Μήπως καθόμαστε πάνω από διαμάντια;
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, 1 τετράκις εκατομμύριο τόνοι διαμαντιών ίσως βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της γης.
Κάτω από την επιφάνεια της γης ίσως βρίσκονται 1 τετράκις εκατομμύριο τόνοι διαμαντιών, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό Geochemistry, Geophysics, Geosystems.
Όμως, μην αρχίσετε να τρέφετε ελπίδες ως προς την εξόρυξή τους: Σύμφωνα με τη μελέτη, οι εναποθέσεις διαμαντιών βρίσκονται σε «κρατονικές ρίζες», 145 – 240 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης (βάθος πολύ μεγαλύτερο από το μέγιστο βάθος στο οποίο έχει πάει ποτέ γεωτρύπανο).
«Αυτό το στοιχείο δείχνει ότι το διαμάντι ίσως να μην είναι ένα εξωτικό ορυκτό, αλλά αντίθετα ένα σχετικά κοινό ορυκτό βάσει της γεωλογικής κλίμακας των πραγμάτων» είπε στο MIT News ο Ulrich Faul, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης και ερευνητικός επιστήμονας στο Τμήμα Επιστημών Γης, Ατμόσφαιρας και Πλανητών του MIT. «Δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα διαμάντια αυτά, αλλά τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα διαμάντια απ’ ό,τι νομίζαμε πριν».
Τι είναι η «κρατονική ρίζα»; Το MIT News περιγράφει τους κράτονες ως «τα παλαιότερα και πιο ακίνητα τμήματα βράχων που βρίσκονται κάτω από το κέντρο των περισσότερων ηπειρωτικών τεκτονικών πλακών». Αυτά τα σταθερά κομμάτια του φλοιού της Γης έχουν σχήμα «ανεστραμμένων βουνών». Τα βαθύτερα τμήματα των κρατόνων είναι γνωστά ως «ρίζες» και μπορεί να φτάσουν μέχρι τον μανδύα της Γης. Εκεί πιστεύουν οι συγγραφείς της μελέτης ότι βρίσκονται τα διαμάντια.
Πώς τα βρήκαν όμως τα διαμάντια οι επιστήμονες εφόσον βρίσκονται σε τέτοιο βάθος; Η απάντηση προέρχεται από σεισμικά δεδομένα – ή ηχογραφημένα ηχητικά κύματα από σεισμική δραστηριότητα (όπως σεισμοί και τσουνάμι).
Τα σεισμικά δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μέτρηση της σύστασης της γης επειδή η ταχύτητα των ηχητικών κυμάτων αλλάζει ανάλογα με τη θερμοκρασία, την πυκνότητα και τη σύνθεση των πετρωμάτων που διασχίζουν.
Εξετάζοντας τα σεισμικά δεδομένα, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε ένα ζήτημα – τα ηχητικά κύματα κινούνταν μέσω κρατονικών ριζών «ταχύτερα απ’ ό,τι πιστεύουμε βάσει εύλογων υποθέσεων για το τι υπάρχει εκεί», δήλωσε ο Faul στο MIT News.
Χρησιμοποιώντας τρισδιάστατα μοντέλα για να δημιουργήσουν εικονικούς βράχους, οι επιστήμονες προσπάθησαν να υπολογίσουν ποιες ουσίες θα μπορούσαν να συνθέτουν τις ρίζες των κρατόνων ώστε να επιτρέπουν στον ήχο να περνάει με τέτοια ταχύτητα. Τα διαμάντια ταιριάζουν με τις σχετικές υποθέσεις, και για να φτάσουν την ταχύτητα του ήχου που περνάει μέσα από τις ρίζες οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ρίζες πρέπει να είναι αποτελούνται κατά 1%-2% από διαμάντια.
Βάσει αυτής της εκτίμησης και του αριθμού των γνωστών κρατονικών ριζών, οι επιστήμονες έφτασαν στην εκτίμηση του ενός τετράκις εκατομμυρίου τόνων διαμαντιών – νούμερο 1.000 φορές μεγαλύτερο από ό,τι πίστευαν αρχικά οι ειδικοί, σύμφωνα με το CNN.
Τα διαμάντια δημιουργούνται σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής πίεσης, και φτάνουν στην επιφάνεια μέσω ηφαιστειακής δραστηριότητας.
Οι ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη προέρχονται από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Santa Barbara, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, την Ecole Polytechnique, το Institut de Physique du Globe de Paris, το Carnegie Institution της Ουάσιγκτον, το Πανεπιστήμιο του Harvard, το Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας της Κίνας, το Πανεπιστήμιο του Bayreuth, το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, το MIT και το University College London.
