Βασίλης Αποστολόπουλος: Τώρα απαιτείται εθνική ομοψυχία και συστράτευση

Βασίλης Αποστολόπουλος: Τώρα απαιτείται εθνική ομοψυχία και συστράτευση
«Η ευθύνη του leader είναι να βάζει πλάτη για την πατρίδα και τον Έλληνα πολίτη.  Πράξαμε αυτό που η συνείδηση και το πατριωτικό μας καθήκον επέβαλε».

Ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών μπήκε στη μάχη κατά της πανδημίας από την πρώτη στιγμή. Σχεδίασε τη δική του γραμμή άμυνας απέναντι στην απειλή, με πρωταρχικό στόχο τη διασφάλιση της υγείας των ασθενών, του προσωπικού και των γιατρών του και παραχώρησε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας τη νοσηλευτική μονάδα του Ιατρικού Περιστερίου, που διαθέτει 60 κλίνες, 4 χειρουργικές αίθουσες και 6 κλίνες ΜΕΘ, απολύτως δωρεάν.

Ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Ιατρικού και πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών ΕΕΝΕ, Βασίλης Αποστολόπουλος, μιλάει στο Fortune για όλα όσα συνθέτουν  το κρίσιμο puzzle των ημερών, αλλά και της επόμενης μέρας. Φύσει αισιόδοξος, αλλά και άνθρωπος που δεν «μασάει» τα λόγια του, επικροτεί τον έγκαιρο και αποφασιστικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, τις σωστές επιλογές προσώπων στην εφαρμογή του, είναι περήφανος για την αλληλεγγύη που επέδειξε η επιχειρηματική κοινότητα και επισημαίνει ότι ο ενιαίος σχεδιασμός του υγειονομικού χάρτη της χώρας που συμπεριλαμβάνει δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και υποδομές των ενόπλων δυνάμεων, πρέπει να αποτελέσει τον μπούσουλα για την επόμενη μέρα. 

Προσθέτει, ότι αν και η πτώση του τζίρου στις εταιρείες του κλάδου υγείας υπολογίζεται από 50% ως 80%, λόγω του φόβου των ασθενών να προσέλθουν στα νοσοκομεία και της υπουργικής απόφασης για την αναστολή όλων των μη επειγόντων χειρουργικών επεμβάσεων, το κύριο μέλημα της επόμενης μέρας είναι η διαφύλαξη της αξιοπιστίας και της αποδοχής της κοινωνίας, γιατί μόνον έτσι διασφαλίζεται η μακροχρόνια συνέχεια και συνέπεια. «Κερδίζουμε τη μάχη της υγείας. Αυτό θα μας δώσει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και την εσωτερική δύναμη να κινηθούμε με την ίδια αποφασιστικότητα, υπευθυνότητα και συλλογική ευθύνη για να βγούμε νικητές και στη δεύτερη μάχη, στο πεδίο της οικονομίας» δηλώνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η θεωρία της αγέλης με την οποία φλέρταραν ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία μάλλον έχει να κάνει με «ανοησία», παρά με «ανοσία».

Δείτε ένα απόσπασμα της συνέντευξης του Βασίλη Αποστολόπουλου στο Fortune Greece Web TV

Ακολουθεί όλο το κείμενο της συνέντευξης:

Κύριε Αποστολόπουλε, η πρωτοφανής επιδημία μας βρήκε όλους απροετοίμαστους. Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις, συναισθήματα και πρωτοβουλίες όταν βεβαιωθήκατε ότι πρόκειται για μια σοβαρότατη παγκόσμια απειλή;

Το ενδεχόμενο μιας πανδημίας σαν αυτή του Covid-19 μέχρι πριν λίγους μήνες έστεκε στην κοινή λογική μόνο ως σενάριο σε ταινία επιστημονικής φαντασίας και υπ’ αυτήν την έννοια δεν μπορούσε κανείς να είναι επαρκώς προετοιμασμένος. Παρά ταύτα μόλις το σενάριο αυτό άρχισε να εκτυλίσσεται, είδαμε ότι κράτη, κυβερνήσεις, οργανισμοί, επιχειρήσεις λειτούργησαν με διαφορετικά αντανακλαστικά ο καθένας.

Εμείς, ως όμιλος που δραστηριοποιείται στο χώρο της υγείας και δη ως leaders αλλά και υπεύθυνοι εταιρικοί πολίτες, σχεδιάσαμε τη δική μας γραμμή άμυνας απέναντι στην απειλή, με πρωταρχικό στόχο και γνώμονα τη διασφάλιση της υγείας των ασθενών μας, του προσωπικού και των γιατρών μας. Ο σχεδιασμός αυτός συμπεριέλαβε και τη δημιουργία πρωτοκόλλων αντιμετώπισης και διαχείρισης που καμία διεθνής βιβλιογραφία δεν διέθετε εκείνη τη στιγμή, αλλά οι κορυφαίοι μας επιστήμονες και ειδικοί, εκπόνησαν για τον παραπάνω στόχο. Η σφράγιση των περιφερειακών εισόδων των νοσοκομείων μας, η δημιουργία ειδικών χώρων αρνητικής πίεσης και χώρων αξιολόγησης με ειδικές σκηνές και containers έξω από το χώρο των νοσοκομείων μας, τα ειδικά ερωτηματολόγια, οι συνθήκες αποστείρωσης, η χρήση προστατευτικού υλικού, η λήψη δειγμάτων και η κατασκευή υλικού (όπως μάσκες και αντισηπτικά), όταν η αγορά έπαψε να διαθέτει, είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Αυτό εκ του αποτελέσματος μας γεμίζει υπερηφάνεια και μας δικαιώνει, αφού με υπευθυνότητα χτίσαμε εμπειρία και τεχνογνωσία την οποία την μοιραζόμαστε πλέον και με κορυφαία νοσοκομεία της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής με τα οποία είμαστε σε συνεχή διάλογο και επικοινωνία στο πεδίο των best practices. Αυτά είναι πράγματα που με το καλό σκοπεύουμε να αναδείξουμε μετά το πέρας της κρίσης γιατί στο τέλος της ημέρας μας διαφοροποιούν και από τον ανταγωνισμό.

Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι ενώ η επιστημονική και ιατρική κοινότητα διεθνώς, έκρουσε αμέσως τον κώδωνα του κινδύνου, οι κυβερνήσεις των κρατών ανά τον κόσμο  δεν επέδειξαν τα ίδια αντανακλαστικά;

Κυβερνήσεις κρατών, διεθνείς οργανισμοί, θεσμοί και οργανώσεις στην καλύτερη περίπτωση απέδειξαν αδυναμία και μειωμένα αντανακλαστικά. Πολύ φοβάμαι όμως ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παγκόσμιοι ηγέτες πήραν ενσυνείδητες αποφάσεις, προφανώς λανθασμένες και ίσως καταστροφικές, στη βάση των ενδεχόμενων επιπτώσεων στην οικονομία από τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.

Με άλλα λόγια τοποθέτησαν στη ζυγαριά με ισότιμο ρόλο την οικονομία και την ανθρώπινη ζωή και αυτό δυστυχώς έχει τραγικές επιπτώσεις στο πρώτο και αναπόφευκτα εν τέλει θα έχει και στο δεύτερο. Το γεγονός ότι υπήρξαν κυβερνήσεις που κινήθηκαν γρηγορότερα από άλλες νομίζω ότι αποτελεί ένα ακόμα επιχείρημα για την ανάγκη ύπαρξης και αυτοτέλειας των εθνικών κρατών.

Η ιδιωτική πρωτοβουλία στάθηκε από την πρώτη στιγμή αρωγός στο σύστημα δημόσιας υγείας με δωρεές και πρωτοβουλίες που ξεπέρασαν κατά πολύ τις δράσεις ΕΚΕ. Εσείς, παραχωρήσατε αμέσως το Ιατρικό Περιστερίου για την μεταφορά ασθενών μη σχετιζόμενων με τον κορωνοϊό  προκειμένου να αποδεσμευθούν κλίνες από τα δημόσια νοσοκομεία. Πώς το αποφασίσατε;

 Το ελληνικό επιχειρείν σε όλα τα επίπεδα έδωσε το παρόν από την πρώτη στιγμή της κρίσης και στάθηκε αλληλέγγυο στην ελληνική κοινωνία και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ενθαρρυντικό. Καταλαβαίνετε ότι ελληνικές επιχειρήσεις και επιχειρηματικές οικογένειες σαν αυτή που έχω την τιμή και την ευθύνη να εκπροσωπώ, όχι μόνο δεν θα μπορούσε να είναι απούσα, αλλά όπως πάντα θα έπρεπε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της προσφοράς στεκόμενη αντάξια στην ιστορία και το DNA της.

Έτσι λοιπόν, πρώτοι και συναισθανόμενοι την κρισιμότητα των περιστάσεων, θέσαμε στη διάθεση του Υπουργείου Υγείας τη μια από τις πέντε υπερσύγχρονες μονάδες μας στην Αττική, το Ιατρικό Περιστερίου, δυναμικότητας 60 κλινών συν 6 κλινών ΜΕΘ. Πέραν όμως του ότι η προσφορά αυτή είναι μεγάλη και ουσιαστική, λειτούργησε και ως παράδειγμα προς μίμηση για όλο τον κλάδο, αφού είδαμε μια σχετική κινητοποίηση και κάποιες άλλες προσπάθειες στη συνέχεια να λαμβάνουν χώρα στο πνεύμα της αλληλεγγύης και εθνικής ομοψυχίας που εμείς εμφυσήσαμε.

Για ακόμη μια φορά, βέβαια, με λύπησε το γεγονός ότι κάποιοι easy riders  βάφτισαν ως «Δωρεά» τη διάθεση άδειων κλινών τους που αν τελικά χρησιμοποιηθούν θα είναι επί πληρωμή(!), σε αντίθεση με τη δική μας χειρονομία που είναι δωρεάν με την πλήρη έννοια του όρου και δεν συνδέεται με καμία μα καμία απολαβή από το κράτος.

Θεωρώ ότι ως ηγέτες του κλάδου και ως ο μοναδικός εναπομείνας ελληνικών συμφερόντων όμιλος, πράξαμε αυτό που η συνείδηση και το πατριωτικό μας καθήκον μας επέβαλε και αυτό είναι κάτι που γεμίζει υπερηφάνεια τους 3.000 ανθρώπους που αποτελούν τη μεγάλη οικογένεια του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών.

Πώς αξιολογείτε μέχρι σήμερα τον σχεδιασμό και την ανταπόκριση του Εθνικού Συστήματος Υγείας στην αντιμετώπιση του Covid-19 στην Ελλάδα;

 Η αντιμετώπιση της πανδημίας στη χώρα υπερέβη – και εύχομαι να πάει έτσι μέχρι τέλους – κάθε προσδοκία. Τα γρήγορα αντανακλαστικά και οι έγκαιρες και γενναίες αποφάσεις, στην πράξη αντιστάθμισαν τις διαχρονικές «εγγενείς» αδυναμίες του Εθνικού μας Συστήματος Υγείας και της υπο-χρηματοδότησής του στα χρόνια των μνημονίων. Πολύ γρήγορα υπήρξε σχεδιασμός, οδικός χάρτης και έγιναν σωστές επιλογές προσώπων στην εφαρμογή του, ενώ ενδιαφέρον είχε η κλιμάκωση των μέτρων σε συνάρτηση με την «ευρηματικότητα» κάποιων συμπολιτών μας για να μην συμμορφώνονται.

Επίσης, στα θετικά συγκαταλέγω ότι για πρώτη φορά, ανεξαρτήτως βαρύτητας και ρόλου στο σχεδιασμό, υπήρξαν στο χάρτη ταυτόχρονα η δημόσια, η ιδιωτική υγεία και ο υγειονομικός τομέας των ενόπλων δυνάμεων. Το γεγονός ότι σε αυτή την απεχθή παγκόσμια συγκυρία η Ελλάδα είναι και πάλι case study, αλλά αυτή τη φορά με θετικό πρόσημο, είναι κάτι που πρέπει να μας κάνει όλους περήφανους και αισιόδοξους για την επόμενη μέρα.

Ο ενιαίος σχεδιασμός του υγειονομικού χάρτη της χώρας που συμπεριέλαβε, για πρώτη φορά, δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και υποδομές των ενόπλων δυνάμεων, πρέπει να αποτελέσει τον μπούσουλα και για την επόμενη μέρα.

Έχετε από τους  πρώτους υποστηρίξει ότι «η συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα υγείας  είναι επιβεβλημένη. Έχετε μάλιστα αναφερθεί στο παρελθόν στο παράδειγμα της Γερμανίας, όπου ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας αθροιστικά διασφαλίζουν το καλύτερο για το Γερμανό πολίτη. Μπορεί, κατά τη γνώμη σας,  με αφορμή την πανδημία, να εδραιωθεί μια αποτελεσματική συνεργασία και στην Ελλάδα προς όφελος του Έλληνα πολίτη την επόμενη ημέρα;

Ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της πανδημίας στη  χώρα πέραν του ότι ήταν έγκαιρος, όπως ήδη ανέφερα, έχει και ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό. Συμπεριλαμβάνει το σύνολο των υγειονομικών υποδομών της χώρας και δη του δημόσιου, ιδιωτικού και των ενόπλων δυνάμεων. Αν δεν με απατάει η μνήμη μου αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει και το Υπουργείο Υγείας δεν λειτουργεί μόνο ως υπουργείο δημόσιου τομέα υγείας. Έτσι αποφασίστηκε τα νοσοκομεία αναφοράς για την αντιμετώπιση περιστατικών COVID -19 να είναι μόνο κάποια συγκεκριμένα του δημοσίου τομέα, και ο ιδιωτικός να προσφέρει κλίνες ΜΕΘ και λοιπές κλίνες, αν χρειαστεί, προκειμένου να αποσυμφορήσει τα δημόσια νοσοκομεία από τα μη λοιμώδη περιστατικά.

Κατά την προσωπική μου άποψη αυτού του είδους η προσέγγιση, δηλαδή ο ενιαίος σχεδιασμός του υγειονομικού χάρτη της χώρας, ανεξαρτήτως βαρύτητας του κάθε τομέα, πρέπει να αποτελέσει τον μπούσουλα για την επόμενη μέρα. Άλλωστε όπως κατ’ επανάληψη έχω τονίσει οι παραπάνω τομείς είναι και πρέπει να είναι συμπληρωματικοί και όχι ανταγωνιστικοί.  

Η αναστολή των προγραμματισμένων χειρουργείων στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα, σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο επίταξης, σε περίπτωση εξάπλωσης της πανδημίας,  έχει όμως συμπιέσει τη ζήτηση για τις υπηρεσίες υγείας που αποτελούν τον βασικό κορμό των ιδιωτικών νοσοκομείων. Πώς αντιμετωπίζεται αυτή η μεγάλη ύφεση στον κλάδο σας; Υπάρχει μέριμνα ενίσχυσης από την κυβέρνηση,  όπως ήδη έχει πράξει για άλλους πληττόμενους κλάδους;

 Ο κλάδος της δευτεροβάθμιας υγείας είναι κατ’ εξοχήν ο κλάδος ο οποίος έχει πληγεί στη χώρα. Πέραν του φόβου των ασθενών να προσέλθουν στα νοσοκομεία λόγω της πανδημίας και την παύση στη ροή ξένων ασθενών, ήρθε να προστεθεί και η από 18/3/20 υπουργική απόφαση για την αναστολή όλων των μη επειγόντων χειρουργικών επεμβάσεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η πτώση του τζίρου στις εταιρίες του κλάδου να ανέλθει από 50% ως 80%!

Καταλαβαίνετε ότι η ζημιά αυτή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποφευχθεί ή έστω να μετριαστεί αφού, αντιστοίχως, οι μονάδες πρέπει να παραμένουν στο σύνολό τους ανοικτές και όλες τους οι υποδομές σε πλήρη ετοιμότητα με όλα τα αντίστοιχα σταθερά έξοδα να τρέχουν.

Δυστυχώς, και επειδή πάντα συνηθίζω να μιλάω τη γλώσσα της αλήθειας, ουδεμία για την ώρα πράξη ενίσχυσης υφίσταται, δεν έχουμε ενταχθεί στους ΚΑΔ με τις πληττόμενες επιχειρήσεις και αντιλαμβάνομαι ότι εδώ υπάρχει κατάλοιπο από μια ατζέντα του χθες και από ιδεολογήματα και αντιλήψεις που η ίδια η κοινωνία έχει απορρίψει ανεπιστρεπτί αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα δευτεροβάθμιας υγείας. Είδαμε την πολιτική εκμετάλλευση που επιχειρήθηκε το τελευταίο διάστημα αναφορικά με τον τρόπο αποζημίωσης των κλινών ΜΕΘ που διέθεσε ο ιδιωτικός τομέας. Τα €1600 ημερήσιο νοσήλιο κρίθηκαν «δώρο» στους ιδιώτες όταν την ίδια ώρα οι αντίστοιχες κλίνες στο δημόσιο στοιχίζουν πολλαπλά και οι διεθνείς υπολογισμοί σε καμία περίπτωση δεν εκτιμούν το κόστος κάτω από τις €3.500. Ελπίζω και εύχομαι να πρυτανεύσει ο ορθολογισμός και η λογική και να εγκαταλειφθούν ιδεολογικές αγκυλώσεις που μόνο κακό προκαλούν στο επίπεδο παροχής υπηρεσιών στον Έλληνα πολίτη.

Αν αφήναμε να εξελιχθεί η κρίση του κορωνοϊού χωρίς αυστηρά μέτρα, οι επιπτώσεις στην Υγεία και στο εύθραυστο μετά την δεκαετή λιτότητα ΕΣΥ, θα ήταν αδιανόητες.

Είστε επικεφαλής ενός από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας και,  ταυτόχρονα, είστε Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών ΕΕΝΕ. Ποια είναι η δική σας απάντηση στο debate που επικρατεί σχετικά με τις δραματικές επιπτώσεις του lockdown  στην οικονομία, που ήδη, σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, επιδεινώνεται μέρα με την μέρα;

Θέλω να είμαι ειλικρινής, μετά από μία πολυετή κρίση στην ελληνική οικονομία, πάνω που εδραιωνόταν η ανάκαμψη με θετικά αναπτυξιακά βήματα από όλους, ήρθε μία νέα παγκόσμια κρίση, Υγείας και οικονομική αυτή τη φορά, που θα μας κάνει όλους να χάσουμε έδαφος.  Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι στην περίπτωση της χώρας μας, η πολιτική που ακολουθήσαμε ήταν ένας  μονόδρομος υπευθυνότητας και τα μέτρα όπως κλιμακώθηκαν, καλώς ή κακώς ήταν τα προσήκοντα για το ταπεραμέντο του μέσου Έλληνα.

Αν αφήναμε να εξελιχθεί στην Ελλάδα η κρίση του κορωνοϊού χωρίς αυστηρά μέτρα, οι επιπτώσεις στην Υγεία, και στο εύθραυστο μετά την δεκαετή λιτότητα ΕΣΥ, θα ήταν αδιανόητες. Το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές θα ήταν ιδιαίτερα βαρύ αλλά και οι επιπτώσεις ούτως ή άλλως θα περνούσαν αναπόφευκτα και στο πεδίο της οικονομίας. Τα έγκαιρα και αυστηρά μέτρα λοιπόν σωστά ελήφθησαν. Χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία που φλέρταραν με ιδέες όπως αυτές της Σουηδίας, πληρώνουν σήμερα ένα ακριβό τίμημα και στην πλειονότητά τους αναθεώρησαν την αρχική τους στάση. Άρα, εκ του αποτελέσματος, η θεωρία της αγέλης μάλλον έχει να κάνει με «ανοησία» παρά με «ανοσία».

Οι εκτιμήσεις της ύφεσης στην Ελλάδα τοποθετούνται μεταξύ 10-20% για το τρέχον έτος και αυτό ίσως τρομάζει. Όλα όμως δείχνουν πως κερδίζουμε τη μάχη της υγείας.  Πιστεύω απόλυτα ότι αυτό θα μας δώσει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και την εσωτερική δύναμη να κινηθούμε με την ίδια αποφασιστικότητα, υπευθυνότητα και συλλογική ευθύνη προκειμένου εν τέλη να βγούμε νικητές και στη δεύτερη μάχη, στο πεδίο της οικονομίας.

Η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Π.Ο.Ε., οι οίκοι αξιολόγησης  και οι διεθνείς αναλυτές, υποστηρίζουν ότι η νέα πραγματικότητα  δεν θα έχει καμιά σχέση με αυτά που ξέραμε μέχρι το Γενάρη του 2020. Πώς φαντάζεστε εσείς, να διαμορφώνεται το τοπίο στην Ελλάδα το επόμενο διάστημα;

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η πανδημία του COVID-19 θα έχει game-changing, αλλά και υπαρξιακές επιπτώσεις στον κόσμο και τη χώρα. Σε καμία περίπτωση το έργο δεν πρόκειται να συνεχιστεί εκεί που το αφήσαμε τον Ιανουάριο του 2020, και η νέα κανονικότητα όταν επέλθει θα έχει νέα χαρακτηριστικά.

Για τη χώρα ειδικότερα, για να μπορέσουμε να εστιάσουμε και σε κάτι θετικό πέραν από τις απαισιόδοξες προβλέψεις στο πεδίο της οικονομίας, πιστεύω απόλυτα ότι θα προκύψει μια ελληνική κοινωνία πιο ώριμη, ισχυροποιημένη, με ενισχυμένα αντανακλαστικά αλληλεγγύης, ατομικής ευθύνης και συλλογικής υπευθυνότητας.

Η πανδημία ανέδειξε τον κορυφαίο ρόλο της επιστήμης και της τεχνολογίας σε όλα τα επίπεδα.   Στις λειτουργίες του κράτους, των επιχειρήσεων, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην καθημερινότητά μας. Ζούμε σε συνθήκες virtual reality. Ήρθαν για να μείνουν;

Η πανδημία αναμφίβολα λειτούργησε ως crash course στην εκμάθηση και αξιοποίηση των τεχνολογικών, ψηφιακών εργαλείων, αφού σε πολλές περιπτώσεις είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας και συνέχισης μιας στοιχειώδους κανονικότητας.  Η εξοικείωση όλων μας με αυτές σίγουρα μας δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα την επόμενη μέρα, όχι για να ζούμε σε συνθήκες social distancing, αλλά να μπορούμε να λειτουργούμε πιο αποτελεσματικά σε συνθήκες κανονικότητας εκεί που αντικειμενικά η απόσταση δημιουργεί εμπόδιο στη μάθηση, στην εργασία, στην πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες και εν γένει στην πρόοδο.

Όμως και σε επίπεδο ψηφιακής διακυβέρνησης και δημόσιας διοίκησης η πρόοδος που συντελέστηκε θα αποτελέσει παρακαταθήκη για το  μέλλον καθώς θα συμβάλει στην ελάττωση της γραφειοκρατίας, με όλα τα συνεπακόλουθα, αλλά και στην ελάττωση της ταλαιπωρίας και των άσκοπων και αντιπαραγωγικών μετακινήσεων των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες ακόμα και για απλά ζητήματα.

Η ευθύνη του leader είναι να προσφέρει με κόστος και αποφασιστικότητα, μη σκεπτόμενος τα κέρδη και τους ισολογισμούς σε εθνικές προκλήσεις.

Κύριε Αποστολόπουλε, όλοι θα κληθούμε να θυσιάσουμε πολλά. Ποιες θυσίες πιστεύετε ότι επιβάλλεται να κάνουν οι επιχειρήσεις για να μην  «χάσουν» την αξιοπιστία τους και να είναι παρούσες την «επόμενη μέρα»;

Όταν με το καλό η κρίση αυτή παρέλθει και έρθει η ώρα του λογαριασμού, προβλέπω ότι κανένας δεν θα έχει βγει αλώβητος. Παράλληλα η κοινωνία θα κάνει και έναν απολογισμό και μια αποτίμηση του ποια ήταν η προσφορά και η συνεισφορά του καθενός στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, και κατά βάση αναφέρομαι στους λεγόμενους corporate leaders.

Αυτή είναι η ευθύνη του leader, να προσφέρει, με κόστος και αποφασιστικότητα, μη σκεπτόμενος τα κέρδη και τους ισολογισμούς σε εθνικές προκλήσεις, να βάζει πλάτη για την πατρίδα, να προσφέρει σε εκείνους που έχουν ανάγκη, να είναι δίπλα στον Έλληνα πολίτη και στα καλά και στα δύσκολα, να δίνει το παρόν πρώτος όταν η ανάγκη για εθνική ομοψυχία και συστράτευση είναι πιο σημαντική από κάθε τι άλλο.

Και ποιο είναι το επόμενο μεγάλο τους στοίχημα;

Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τις επιχειρήσεις συνδέεται με τη διατήρηση της αξιοπιστίας τους μετά την κρίση.  Θα είναι ο τρόπος της προσπάθειας ανάκτησης του χαμένου εδάφους σε οικονομικό επίπεδο. Με απλά λόγια, να μην καταφύγουν σε επαχθείς πρακτικές για τους εργαζόμενους, τους πελάτες τους και εν γένει για την κοινωνία, «για να βγάλουν τα σπασμένα».

Τουλάχιστον, στον δικό μας όμιλο, αυτή είναι η παραδοχή για την επόμενη μέρα. Όταν δραστηριοποιείσαι σε έναν ευαίσθητο κλάδο όπως είναι η υγεία, η διαφύλαξη της αξιοπιστίας και της αποδοχής της κοινωνίας είναι και θα πρέπει να είναι το κύριο μέλημα γιατί μόνον έτσι διασφαλίζεται η μακροχρόνια συνέχεια και συνέπεια.

Σύνδεσμος της συνέντευξης στα αγγλικά: https://www.neweurope.eu/article/the-coronavirus-economy-national-unity-is-needed-now-more-than-ever/