Κλειστά σχολεία, φτώχεια και κατάθλιψη: Μια ολόκληρη γενιά απειλείται, προειδοποιεί η UNICEF

Κλειστά σχολεία, φτώχεια και κατάθλιψη: Μια ολόκληρη γενιά απειλείται, προειδοποιεί η UNICEF
epa08559714 A girl wearing a protective face mask has her height measured at a children community healthcare center in Banda Aceh, Aceh Province, Indonesia, 16 June 2020. (issued 22 July 2020) The country reported its first case of COVID-19 on Mar. 2, about a month and a half after the first case outside of China was reported in Thailand on Jan. 13. Now it has the most infections in all of Southeast Asia with over 89,869 confirmed cases and more than 4,320 deaths. It is believed that more than 200 Indonesian children have died due to the infectious disease. At least 1,543 children have tested positive for COVID-19 and 36 have died, while 204 out of more than 6,000 under surveillance (suspected cases) have died, the Jakarta Post reported, citing Indonesian Pediatric Society data from June 25. EPA/HOTLI SIMANJUNTAK ATTENTION: This Image is part of a PHOTO SET Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Για 168 εκατομμύρια μαθητές στον κόσμο, τα σχολεία είναι κλειστά για σχεδόν έναν χρόνο. Τουλάχιστον το ένα τρίτο από αυτούς των οποίων το σχολείο είναι κλειστό δεν έχουν πρόσβαση σε διαδικτυακή εκπαίδευση.

Σχολεία κλειστά, φτώχεια και σε άνοδο οι αναγκαστικοί γάμοι, περιστατικά κατάθλιψης: έναν χρόνο μετά την κήρυξη πανδημίας από τον νέο κορωνοϊό, οι δείκτες που μετράνε την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων έχουν σχεδόν όλοι «υποχωρήσει», με την πτώση τους αυτή να αποτελεί προάγγελο διαρκών συνεπειών για μια ολόκληρη γενιά, προειδοποιεί σήμερα η UNICEF.

«Ο αριθμός των παιδιών που πεινούν, που είναι απομονωμένα, που υφίστανται κακομεταχείριση, έχουν άγχος, ζουν στην φτώχεια ή εξαναγκάζονται να παντρευτούν αυξήθηκε», δηλώνει η διευθύντρια του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά Ενριέτα Φορ σε ανακοίνωση, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα ακριβώς έναν χρόνο μετά την κήρυξη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) πανδημίας από την COVID-19.

«Παράλληλα μειώθηκε η πρόσβασή τους στην εκπαίδευση, σε ευκαιρίες κοινωνικοποίησης και σε στοιχειώδεις υπηρεσίες, όπως αυτή της υγείας, της διατροφής και της προστασίας. Όλα δείχνουν ότι τα παιδιά θα υφίστανται τα επακόλουθα της πανδημίας για χρόνια», προσθέτει.

Η Φορ απευθύνει έκκληση να τεθούν τα παιδιά «στο κέντρο των προσπαθειών ανάκαμψης», «δίδοντας προτεραιότητα» στο άνοιγμα ξανά των σχολείων και στην παροχή κοινωνικής προστασίας στις οικογένειες -μεταξύ άλλων με τη μορφή οικονομικής βοήθειας- για να αποφευχθεί να υπάρξει «μια χαμένη γενιά».

Η UNICEF επικαλείται σε υποστήριξη της έκκλησής της μια σειρά από αριθμητικά στοιχεία που προκαλούν ανησυχία.

Η πανδημία έφερε την καταστροφή όσον αφορά τους ηλικιωμένους, αλλά την ίδια ώρα τα παιδιά και οι έφηβοι κάτω των 20 ετών αντιπροσωπεύουν το 13% των 71 εκατομμυρίων κρουσμάτων του νέου κορωνοϊού που έχουν καταγραφεί στις 107 χώρες που παρέχουν στοιχεία ανά ηλικία.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι προβλέψεις δείχνουν άνοδο 15% της φτώχειας μεταξύ των παιδιών.

Επιπλέον 6 με 7 εκατομμύρια παιδιά μπορεί να υπέφεραν από υποσιτισμό ή καχεξία το 2020, δηλαδή σημειώθηκε αύξηση 14%, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους από 10.000 επιπλέον θανάτους το μήνα, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική και στη νότια Ασία.

Για 168 εκατομμύρια μαθητές στον κόσμο, τα σχολεία είναι κλειστά για σχεδόν έναν χρόνο. Τουλάχιστον το ένα τρίτο από αυτούς των οποίων το σχολείο είναι κλειστό δεν έχουν πρόσβαση σε διαδικτυακή εκπαίδευση.

Τουλάχιστον ένα παιδί ή έφηβος στους επτά υπεβλήθη σε περιοριστικά μέτρα κατά το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς που πέρασε, γεγονός που αύξησε το άγχος, την κατάθλιψη και την απομόνωση.

Ως συνέπεια των κλειστών σχολείων και της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης, η πανδημία μπορεί επίσης να προκαλέσει τον γάμο 10 εκατομμυρίων παιδιών ως το 2030, τα οποία θα έρθουν να προστεθούν στα 100 εκατομμύρια κορίτσια που ήδη θεωρείται ότι κινδυνεύουν να παντρευτούν ως τότε.

Η πανδημία του νέου κορωνοϊού προκάλεσε εξάλλου την αναστολή των εκστρατειών εμβολιασμού κατά άλλων ασθενειών –αρχίζοντας από την ιλαρά– σε 26 χώρες, αυξάνοντας περαιτέρω τις απειλές για την υγεία των ανθρώπων που δεν έχουν ανοσοποιηθεί.