Ιστορίες καθημερινής τρέλας στην μετά Brexit εποχή
Είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός στο ζήτημα του Brexit. Μερικές φορές αισθάνομαι και χαιρέκακος στα εμπόδια που συναντάει η Μ. Βρετανία τους πρώτους μήνες που «πήρε πίσω τον έλεγχο» στα θέματα εμπορικής πολιτικής, προϋπολογισμού κλπ . Είναι αλήθεια επίσης ότι οι Βρετανοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν την «έξοδό» τους, πράγμα που ανάγεται σε θέματα ταυτότητας και λιγότερο στα οικονομικά . Τέλος είναι επίσης αλήθεια ότι τόσο η Ευρώπη, όσο και κυρίως η Μ. Βρετανία μειώνουν την ισχύ τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Είναι ενδιαφέρον το τελευταίο κείμενο που δημοσίευσε ο Μπαρνιέ, όπου σήκωνε το βάρος της διαπραγμάτευσης, πριν εξαγγείλει την κάθοδό του στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. «..Τώρα μόλις γίνεται αντιληπτή η ζημιά της Μ. Βρετανίας στον κλάδο των τροφίμων και των ποτών που έχει απολέσει το 75% των εξαγωγών της τον πρώτο μήνα της εξόδου από την Ένωση». Δηλαδή ουίσκι και σοκολάτα..
Σοκολατοβιομηχανίες. Διαμαρτύρονται γιατί η μαύρη σοκολάτα και τα φρέσκα χριστουγεννιάτικα παρασκευάσματα είναι πλέον στα αζήτητα. Η απίστευτη γραφειοκρατία που συνεπάγεται η έξοδος από την τελωνειακή ένωση καθυστερεί ή και απαγορεύει τις εξαγωγές τους και καταστρέφει την φήμη τους διεθνώς με αποτέλεσμα να χάσουν μεγάλα ποσά. Κάποιοι σκέφτονται να κλείσουν, άλλοι να κάνουν λίγη υπομονή.
Τα ίδια συμβαίνουν και με τις εταιρείες εξαγωγών λουκάνικων «Χάσαμε το 80% της παραγωγής μας. Οι δασμοί ανέβασαν τις τιμές μας και δεν έχουμε πιά παραγγελίες». Τα ίδια και οι εξαγωγές λουλουδιών, ενδυμάτων κλπ.
Αυτή είναι η εικόνα του εμπορικών ανταλλαγών. Όπως διαπιστώνει και το Fortune.com. «Ίσως κάποιο καλό θα προκύψει από το Brexit, κάποια στιγμή. Αλλά προς το παρόν, οι βασικές ασυμφωνίες του προκαλούν…χάος».
Η ιστορία ενός ποδηλάτη, ξεπερνάει τα όρια του γελοίου και μετατρέπεται σε «καφκικό ψυχόδραμα». Περιληπτικά ο επαγγελματίας ποδηλάτης παρήγγειλε ένα ποδήλατο ειδικών προδιαγραφών που κατασκευάζεται μόνο στην Πολωνία. Αποφάσισε να το παραγγείλει λίγο πριν τα Χριστούγεννα με κόστος 5000 Λίρες. Όταν το ποδήλατο έφτασε σε συσκευασία στην εταιρεία ταχυμεταφορών, το τελωνείο του ζήτησε 2000 λίρες γιατί στο μεταξύ είχε επιβληθεί φόρος και ΦΠΑ. Αποφάσισε να το επιστρέψει γιατί δεν είχε τα χρήματα. Τελικά έπεισε τους αρμόδιους και τον απήλλαξαν από τους φόρους και τώρα μένει η παραλαβή που όμως καθυστερεί γιατί οι αποθηκευτικοί χώροι έχουν πλημμυρίσει από εισαγωγές και δεν βρίσκουν το ποδήλατο.
Αλλά και το βαρύ πυροβολικό της οικονομίας, η τεχνογνωσία των χρηματοοικονομικών συναλλαγών, τρίζει. Μετακομίζουν πολλές εταιρείες στο Δουβλίνο, το Άμστερνταμ, το Παρίσι και την Φρανκφούρτη. Κυρίως όμως στην Σιγκαπούρη και την Νέα Υόρκη.
Στη Βόρεια Ιρλανδία ξαναζούν ημέρες ταραχών από ακραίους θύλακες ενωτικών εξτρεμιστών. Οι αναμνήσεις από τη εποχή πριν τις συμφωνίες της «Μεγάλης Παρασκευής». Το Brexit τροφοδότησε τις ταραχές.
Σε ό,τι αφορά την περίφημη συμφωνία για πρόσβαση των ευρωπαϊκών αλιευτικών, κυρίως των Γαλλικών, έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών στην βρετανική αλιευτική βιομηχανία. Η πενταετής παράταση του status quo και η αδυναμία εξαγωγών στρειδιών από την Μ. Βρετανία στην Ένωση έχει γυρίσει μπούμερανγκ στον Μπόρις Τζόνσον.
Βέβαια, η Μ. Βρετανία, όσο είναι Μεγάλη, βρίσκει τους τρόπους της. Ας ευχηθούμε να σταθεί στα πόδια της. Ο αντίπαλος βρίσκεται στην Άπω Ανατολή και όχι στις δυο πλευρές του Ατλαντικού μετά την αποχώρηση του Τραμπ.
Τέλος, η όλη κατάσταση είναι βέβαιο ότι θα δράσει αποτρεπτικά σε χώρες που είναι με το ένα πόδι έξω λόγω απόρριψης της θεμελιώδους αρχής της Ένωσης που ακούει στο όνομα «φιλελεύθερη Δημοκρατία», που συνεπάγεται αλληλεγγύη. Η υγειονομική κρίση, παρά τις όποιες καθυστερήσεις, λειτούργησε ευεργετικά για την Ένωση. Το θηριώδες πρόγραμμα ανασυγκρότησης που αποφασίστηκε πέρσι το καλοκαίρι αρχίζει και αποδίδει. Η ανάληψη των δανείων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθόρισε την πορεία των δανείων από τις αγορές στα χαμηλότερα επιτόκια.
Φυσικά ο πόλεμος με τον Covid-19 δεν τελείωσε και δεν αποκλείονται δυσκολότερες καταστάσεις. Από όλη αυτή την κρίση κερδισμένοι βγαίνουν οι ευρωπαίοι πολίτες. Και υπό μια έννοια ευτυχώς που οι Βρετανοί δεν συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν «μέσα». Κερδισμένοι όμως είναι και οι Συντηρητικοί μεγιστάνες της «Οικονομίας Καζίνο», που φρόντισαν πρώτοι και καλύτερη να τοποθετήσουν την έδρα τους σε ευρωπαϊκές χώρες, για αποκτήσουν το «χρυσό διαβατήριο».
Παρόλα αυτά το συμφέρον όλων είναι η αποκατάσταση ομαλών εμπορικών σχέσεων των δυο μερών. Η σκληρή αντιπαράθεση ωφελεί τελικά άλλες εμπορικές δυνάμεις που καιροφυλακτούν ως ιέρακες στο «πτώμα» της Βρετανό-Ευρωπαϊκής συνεργασίας.
*Καθώς ολοκληρώναμε το άρθρο με εκτιμήσεις σχετικά με το εξαγωγικό εμπόριο του πρώτου μήνα Εξόδου, δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα του τριμήνου. Αντί να βελτιωθούν εξαγωγές, υποχώρησαν και άλλο. Την αισιοδοξία του Πρωθυπουργού διαψεύδουν οι επιχειρησιακοί κλάδοι και ζητούν να υπάρξει άμεση διαπραγμάτευση των δυο μερών για απάλειψη της στρέβλωσης, που αφορά κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ο Αντώνης Τριφύλλης είναι μέλος του Ε.Σ. της διαΝΕΟσις και της Σ.Ε., πρώην στέλεχος της Ε.Ε.
