Το τρέξιμο δεν κάνει πάντα τόσο καλό όσο νομίζουμε. Ιδού οι λόγοι

Το τρέξιμο δεν κάνει πάντα τόσο καλό όσο νομίζουμε. Ιδού οι λόγοι
Photo: pixabay.com
Μια συνήθεια που μπορεί να κάνει στη σωματική μας υγεία, αλλά παράλληλα να καταστρέφει την ψυχική μας υγεία.

της Alexa Mikhail

 Πόσο συχνά σας έχει πει κάποιος ότι θέλει να πάει για τρέξιμο για να καθαρίσει το μυαλό του μετά από μια κουραστική μέρα; Προσωπικά μιλώντας, τρέχω για να καταπολεμήσω το άγχος και υπάρχει λόγος που πολλοί από εμάς δένουμε τα αθλητικά μας παπούτσια, βάζουμε μουσική και ιδρώνουμε καθώς ο καρδιακός μας ρυθμός ανεβάζει ρυθμούς.

Όταν τρέχουμε, το σώμα απελευθερώνει ενδορφίνες που μειώνουν το στρες και μπορούν να οδηγήσουν σε «ευεξία» ή στη χαρούμενη κατάσταση μετά την άσκηση που βελτιώνει τη διάθεση. Με την πάροδο του χρόνου, το τρέξιμο μπορεί επίσης να ενισχύσει την εστίαση και τη μνήμη και διάφορες μελέτες υποστηρίζουν ότι το τρέξιμο προσφέρει προστασία από σωματικές και ψυχικές ασθένειες και την ανάπτυξη του Αλτσχάιμερ και της άνοιας.

Αλλά μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο Frontiers in Psychology διερευνά πώς η χρήση του τρεξίματος για να «χαθούμε» και να καταπιέσουμε τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση από την άσκηση και μειωμένη αίσθηση συνολικής ευεξίας.

Η απόδραση, που ορίζεται στη μελέτη ως «συνήθης εκτροπή του νου… ως διαφυγή από την πραγματικότητα ή τη ρουτίνα», μπορεί να βελτιώσει την ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν κάποια μορφή απόδρασης κάθε μέρα, είτε κάνοντας streaming μιας εκπομπής, παίζοντας ένα παιχνίδι, ακούγοντας ένα τραγούδι ή κάνοντας γυμναστική. Μπορεί να χρησιμεύσει ως τρόπος για να αποκτήσουμε μια βαθύτερη, πιο εστιασμένη οπτική για ένα πρόβλημα. Μπορεί επίσης να ενισχύσει τα κίνητρα.

Ωστόσο, ισχύει και το ανάποδο. Ο Δρ. Frode Stenseng, συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής ψυχολογίας από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας, λέει ότι πρέπει να προσέχουμε τη σκοτεινή πλευρά της απόδρασης: τη χρήση της δραστηριότητας για την καταστολή αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων, σε αυτήν την περίπτωση κυριολεκτικά και μεταφορικά φεύγοντας από την πραγματικότητα.

«Κάνουμε κάτι που είναι καλό για τη σωματική μας υγεία, αλλά στην πραγματικότητα καταστρέφουμε την ψυχική μας υγεία», λέει στο Fortune. «Καταπνίγουμε τα συναισθήματά μας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το να χρησιμοποιούμε το τρέξιμο ως απόδραση δεν είναι εγγενώς κακό, αλλά «η νοοτροπία της απόδρασής μας είναι πιο σημαντική από την ίδια τη δραστηριότητα», λέει ο Stenseng. «Πρέπει να γνωρίζουμε το είδος των στρατηγικών ρύθμισης των συναισθημάτων που εισάγουμε στη δραστηριότητά μας» και το εάν κάνουμε αυτή την απόδραση για αυτοκαταστολή ή για αυτοεπέκταση.

Όταν τρέχουμε, αν έχουμε επίγνωση του περιβάλλοντός μας και είμαστε ανοιχτοί στα συναισθήματά μας, είναι πιο πιθανό να προσανατολιζόμαστε στην αυτοεπέκταση. Είναι πιο πιθανό να βρισκόμαστε σε λειτουργία αυτοκαταστολής όταν τρέχουμε και χρησιμοποιούμε όλη την ενέργεια του εγκεφάλου μας για να αποφύγουμε σκέψεις για αρνητικά συναισθήματα.

Στη μελέτη σχεδόν 230 δρομέων όλων των επιπέδων, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τα κίνητρά τους πίσω από το τρέξιμο, την εξάρτησή τους από την άσκηση και τη συνολική τους ευεξία.

Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν αν ένιωθαν ότι το τρέξιμο τους έκανε να μάθουν νέα πράγματα για τον εαυτό τους ή να αισθάνονται πιο ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες και οπτικές, που καθόριζαν το επίπεδο αυτοεπέκτασής τους. Όταν οι συμμετέχοντες ένιωθαν ότι σχετίζονταν πιο στενά με δηλώσεις όπως «όταν τρέχω προσπαθώ να ξεχάσω τα δύσκολα πράγματα στη ζωή μου» ή «όταν τρέχω, θέλω να ξεφύγω από την πραγματικότητα», ο Stenseng λέει ότι αυτό είναι σημάδι αυτοκαταστολής.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το τρέξιμο για την καταστολή συνδεόταν περισσότερο με την εξάρτηση από την άσκηση και συσχετιζόταν με μειωμένη υποκειμενική ευεξία. Αντίθετα, η αυτοεπέκταση δεν συσχετιζόταν τόσο στενά με την εξάρτηση από την άσκηση και αντίθετα οδηγούσε σε μια θετική αίσθηση ευεξίας. Η καταστολή επιδεινώνει τα αρνητικά συναισθήματα, οδηγώντας σε έναν επιβλαβή φαύλο κύκλο όπου η συνέχιση του τρεξίματος «θάβει» αυτά τα συναισθήματα περαιτέρω. Επιπλέον, η μείωση της ευεξίας μπορεί να είναι τόσο αιτία όσο και αποτέλεσμα εξάρτησης από την άσκηση.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι όταν θέλουμε να αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας, η ενασχόληση με τη δραστηριότητα που μας κάνει να δραπετεύουμε μπορεί να γίνει εθιστική. Αυτή η εξάρτηση μπορεί να οδηγήσει κάποιον να ασχοληθεί με μια δραστηριότητα για να καλύψει μεγαλύτερα προβλήματα, που στην περίπτωση του τρεξίματος μπορεί να οδηγήσει σε σωματικούς τραυματισμούς και προβλήματα ψυχικής υγείας.

«Όταν προσπαθούμε να καταπιέσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα, η έρευνα δείχνει ότι περιορίζουμε και τα θετικά μας συναισθήματα», λέει ο Stenseng. «Δεν είναι δυνατό να καταπιέσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα και να αφήσουμε τα θετικά να ανθίσουν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Stenseng διαπίστωσε ότι όσο περισσότερο κάποιος χρησιμοποιούσε το τρέξιμο για να είναι πιο ενσυνείδητος και παρών, τόσο περισσότερο βελτιωνόταν η ευεξία του.

Το συμπέρασμα: Το τρέξιμο ή το τζόκινγκ είναι καλό για εμάς, αλλά μερικά χιλιόμετρα δεν θα λύσουν τα προβλήματά μας, όπως ίσως ελπίζαμε. Το να είμαστε πιο ενσυνείδητοι για τους λόγους πίσω από την εμπλοκή σε διαφορετικές μορφές απόδρασης μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να λειτουργούν πιο στοχευμένα, λέει ο Stenseng.

«Χρειαζόμαστε όλες αυτές τις δραστηριότητες όπου μπορούμε να εξερευνήσουμε τα πιο κρυφά μέρη του εαυτού μας ή απλώς να αφήσουμε τις σκέψεις μας να περιπλανηθούν», λέει. «Αλλά όταν ασχολούμαστε με αυτή τη δραστηριότητα, και χρησιμοποιούμε τόση πολλή ενέργεια, για να προσπαθήσουμε απλώς να κρατήσουμε μακριά όλα τα αρνητικά μας συναισθήματα και τις σκέψεις, θα πρέπει στην πραγματικότητα να σταματήσουμε να τρέχουμε και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας… Πρέπει να αναρωτηθούμε, γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί αυτές οι δραστηριότητες και αυτού του είδους οι πολιτισμικές συνήθειες είναι τόσο σημαντικές για εμάς;»

Σε μελλοντικές μελέτες, ο Stenseng ελπίζει να ανακαλύψει πιο συγκεκριμένα πόσο η εξάρτηση από την άσκηση επηρεάζει την ευεξία και πώς να αλλάζουμε νοοτροπία όταν θέλουμε να δραπετεύσουμε για να προωθήσουμε τη μάθηση και την επέκταση έναντι της απόδρασης.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα βγείτε έξω για τζόκινγκ, προσπαθήστε να είστε πιο ενσυνείδητοι σε οτιδήποτε μπορεί να εμφανιστεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

Πηγή: fortune.com