Η OpenAI θα πρέπει να αντιγράφει τις αρχές των δημοσιογράφων, όχι μόνο το περιεχόμενό τους

Η OpenAI θα πρέπει να αντιγράφει τις αρχές των δημοσιογράφων, όχι μόνο το περιεχόμενό τους
Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης έχουν αναπτύξει ευρεία πλαίσια για να εντοπίσουν τις ρίζες της κρίσης εμπιστοσύνης στη δημοσιογραφία.

Της Jennie Baird

Οι αγωγές των New York Times και άλλων μέσων ενημέρωσης κατά της OpenAI σχετικά με τη μη εξουσιοδοτημένη χρήση υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα για την εκπαίδευση μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης είναι το τελευταίο επεισόδιο στην πολύχρονη μάχη μεταξύ των εκδοτών ειδήσεων και του Big Tech.

Οι εταιρείες τεχνολογίας γνώρισαν τεράστια επιτυχία στην καινοτομία και την κλιμάκωση ψηφιακών προϊόντων, συχνά με βάση περιεχόμενο δανεισμένο από εκδότες. Πλατφόρμες όπως το Google, το Facebook και το X χρησιμοποιούν ειδήσεις για να αποκτούν και να προσελκύουν χρήστες, ενώ παρακολουθούν κάθε λεπτομέρεια σχετικά με τη συμπεριφορά και τα ενδιαφέροντα αυτών των χρηστών. Η κλίμακα και η πιστότητα αυτών των δεδομένων καταναλωτή είναι ένα χρυσωρυχείο, ειδικά όταν αναπτύσσονται για να στοχεύσουν τη σωστή διαφήμιση στο σωστό άτομο την κατάλληλη στιγμή. Οι εκδότες δεν έχουν καταφέρει να είναι ανταγωνιστικοί στη διεκδίκηση των διαφημιστικών δολαρίων.

Εντωμεταξύ, η πλημμυρίδα παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο και η αλγοριθμική προώθηση από τις τεχνολογικές πλατφόρμες συναισθηματικά φορτισμένου περιεχομένου που τροφοδοτεί τα κλικ έχουν υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στα μέσα ενημέρωσης. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για τον κλάδο των ειδήσεων.

Τώρα, το Big Tech αντιμετωπίζει μια δική του κρίση εμπιστοσύνης. Αν και τα πιθανά οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης είναι τεράστια, το 86% των καταναλωτών πιστεύει ότι οι εταιρείες θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να καθορίσουν σαφή, ενιαία πρότυπα και πρακτικές για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Επιπλέον, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Pew Research Center, κάποιοι καταναλωτές είναι πιθανό να σταματήσουν να χρησιμοποιούν μια ψηφιακή συσκευή, έναν ιστότοπο ή μια εφαρμογή εντελώς λόγω ανησυχίας για το πώς χρησιμοποιούνται τα προσωπικά τους στοιχεία. Μπορούμε να περιμένουμε ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί με την έκρηξη του περιεχομένου που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη και την ενσωμάτωσή του σε κάθε είδους καθημερινές δραστηριότητες. Σε συντριπτικό βαθμό, οι καταναλωτές δηλώνουν ότι θέλουν απόρρητο δεδομένων, επιλογή και έλεγχο του τρόπου χρήσης των δεδομένων τους και υπευθυνότητα από τις εταιρείες όσον αφορά τη χρήση των δεδομένων τους.

Για να μεγιστοποιηθεί η αξία που μπορεί να έχει η καινοτομία της τεχνητής νοημοσύνης για τις επιχειρήσεις και την κοινωνία, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη ζημιά στα άτομα και τις κοινές αξίες, η τεχνολογία θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις σοβαρές ανησυχίες.

Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης έχουν αναπτύξει ευρεία πλαίσια για να εντοπίσουν τις ρίζες της κρίσης εμπιστοσύνης στη δημοσιογραφία και να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες του κοινού. Έρευνες έχουν αποκαλύψει πέντε προσδοκίες των καταναλωτών από τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς: δικαιοσύνη, διαφάνεια, σεβασμός, σαφήνεια και θάρρος. Το Big Tech μπορεί να εφαρμόσει αυτές τις αρχές.

Ενδεικτικά, οι εταιρείες τεχνολογίας μπορούν να διασφαλίσουν ότι τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εκπαιδεύονται από πηγές που είναι ισορροπημένες και δεν διαιωνίζουν τις κοινωνικές προκαταλήψεις. Αυτό είναι κρίσιμο για να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Τα ιστορικά παραδείγματα είναι άφθονα: Η Amazon κλήθηκε να σταματήσει να χρησιμοποιεί λογισμικό προσλήψεων που έδειχνε μεροληψία ως προς το φύλο. Η IBM, η Amazon και η Microsoft πούλησαν λογισμικό αναγνώρισης προσώπου στα αστυνομικά τμήματα που ήταν λιγότερο ακριβές για τα μη λευκά άτομα.

Μπορούν επίσης οι εταιρείες να είναι πιο διαφανείς με το κοινό σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν προσωπικές πληροφορίες και άλλα δεδομένα για να τροφοδοτούν τα μοντέλα τους ή να επηρεάζουν τα αποτελέσματα. Μπορούν να γνωστοποιούν με σαφήνεια –σε απλή γλώσσα και με ευανάγνωστο μέγεθος γραμματοσειράς– ποια δεδομένα χρήστη συλλέγουν, πώς τα χρησιμοποιούν, με ποιον θα τα μοιραστούν και πόσο καιρό σκοπεύουν να τα αποθηκεύσουν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών του διαδικτύου (90%) πιστεύει ότι πρέπει να έχουμε επιλογή και έλεγχο στα δεδομένα μας. Θέλουμε οι εταιρείες να μας σέβονται ως ανθρώπινα όντα. Είμαστε άνθρωποι, όχι παθητικά …χωράφια δεδομένων.

Αναμφίβολα, τόσο οι εκδότες όσο και το Big Tech βρίσκονται σε ένα σημείο καμπής – μεταξύ τους και με την κοινωνία που υπηρετούν. Αλλά οι δεοντολογικές πρακτικές δεδομένων δεν αφορούν μόνο το να κάνουμε καλό, αλλά και να κάνουμε καλές business. Θα πρέπει όλοι να εργαστούμε για να προστατεύσουμε ό,τι έχει μεγαλύτερη σημασία: τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ναι, αλλά και κοινές αξίες και θεσμούς που προάγουν μια σταθερή, ανοιχτή, δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

Πηγή: fortune.com