Σοφία Ζαχαράκη: Η εξοντωτική αύξηση φόρων συνθλίβει την ανάπτυξη

Σοφία Ζαχαράκη: Η εξοντωτική αύξηση φόρων συνθλίβει την ανάπτυξη

Η αναπλ. εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ εξηγεί γιατί οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς και ποιος είναι οδικός χάρτης για έξοδο από την κρίση. 

Η Σοφία Ζαχαράκη, τοποθετήθηκε πρόσφατα μαζί με τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, ως αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια στροφή προς την αξιοποίηση των νέων στο κόμμα του, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην 39χρονη εκπαιδευτικό που έχει εργαστεί ως καθηγήτρια σε δημόσια σχολεία, στο Υπουργείο Παιδείας στο τμήμα Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς και στο Υπουργείο Ανάπτυξης.

Η Σοφία Ζαχάρακη, σε μια έντονη πολιτικά περίοδο, όπου οι τόνοι έχουν ανέβει ένεκα Δ.Ε.Θ, δεύτερης αξιολόγησης,  μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση και αλλαγών στο τηλεοπτικό τοπίο, μιλά στο Fortune Greece για την ενασχόλησή της με την πολιτική και τη σχέση της με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για το πως βλέπει τη «δίκαιη ανάπτυξη» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ποιες είναι οι προτάσεις της ΝΔ για την Παιδεία, την έξοδο από την ύφεση και την ανάδυση της επιχειρηματικότητας.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική και γιατί επιλέξατε αυτόν τον χώρο, σε μια εποχή που οι πολιτικοί είναι για τους περισσότερους τα «μαύρα πρόβατα»;
Η γνωριμία μου με τον κόσμο της πολιτικής ξεκινάει από το Πανεπιστήμιο. Μου δόθηκε τότε η ευκαιρία, ειδικά μέσα από την συμμετοχή μου στο EDS, European Democrat Students και στo YEPP, στην νεολαία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, να έρθω σε επαφή με μια αντίληψη της πολιτικής έξω από τα στενά πλαίσια των μικροπολιτικών και παραπολιτικών στρεβλώσεων. Στην ουσία να καταλάβω, ότι η πολιτική είναι η προσπάθεια της καλύτερης οργάνωσης του ανθρώπινου κόπου στην επιδίωξη του ατομικού και συλλογικού καλού. Πιστεύω σε έναν κόσμο ευκαιριών, σε ένα μέλλον ελευθερίας και σε μια ανοιχτή κοινωνία, που θα είναι συγχρόνως μια κοινωνία αλληλεγγύης. Και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι στην Νέα Δημοκρατία. Όσο για το τελευταίο που με ρωτάτε, ξέρω καλά, ότι οι πολιτικοί αντιμετωπίζονται σήμερα σαν “μαύρα πρόβατα”. Όμως, στη Δημοκρατία οι λύσεις είναι πολιτικές. Και δεν υπάρχει πολιτική χωρίς πολιτικούς. Και όσοι είμαστε στην πολιτική, ανεξάρτητα από την θέση ή τον χώρο που βρισκόμαστε, οφείλουμε να κάνουμε ό,τι στον καθένα μας αναλογεί για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και στο κοινό μέλλον μας. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με τη συμμετοχή και αυτό είναι και το βασικό μου μήνυμα σε όλους τους νέους που διστάζουν να ασχοληθούν με τα κοινά.

Πώς αισθάνεστε για την τοποθέτησή σας στη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου τύπου της ΝΔ;
Αισθάνομαι μεγάλη τιμή.Τιμή και ευθύνη. Και θα ήθελα να ανταποκριθώ σε αυτόν τον ρόλο με όλες μου τις δυνάμεις. Κυρίως γιατί εκπροσωπώ μια νέα, δημιουργική γενιά ανθρώπων που δεν θέλει να μείνει παρατηρητής των γεγονότων και έχει ως στοίχημα να δείξει και να αποδείξει ότι μπορεί να συμβάλει στο να γίνουν τα πράγματα καλύτερα.  Μαζί με τον Γιώργο Κουμουτσάκο και τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, συνθέτουμε μια ομάδα επικοινωνίας με όρεξη για δουλειά και νέες ιδέες.

Ποια η σχέση σας με τον πρόεδρο του κόμματος και πως συνεργάζεστε;
Με τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας συνεργάστηκα τους τελευταίους μήνες μέσα από τη δουλειά μου στην Γραμματεία Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, οπότε και είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός ουσίας. Και αν θα έπρεπε κανείς να συμπυκνώσει σε μία φράση την αντίληψή του για την πολιτική, νομίζω αυτή θα ήταν η εξής: Πριν από λίγο καιρό, σε συνέντευξή του στην Washington Post, ο κ. Μητσοτάκης ρωτήθηκε αν πράγματι θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και απάντησε, ότι το ερώτημα δεν είναι πότε ή αν θα γίνει κάποιος πρωθυπουργός, αλλά τι θα αφήσει πίσω του ένας πρωθυπουργός όταν φύγει από το αξίωμα. Και σας διαβεβαιώνω, αυτήν την αντίληψη ο κ. Μητσοτάκης την υπηρετεί στην δουλειά του κάθε μέρα. Στις καθημερινή του σχέση με τους συνεργάτες του ο κ. Μητσοτάκης είναι προσηλωμένος στο αποτέλεσμα, αλλά συγχρόνως παραμένει προσιτός και φιλικός.

Ως εκπαιδευτικός με εξειδίκευση σε θέματα διδακτικής, πως σχολιάζετε τις μεταρρυθμίσεις του Νίκου Φίλη στα θέματα των ωρών και μαθημάτων διδασκαλίας, των Πανελλαδικών εξετάσεων και των κανονισμών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ;

Ένα γενικό σχόλιο που οφείλω να κάνω είναι ότι η Παιδεία δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο συγκρούσεων. Αν χάνουν οι μαθητές, χάνουμε όλοι. Σίγουρα, η  οικονομική κρίση δεν άφησε αλώβητη την Παιδεία. Δεν μπορούμε όμως να προχωρούμε σε κινήσεις περαιτέρω απαξίωσής της με ιδεοληψίες και συνεχείς εξισώσεις προς τα κάτω, με το να υποβαθμίζουμε  το ρόλο των ολοήμερων σχολείων ή το να μην επεκτείνουμε τον θεσμό των πειραματικών σχολείων και να μειώνουμε τις διδακτικές ώρες.

Η έγκαιρη τακτοποίηση των υπηρεσιακών μεταβολών των εκπαιδευτικών (αποσπάσεις-μεταθέσεις), καθώς και η τοποθέτηση των αναπληρωτών στα σχολεία με την έναρξη της χρονιάς είναι θετικά βήματα. Αυτό που πρέπει να διασφαλίσουμε είναι η σταθερότητα στις πολιτικές, πολιτικές που δεν θα αλλάζουν κάθε 2 χρόνια.  Η συναίνεση, αριστεία, αξιοποίηση νέων τεχνολογιών και εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών που αφορούν στη διδασκαλία και στη μάθηση πρέπει να είναι τα βασικά συστατικά για τις πολιτικές μας για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

Θα με ευχαριστούσε αν αποφασίζαμε ότι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας είχε πλέον θητεία αλλά και αν αποφασίζαμε επιτέλους να αποκεντρώσουμε το σύστημά μας. Τα στελέχη εκπαίδευσης έχουν τις δυνατότητες και τις δεξιότητες να παίρνουν περισσότερες αποφάσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, έτσι ώστε να ικανοποιούν τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών αλλά και να αισθάνονται και οι ίδιοι συμμέτοχοι στη διαδικασία.

Στα ΑΕΙ οι πρόσφατες εικόνες της ανομίας ή η ουσιαστική απαξίωση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων ήταν απογοητευτικά δείγματα.

Θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι η επαναφορά και η ενισχυση των Σ.Ι. Η συνέργεια των καθηγητών που προσφέρουν καθημερινά στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο με τους καθηγητές που θέλησαν να μας προσφέρουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους μεταφέροντας επιτυχημένες καλές πρακτικές του εξωτερικού μας είναι απαραίτητη. Αυτό σίγουρα που δε μας είναι απαραίτητο είναι τροπολογίες που έρχονται τελευταία στιγμή, όπως αυτή για την εκλογή προσωπικού ΕΔΙΠ και ΕΙΠ σε θέση λεκτόρων και παγώνουν μόνο μετά από εύλογες αντιδράσεις.

Μεγάλη μερίδα των εκπαιδευτικών και πανεπιστημιακών μιλά για ηθική απαξίωση του διδακτικού προσωπικού. Ποια η άποψή σας και ποια η θέση της ΝΔ σχετικά με την Παιδεία και την εκπαίδευση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τονίσει επανειλημμένα ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι καθοριστικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον των Ελλήνων πολιτών. Η ολοκληρωτική αποσύνθεσή του θα έχει ανυπολόγιστες  συνέπειες. Κανείς δεν δικαιούται να στερήσει από τις επόμενες γενιές μια ποιοτική παιδεία που θα δίνει ευκαιρίες σε όλους . Η ΝΔ έχει διαχρονικά υποστηρίξει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην παιδεία και θα συνεχίσει να το κάνει. Το διδακτικό προσωπικό δεν μπορεί παρά να είναι ο βασικός συντελεστής αυτών των μεταρρυθμίσεων.

Επειδή ζητάτε την άποψη μου σας επαναλαμβάνω ότι πιστεύω σ’ένα κόσμο ευκαιριών. Εγώ πήγα σε δημόσιο σχολείο και υπηρέτησα σε δημόσια σχολεία και θεωρώ ότι υπήρχαν μεγάλα περιθώρια για βελτίωση στα προσφερόμενα μαθήματα, στη διδασκαλία αλλά και σε άλλες δραστηριότητες που «δένουν» την ομάδα αλλά αναπτύσσουν και την κριτική ικανότητα και την κοινωνικότητα. Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε ουσιαστική αξιολόγηση και σε συνεχή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μας.  

Δεν πιστεύω στους διαχωρισμούς , θέλω η δημόσια εκπαίδευση να βελτιωθεί σε επίπεδο μαθημάτων, υλικοτεχνικής υποδομής, επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και σε όλα τα επίπεδα έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστική.  Θέλω όμως και ο πολίτης που κάνει θυσίες για να προσφέρει στο παιδί του πρόσβαση στην ιδιωτική εκπαίδευση να μη βλέπει ένα κράτος που παρεμβαίνει στη λειτουργία του εκτός και αν υπάρχουν παρατυπίες σ’αυτή.

Σοφία Ζαχαράκη

Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται σε «δίκαιη ανάπτυξη». Ο ιδιωτικός τομέας όμως έχει επωμιστεί δυσανάλογα μεγάλο βάρος από τις πολιτικές λιτότητας των τελευταίων κυβερνήσεων κάτι που φαίνεται στα «λουκέτα» στην αγορά και στη μείωσης της απασχόλησης. Ποιες οι προτάσεις της ΝΔ σχετικά;
Ο κ. Τσίπρας έχει αναφερθεί σε πολλά πράγματα, αλλά η η αμείλικτη πραγματικότητα δείχνει, ότι οι αναφορές του μόνο λογοτεχνική αξία θα μπορούσαν να έχουν. Ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που ευθύνεται, που η Ελλάδα είναι το 2016 η μόνη χώρα της Ευρώπης που βρίσκεται σε ύφεση.

Ο κ. Τσίπρας έκανε την Ελλάδα μια χώρα που κολυμπά ανάποδα το ποτάμι της ιστορίας, μια χώρα καθηλωμένη, χωρίς εμπιστοσύνη στο μέλλον της και στις δυνάμεις της. Και έτσι έχουμε από την μία έναν ιδιωτικό τομέα που έχει συνθλιβεί από τα αποτελέσματα των πολιτικών πειραματισμών του κ. Τσίπρα και, συγχρόνως, από την άλλη έναν δημόσιο τομέα υπό κατάρρευση, ακόμη και στους πιό κρίσιμους και ευαίσθητους τομείς, όπως λ.χ. τα νοσοκομεία. Οι αριθμοί είναι δυστυχώς αμείλικτοι. Και για να παραφράσω ένα σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «ούτε οι αριθμοί, ούτε οι άνθρωποι ευημερούν».

Αυτό που η Νέα Δημοκρατία λέει σε όλους τους τόνους είναι ότι θα μειώσει τους φόρους με παράλληλη περικοπή δαπανών, θα «κυνηγήσει» τις επενδύσεις», θα επισπεύσει τις μεταρρυθμίσεις και θα δημιουργήσει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα διευκολύνει την επιχειρηματικότητα. Ο βασικός στόχος όλων των προτεραιοτήτων είναι να δημιουργηθούν δουλειές και να βελτιωθεί η ζωή όλων μας.

Ποιος είναι ο οδικός χάρτης του κόμματος για έξοδο από την κρίση και πως σκοπεύει να δώσει ώθηση προς μια αναπτυξιακή πορεία;
Η Νέα Δημοκρατία λέει ένα πράγμα: Ανάπτυξη σημαίνει εμπιστοσύνη στην δημιουργικότητα των Ελλήνων, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στην επιχειρηματικότητα και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και των πολιτών της. Ανάπτυξη σημαίνει συνεργασία του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.  Σημαίνει περισσότερες και δικαιότερες ευκαιρίες για όλους. Άλλος οδικός χάρτης δεν υπάρχει. Κι αφού λέμε τι σημαίνει ανάπτυξη ας πούμε και τι δε σημαίνει ανάπτυξη. Η εξοντωτική αύξηση φόρων που ζούμε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορεί να επιλέγεται ως μοναδικός τρόπος ανεύρεσης εσόδων και σίγουρα .

Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, θεωρείται μια από τις πιο ισχυρές γυναίκες παγκοσμίως, η Μεγάλη Βρετανία έχει γυναίκα πρωθυπουργό, στις ΗΠΑ η Χίλαρι Κλίντον είναι υποψήφια για την προεδρία. Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα θα μπορέσουμε να δούμε τις γυναίκες πολιτικούς να αναρριχώνται ολοένα και περισσότερο και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις;
Ξέρετε, η κα Κλίντον είναι μόλις η πρώτη γυναίκα υποψήφια Πρόεδρος των Η.Π.Α. και η κα Μέρκελ είναι μόλις η πρώτη γυναίκα Καγκελάριος της Γερμανίας. Ενώ και η κα Μέι είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας. Συνεπώς, η μειωμένη συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ευθύνης δεν είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Από την άλλη, πάντα ήμουν αντίθετη στην λογική των ποσοστώσεων, επίσημων ή ανεπίσημων, ή τεχνικών λύσεων, ώστε να διασφαλίζεται η συμμετοχή των γυναικών σε πολιτικές θέσεις ευθύνης. Ο στόχος είναι να περάσουμε σε μια εποχή διάχυσης και ισότητας των ευκαιριών και ο καθένας να κρίνεται για την καταλληλότητα και το αποτέλεσμα της δουλειάς του και μόνο. Οφείλω όμως να σας πω ότι στη Νέα Δημοκρατία εκτός των εκλεγμένων γυναικών εκπροσώπων μας στην αυτοδιοίκηση και στη Βουλή και την Ευρωβουλή, οι γυναίκες είμαστε παρούσες στην Πολιτική Επιτροπή και ως Γραμματείς, Αναπληρωτές Γραμματείς, Προεδροι Διοικούσων,  Νομαρχιακών και τοπικών οργανώσεων. Πολλές νεαρές επιστήμονες συμμετέχουν εθελοντικά στους τομείς και στις ομάδες εργασίας για την κατάρτιση του Προγράμματος. Ελπίζω μάλιστα να δω ένα μεγάλο αριθμό νεαρών γυναικών στη διαδικασία ανασυγκρότησης της ΟΝΝΕΔ που γίνεται αυτό το χρονικό διάστημα.

Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια και ποιοι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Σε δέκα χρόνια από σήμερα, το πιο πιθανό είναι ότι θα έχω επιστρέψει στην ζωή μου εκτός πολιτικής.  Και θα ήθελα, τότε, να μπορώ να πω, ότι το πέρασμά μου από την πολιτική άφησε πίσω του κάτι χρήσιμο. Αυτό όμως που επιθυμώ είναι σε δέκα χρόνια, η Ελλάδα να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση και η επόμενη νέα γενιά να είναι και πάλι η πρώτη που θα ξαναζήσει καλύτερα από την προηγούμενη. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που συμβαίνει τώρα.