία. Στο βιντεοκλίπ εμφανίζεται ένας γαλαξίας αστέρων (από τη Σκάρλετ Γιόχανσον μέχρι τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ) και ήταν τόσο επιδραστικό και viral που η καμπάνια του Ομπάμα το 2008 το υιοθέτησε και το διέδωσε μέσω του site της.

Η Ελπίδα του Σημίτη

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 τα πάθη στην Ελλάδα είχαν μάλλον ηρεμήσει και οι διαφημίσεις εστιάζουν στο θετικό μήνυμα και την προοπτική. Για το ΠΑΣΟΚ αυτό ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της Ελπίδας, μιας νέας γυναίκας που μιλάει σε όλο το σποτ για, τι άλλο, την ελπίδα μιας καλύτερης Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε με ελάχιστη διαφορά.