Οι ανέλπιστοι μπελάδες της μόδας: Από το… μπούμερανγκ Chanel ως τα ρούχα Καναδών ξυλοκόπων

Οι ανέλπιστοι μπελάδες της μόδας: Από το… μπούμερανγκ Chanel ως τα ρούχα Καναδών ξυλοκόπων

Η χρήση συμβόλων στις καμπάνιες μεγάλων οίκων μόδας φέρνουν ανέλπιστες αντιδράσεις.

 

Ο γνωστός οίκος μόδας Chanel, κυκλοφόρησε πέρσι ως μέρος της αθλητικής του σειράς ένα ξύλινο μπούμερανγκ με το λογότυπο του brand, αξίας 1.930 δολαρίων.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής, vlogger and make-up artist, Τζέφρι Σταρ το διαφήμισε στο Twitter και στο Instagram και οι Αβοριγίνες της Αυστραλίας που επινόησαν το μπούμερανγκ και οι υποστηρικτές τους διαμαρτυρήθηκαν. Η κατηγορία: Το προϊόν πολυτελείας αποτελεί ύβρη. Οι Αβοριγίνες που κάποτε κυνηγούσαν με τα μπούμερανγκ για να εξασφαλίσουν τροφή θεώρησαν ότι η εμπορική εκμετάλλευση μιας κουλτούρας και ενός αντικειμένου που έχει χρησιμοποιηθεί για επιβίωση στο παρελθόν από κυνηγούς των φυλών είναι ύβρη.

Η Αβορίγινας ράπερ Kaylah Truth απάντησε με μία ανάρτηση:

«Ελπίζω αυτό το μπούμερανγκ της @Chanel νε επιστρέψει πίσω έχοντας ρίξει κάτω ένα καγκουρό και φέρνοντας μου έναν CEO της Chanel για δείπνο».

Σχεδιαστές μόδας και καλλιτέχνες που αξιοποιούν στοιχεία από άλλες κουλτούρες πρέπει να δικαιολογούνται ολοένα και πιο συχνά, σύμφωνα με άρθρο της Suddeutsche Zeitung.

Ο Αμερικανός σχεδιαστής Μαρκ Τζέικομπς στην επίδειξή του στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης το 2017 παρουσίασε μοντέλα με πολύχρωμα ράστα μαλλιά. Η μούσα που τον ενέπνευσε ήταν η διεμφυλική σκηνοθέτρια και στενή του φίλη, Λάνα Γουατσόφσκι.

Ο Τζέικομπς κατηγορήθηκε ότι εκμεταλλεύτηκε εμπορικά hairstyles από την υποκουλτούρα των Αφροαμερικανών και επειδή τα μοντέλα στο σόου δεν ήταν όλες έγχρωμες. Ο σχεδιαστής απάντησε πως δεν έχουν μόνο οι Αφροαμερικανοί ράστα, αλλά στη συνέχεια ζήτησε συγγνώμη για την έλλειψη ευαισθησίας που επέδειξε.

Η σχεδιάστρια από τη Νέα Ζηλανδία, Τρέλις Κούπερ άκουσε επίσης κριτική και ζήτησε συγγνώμη. Τα μοντέλα που παρουσίασαν τη συλλογή της ήταν εφοδιασμένα με στολίδια από φτερά.

Ομοίως, η εταιρεία εσωρούχων Victoria’s Secret απολογήθηκε όταν σε επίδειξη ένα από τα μοντέλα φορούσε στο κεφάλι της ινδιάνικα φτερά.

Μπορεί τα φτερά των Ινδιάνων να μην είναι τα πρωτότυπα όπως στις ταινίες γουέστερν, να χρησιμοποιούνται σε φιγούρες των Playmobil και για τουριστικούς σκοπούς. Αλλά οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής, που έχουν χάσει πολλές μαρτυρίες της ιστορίας τους, θέλουν να προστατεύσουν τα σύμβολά τους.

Οι Αβοριγίνες δεν στράφηκαν εναντίον ενός μπούμερανγκ, το οποίο πωλείται σε ένα πολυκατάστημα έναντι μικρού χρηματικού ποσού. Δεν ήθελαν να γίνει status symbol το μπούμερανγκ, στο οποίο εμφανίζεται ένα λογότυπο πολυτελείας. Η θεωρητικός της μόδας Μπάρμπαρα Βίνκεν τονίζει: Η πίστη στα φετίχ «κατά την αποικιακή περίοδο ήταν κάτι για το οποίο η Δύση αποδοκίμαζε τους αυτόχθονες λαούς».

Η μόδα τώρα λέει: Είστε αυτό για το οποίο κατηγορούσατε τους άλλους, είστε φετιχιστές. Από αυτή την άποψη, η ίδια η μόδα είναι ένα μπούμερανγκ: οι κατηγορίες περί λατρείας των πραγμάτων που κάποτε κατευθύνονταν από τους αποικιακούς ηγεμόνες εναντίον των ιθαγενών, επιστρέφουν και συναντούν τους καταναλωτές.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η ανάγκη η μόδα και η τέχνη να χρησιμοποιούν σύμβολα άλλων πολιτισμών, αλλιώς είναι νεκρές. Λίγοι τομείς της ζωής είναι τόσο διαπερατοί όσο η μόδα. Δεν υπάρχουν παντού καριέρες όπως αυτή της Coco Chanel, της νόθας κόρης ενός γυρολόγου και μίας πλύστρας που δημιούργησε μια αυτοκρατορία μόδας. Η μόδα μπορεί ακόμη να φέρει τα σχισμένα τζιν ή τις φαρδιές φούστες των Ρομά στη μαζική παραγωγή.

Η τέχνη και η μόδα δεν είναι κλειστά συστήματα. Επιβιώνουν με δανεισμούς, όχι με τον αποκλεισμό. Ωστόσο πληγέντες πληθυσμοί που επιμένουν στις παραδόσεις τους, έχουν την ανησυχία ότι θα απαλλοτριωθούν για δεύτερη φορά από τους υποτιθέμενους νικητές της ιστορίας.

Η μόδα, ωστόσο, σπάνια δείχνει το πρωτότυπο, είναι μια μηχανή ονείρων. Οι τραγουδίστριες Ριάνα και Σελίνα Γκόμεζ και η ηθοποιός Σάντρα Μπούλοκ έπρεπε να δικαιολογηθούν για τα φαρδιά καρό πουκάμισα χαρακτηριστικά του «style chola» των Μεξικανο – Αμερικανίδων τη δεκαετία του 1980

Ωστόσο, τα πουκάμισα αυτά ήταν τα ρούχα εργασίας των Καναδών ξυλοκόπων που θα μπορούσαν θεωρητικά να διαμαρτύρονται.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ