Τι αλλάζει στη συμπεριφορά των ταξιδιωτών – Το φαινόμενο του skiplagging
Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι οι ταξιδιώτες, έχοντας ζήσει τα τελευταία χρόνια σε ένα πλαίσιο διαδοχικών κρίσεων που αφορούν σε φαινόμενα ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και την διασπορά επιδημιών που οδήγησαν ολόκληρους πληθυσμούς σε lockdown, επέλεγαν να οργανώνουν τα ταξίδια τους τελευταία στιγμή. Ωστόσο, η παγκόσμια ταξιδιωτική έρευνα της Sabre Corporation που δόθηκε στη δημοσιότητα, αποκαλύπτει μια σημαντική αλλαγή στις ταξιδιωτικές συμπεριφορές και προτιμήσεις για το 2024.
Παρά τους απρόσμενους εξωγενείς παράγοντες, που μπορεί να επηρεάσουν την έκβαση ακόμη και του πιο λεπτομερώς οργανωμένου ταξιδιού, οι τουρίστες δεν πτοούνται, είναι περισσότερο αποφασισμένοι και προνοητικοί, και σχεδιάζουν τα ταξίδια αναψυχής τους πολύ νωρίτερα από ότι στο παρελθόν. Πιο συγκεκριμένα, κάνουν κράτηση για τις πτήσεις τους τουλάχιστον τρεις μήνες νωρίτερα, γεγονός που τους επιτρέπει να κάνουν μια σχετική έρευνα για τον προορισμό και τα hot spots για φαγητό και διασκέδαση, αλλά και να βρουν εισιτήρια σε μουσεία και καλλιτεχνικά δρώμενα μιας και ο υπερτουρισμός δεν αφήνει περιθώρια για αυθόρμητες επισκέψεις. Αντιθέτως, στα επαγγελματικής φύσεως ταξίδια, οι περισσότερες κρατήσεις πραγματοποιούνται δύο έως τέσσερις εβδομάδες πριν από το ταξίδι.
Όσον αφορά το budget που προτίθενται να ξοδέψουν μέσα στο 2024, δηλώνουν συγκρατημένα αισιόδοξοι, με το 90% των συμμετεχόντων στην έρευνα να απαντά ότι θα κινηθεί στα ίδια επίπεδα εξόδων με το 2023, αλλά ένα 40,7% αναμένει να αυξήσει τους ταξιδιωτικούς προϋπολογισμούς του, ιδιαίτερα οι ταξιδιώτες που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα της Gen Ζ. Αυτό αντανακλά έναν αυξανόμενο ενθουσιασμό για ταξίδια ανά τον κόσμο μετά την πανδημία, σε συνδυασμό με την επιθυμία για πλουσιότερες εμπειρίες.
Αξιοσημείωτη στην έρευνα, είναι η διάθεση των ταξιδιωτών να περάσουν τις διακοπές τους αποκλειστικά με το ταίρι τους. Η έρευνα υπογραμμίζει την κυρίαρχη προτίμηση για ταξίδια ζευγαριών το 2024 και την επιθυμία για περισσότερο εξατομικευμένες και οικείες ταξιδιωτικές εμπειρίες. Διαφορές εντοπίζονται στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, όπου τα ταξίδια με παιδιά κάτω των 12 ετών είναι ιδιαίτερα δημοφιλή σε σύγκριση με άλλα μέρη του κόσμου.
Δεδομένου ότι τα νεότερης ηλικίας άτομα είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένα σε θέματα περιβάλλοντος, η αειφορία και η υιοθέτηση πράσινων πρακτικών από τις επιχειρήσεις, παίζουν καταλυτικό ρόλο. Προς το παρόν μικρό, αλλά σταδιακά αυξανόμενο ποσοστό, ένα 5% δηλώνει πρόθυμο να βάλει το χέρι στην τσέπη πληρώνοντας κάτι παραπάνω υπέρ της βιωσιμότητας, ενώ ένα 15% θα έκανε το ίδιο προκειμένου να αντισταθμίσει το αποτύπωμα άνθρακα που αφήνει από τα ταξίδια του.
Απόκλιση προτεραιοτήτων παρατηρείται στο κομμάτι των ανέσεων. Οι επαγγελματίες ταξιδιώτες δίνουν έμφαση στην αποτελεσματικότητα και τον μινιμαλισμό, επιλέγοντας συχνά να ταξιδεύουν “ελαφριά”, χωρίς παραδοτέες αποσκευές. Αντίθετα, οι ταξιδιώτες αναψυχής δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στα γεύματα και την άνεση κατά την πτήση. Είναι δε και εκείνοι που τείνουν να “επενδύουν” περισσότερο σε ταξιδιωτικά αξεσουάρ σε σύγκριση με τους επαγγελματίες ταξιδιώτες, με τον μεγαλύτερο τους φόβο να είναι η απώλεια ή η κλοπή αποσκευών.
Το skiplagging και τα μέτρα των αεροπορικών
Πόσοι από εσάς δεν θα θέλατε να είχατε τη δυνατότητα να πραγματοποιείτε περισσότερα ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό μέσα στον χρόνο; Η ερώτηση για τις ταξιδιάρες ψυχές σαφώς και είναι ρητορική, όμως οι καθημερινές οικονομικές υποχρεώσεις καθιστούν τη συγκεκριμένη επιθυμία, πολυτέλεια. Χωρίς να υπολογίσετε τα προσωπικά σας έξοδα για σίτιση, διασκέδαση και ψώνια, ξεκινάτε με ένα πλαφόν που προκύπτει από τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής.
Κάποιοι βέβαια για να εξοικονομήσουν χρήματα είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν με τρένο ή πλοίο, αντί για αεροπλάνο, να μείνουν σε hostel αντί για ξενοδοχείο ή ακόμη και να ταξιδέψουν light με όλα τα υπάρχοντα στρυμωγμένα σε μια χειραποσκευή.
Μια νέα τάση που έχει αναδυθεί και έχει προβληματίσει τους επαγγελματίες του κλάδου είναι το λεγόμενο skiplagging ή αλλιώς η έκδοση εισιτηρίων «κρυφής πόλης», που περιλαμβάνει την αγορά αεροπορικού εισιτηρίου με ενδιάμεση στάση, αλλά χωρίς δεύτερη πτήση.
Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Οι ταξιδιώτες κάνουν κράτηση πτήσης με ενδιάμεσο σταθμό στην πόλη που στην πραγματικότητα θέλουν να επισκεφτούν και στη συνέχεια δεν επιβιβάζονται στη δεύτερη πτήση τους, που είναι και ο υποτιθέμενος τελικός τους προορισμός. Και αυτό γιατί έχει παρατηρηθεί ότι το κόστος ενός εισιτηρίου με ενδιάμεσες στάσεις βγαίνει πιο φθηνό από τις απευθείας που εγγυώνται ταχύτερη μετάβαση χωρίς πολύωρη αναμονή σε αεροδρόμια.
Για τον κλάδο των αερομεταφορών, η εν λόγω τακτική, δεν είναι παράνομη, αφού έχει πληρωθεί το σχετικό αντίτιμο από τον αγοραστή, αντίκειται όμως στους Όρους και Προϋποθέσεις της έκδοσης του εισιτηρίου και θεωρείται γκρίζα ζώνη. Στην πράξη συνιστά ένα ρίσκο, διότι μπορεί να εξοικονομηθούν χρήματα, αλλά τα πάντα εξαρτώνται από το σημείο αναχώρησης και τον τελικό προορισμό. Σε έκτακτες λειτουργίες, όταν δηλαδή ακυρώνεται το πρώτο σκέλος της πτήσης, εδώ τα πράγματα είναι σκούρα. Επιπρόσθετα, όσον αφορά το check-in των αποσκευών, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η βαλίτσα θα παραληφθεί από τον τελικό προορισμό, εκτός και αν έχουμε μια χειραποσκευή στην καμπίνα.
Τέλος, οι τακτικοί επιβάτες κινδυνεύουν να χάσουν αεροπορικά μίλια και πόντους, ή ακόμη και να αποκλειστούν από μια αεροπορική εταιρεία.
